راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

تونس و مصر
هنوز راه درازی
در پیش روست!
آذر فریتاش

 

تونس و مصر، همچنان در تلاطم یک قیام مردمی اند. نه دولت نظامی ها توانست جنبش مردم مصر را تحت کنترل بگیرد و نه ارتجاع مذهبی توانست آنگونه که در خیال داشت قیام مردم این کشور و انتخابات اخیر تونس را تحت کنترل در آورد. به همین دلیل، همچنان باید در انتظار تحولات در این دو کشور بود. چنان که در خیابان های مصر در روزهای اخیر شاهدیم.

در تونس رئیس جمهور این کشور، بدون هیچ واکنشی ازطرف احزاب برنده انتخابات در پارلمان تونس، "حمادی الجبالی" رهبر حزب "نهضت" را بعنوان نخست وزیر کشور به پارلمان تونس معرفی کرد و دولت جدید تشکیل شد. را ابلاغ کرد. این انتخاب نه تنها واکنشی منفی را در میان سه حزب برنده انتخابات در برنداشت بلکه امریکا و کشورهای غربی را نیز خوشنود کرد. حال باید دید مردم این کشور و بویژه نسل جوان تونس که بار اصلی قیام اخیرتونس را بر دوش داشتند نیز این دولت و سیاست های آن را تائید خواهد کرد؟ البته این بستگی به سیاست های فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی دولت جدید خواهد داشت.

روزنامه اومانیته که نظرات حزب کمونیست فرانسه را منتشر می کند، در واکنش به احتمالات آینده نوشت، آیا رهبران ملی تونس که سالها علیه رژیم استبدادی "بن علی" درحال مبارزه بودند، اکنون به قربانی کردن انقلاب تونس در پای جهان غرب خواهند داد؟ و اگر بخواهند چنین کنند، پاسخ نسل انقلابی تونس را چه خواهند داد؟

کشمش هائی که بر سر تقسیم مسئولیت های کلیدی بین رهبران احزاب برنده انتحابات آغاز شده و بحث بر سر ثروتی که "بی علی" نتوانسته تصاحب کند و برای کشور باقی مانده آیا به چالشی جدی تبدیل خواهد شد؟

نخست وزیر تازه تونس، وعده اجرای قوانین شرعی را داده است و این در حالی است که وضعیت اقتصادی واجتماعی کشور به نسبت نیازهای شرعی مردم در اولویت قرار دارد و اگر دولت نتواند به این اولویت ها جواب بدهد، کسی جلب شعارهای اسلامی او نخواهد شد.

بیکاری 18 درصدی کشور و درآمدهای ملی که 50 درصد آن را صنعت توریسم تشکیل میدهد با قوانین شرعی حل می شود؟ 700هزار مشاغل وابسته به صنعت توریسم نیز در صورت غالب شدن قوانین خشک و ارتجاعی مذهبی بر کشور از دست می رود و بر جمعیت بیکار و آماده شورش دوباره در تونس خواهد افرود.

مصر-مردم و بویژه جوانان این کشور که برای نخستین بار دختران و زنان مصری نیز با وسعت بیشتری در میان آنها حضور یافته اند، علیه انتصاب "کمال جنزوری" به سمت نخست وزیر به اعتراض برخاسته اند. کمال جنزوری که دورانی رئیس دولت در زمان حسنی مبارک بود و اکنون از طرف ارتش مصر به مردم تحمیل شده، قادر به ادامه حیات است؟ قیام خونین روزهای اخیر در مصر پاسخ منفی به این سئوال میدهد. مردم تغییر سیاست ها و آزادی انتخاب و انتخابات را می خواستند نه صرفا سرنگونی مبارک را. مردم رژیم مبارک را نمی خواهند. آیا ارتش از سر راه مردم کنار خواهد رفت و یا آنقدر پایداری خواهد کرد تا مصر را به جنگ داخلی بکشاند؟

پاسخ در میدان تحریر قاهره یافت می شوئد. نخست وزیری که مردم او را از عاملین رژیم مبارک می دانند و یکشبه انقلابی شده، درباره قیام خونین روزهای اخیر که به کشته و مجروح شدن دهها تن شده می گوید: "آنها که در میدان التحریر جمع شده اند مشتی ضد انقلابی" اند!

این سخنان نفت روی آتش خشم مردم و مخصوصا جوانان مصری است! مردم مصر انقلاب نکردند که اخوان المسلمین پارلمان این کشور را تصاحب کند، بلکه قیام کردند که مصر را از استبداد و ارتجاع نجات بدهند.

 

 

 

                                راه توده  345        28  آذر  ماه  1390

 

بازگشت