بخش سوم سخنرانی مهم
دبیراول حزب کمونیست فرانسه
اتحاد مردم اروپا
برای کار و رفاه
علیه جنگ و غارت
ترجمه و تدوین آذرفریتاش
آنچه را می خوانید بخش سوم از سخنرانی مهم
پیرلوران دبیراول حزب کمونیست فرانسه در تظاهرات اتحادیه چپ فرانسه است که
دو بخش اول و دوم آن در دو شماره گذشته راه توده منتشر شده است. نظر به
اهمیت نکاتی که دراین سخنرانی طرح شده و همچنین نقش پیشتاز حزب کمونیست
فرانسه در اروپا، ما این سخنرانی را بر مبنای مطالبی که در آن طرح شده به
چند بخش تقسیم کرده و ترجمه آنرا منتشر می کنیم.
در این بخش، پیرلوران در باره ضرورت اتحاد مردم و بویژه زحمتکشان اروپا در
برابر سیاست های ارتجاعی سرکوزی رئیس جمهور فرانسه و همچنین مقابله با
سیاست های جنگجویانه دولت های اتحادیه اروپا سخن گفته است. او گفت:
«دامی برای ما آماده کرده اند که باید علیه آن مبارزه کرد. ما باید آماده
رفتن به استقبال این چالش بشویم.
من به شما دو پیشنهاد می کنم.
پیشنهاد اول. همبستگی و اتحاد خود را برای واکنش علیه این پیمان گسترش دهید
و آماده پاسخ به حملات ضد اجتماعی و ضد دمکراتیک دولت بشوید. ما با کمک
نیروی خود، مردم و شماری از نمایندگان فرانسه در کمیسون اروپا و نمایندگان
در پارلمان اروپا و جنبش اتحاد چپ می توانیم مضمون این پیمان را برای همه
مردم اروپا افشا کنیم و عواقب آن را برای کارگران، زحمتکشان و همه مردم و
همچنین برای دمکراسی افشاء کنیم. برای رسیدن به این هدف باید نیرو بسیج کرد
و از هر امکان و هر نیروی برای پیشبرد هدف استفاده کرد. در صدر این نیروها
سندیکاهای کارگری قرار دارند که اهرم اصلی مبارزه اجتماعی اند. شعار ما از
این پس باید این باشد: "با همه نیرو علیه پیمان اروپای بیشتر!"
بسرعت باید مردم را با خطر "رفرم مشروطه" که عملا می خواهد جامعه را یکصد
سال به عقب برگرداند آشنا کرد. باید به مردم اعلام خطر کرد. ما می توانیم
روی نیروهای خود در پارلمان اروپا تکیه کنیم و به آنها برای مخالفت با این
پیمان یاری برسانیم تا جلوی تصویب این پیمان را بگیرند. در همینجا اعلام می
کنم که باید روی نیروهای میانه رو که با سیاست های سارکوزی مخالف اند حساب
کرد. ما دراین مرحله همراه با آنها یک هدف را دنبال می کنیم. تجربه تلخ
معاهده لیسبون نباید تکرار شود. در آن تجربه تلخ سرکوزی توانست با اکثریت
بسیار ضعیف پیمان لیسبون را به مردم فرانسه تحمیل کند. مردم را باید
برانگیخت تا خواهان مشارکت در تصمیم و تصویب پیمان اروپای بیشتر شوند. مردم
باید خواهان رفراندم دراین باره بشوند.
پیشنهاد دوم.
برای همه ما روشن است که فرانسه کشور قدرتمندی در اروپاست. این قدرت به
دولت و سرکوزی تعلق ندارد، بلکه به مردم فرانسه تعلق دارد. بنابراین این
مردم فرانسه اند که با اتحاد و همبستگی خود می توانند در جهت یک اروپای
دارای سمت گیری پیشرفت اجتماعی حرکت کنند و دیگر ملت های اروپا را نیز با
خود همراه کنند. من یقین دارم که دیگر ملت های اروپا نیز به این جنبش
اروپائی خواهند پیوست. این حکم بحرانی است که اکنون سراسر اروپا را فرا
گرفته است.
فرانسه از اعضای موسسه و پرقدرت اتحادیه اروپاست و فراموش نکنیم که
نمایندگان ما در پارلمان اروپا از موقعیت استراتژیک مهمی برخوردارند و
کمیسیون اروپا نمی تواند خود را از زیر نفوذ آنها خارج کند. با درک چنین
موقعیتی است که می گویم اگر بتوانیم سیاست فرانسه را در اتحادیه اروپا
تغییر بدهیم، تحول در اتحادیه اروپا را آغاز کرده ایم. فراموش نکنید که
مردم فرانسه به عهدنامه تدوین قانون اساسی اتحادیه اروپا رای منفی دادند،
در عین حال که مردم ما خواهان یک اروپای متحد و مترقی هستند، نه اروپائی
متحدی که رهبری آن در اختیار امثال برلسکونی و یا سرکوزی باشد. چنین
اتحادیه ای، با چنین رهبری، طبیعی است که آنها بخواهند به بهانه خطر
مهاجرین تونسی و با بستن مرزها به روی آنها انقلاب این کشور را در نطفه خفه
کنند.
و به بهانه مرزهای کشور را
.مردم ما به عهد نامه تدوین قانون اساسی اتجادیه اروپا رای منفی دادند.وبه
ان رای منفی دادند.مردم خواستار یک اروپای متحد هستند .یک فرانسه واروپای
خودپرست را نمی خواهیم.
ما از تکرار این واقعیات خسته نخواهیم شد. هر اندازه که لازم باشد می گوئیم
که این مهاجرین تونسی نیستند که اتحادیه اروپا را با خطر مواجه کرده اند،
این سیاست غارت و سلطه در کشورهائی نظیر تونس است که آینده اتحادیه اروپا
را با خطر روبرو کرده است.
برخلاف تبلیغاتی که دولت سازمان یافته و هدایت شده آن را درجهت سیاست های
خود پیش می برد، این مهاجرین تونسی نیستند که موجب بیکاری کارگران فرانسوی
شده اند، این بیکاری نتیجه سلطه بازارهای بورس و بانک های بزرگ و کنسرن های
عظیمی است که سود بیشتر هدف آنهاست. بیکاری در سطح جهان ناشی از همین سیستم
اقتصادی است.
با همین ارزیابی و شناخت از بحران جهانی است که در همینجا اعلام می کنم همه
زحمتکشان اتحادیه اروپا و همه مردم اروپا، متحد مردم و رحمتکشان کشورهای
دیگر جهان اند که از بیکاری و فقر رنج می برند. ما خواهان اتحاد وهمبستگی
برای مقابله با سود جویان هستیم.
ما با یک اروپای جنگجو که به خود اجازه می دهد برای مردم لیبی و افغانستان
و ساحل عاج تصمیم بگیرد مخالفیم و ایمان دارم که دراین مخالفت تنها نیستیم.
در یونان نهمین اعتصابات عمومی در یازدهم مه برگزار شد و در انگلستان برای
نخستین بار پس از سالها رکود و انفعال، مردم برای مقابله با سیاست های دولت
حاکم بر این کشور دست به اعتصاب و اعتراض خیابانی زدند. نگاه کنید به
اسپانیا! نگاه کنید به ایرلند. کشوری که مردم آن برای چهارمین بار جهت
مقابله با سیاست های دولت دست نشانده موسسات مالی و بانکها دست به اعتصاب و
اعتراض خیابانی زدند. در اسپانیا و پرتقال نخست وزیران این دو کشور زیر
فشار جنبش اعتراضی مردم مجبور به استعفا شدند. در ایسلند دولت ائتلافی که
با کمک اتحادیه اروپا و صندق بین المللی پول و کمیسیون اروپا سر پا ایستاده
زیر فشار جنبش اعتراضی مردم است و نتیجه انتخابات اخیر در این کشور شکست
بزرگ برای دولت حاکم بود.
و اکنون یکبار دیگر نگاه کنیم به فرانسه و آنچه در برابر ما جریان دارد.
کشوری که 7 میلیون مردم آن علیه سیاست های دولت در مورد بازنشستگی دست به
اعتصاب زدند و بحران اقتصادی فلج کننده را به فلج سیاسی دولت پیوند زدند.
این فلج سیاسی- اقتصادی ادامه دارد.
می بینید که ما تنها نیستیم. اتحاد ما پیروزی ما ست. کارگران، زحمتکشان و
مردم مخالف با سیاست های سرکوزی و اتحادیه اروپا می توانند کوه را از جای
خود حرکت بدهند.
راه توده 317 - 9 خرداد 1390