راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

پیام های خوانندگان

و پاسخ های راه توده

 
 

ناصر- جالبه ! سایت شما را تازه دیدم .پس توده ای ها هنوز هم هستند.

راه توده: خیر دوست عزیز. هنوز نیستند، بلکه بودند و همچنان هستند.

----------------

حمیرا- سلام. من درخواست کتاب تاریخ احزاب در ایران نوشته پرفسور عبدالحسین آگاهی‌ و چهره‌های درخشان نوشته مریم فیروز را دارم. البته می‌‌دانم که این کتاب‌ها در آرشیو راه توده هست و می‌‌توانم آنلاین آنها را بخوانم ولی‌ ترجیع می‌‌دهم که کتاب‌ها را داشته باشم. اگر برای شما امکان داره این کتاب‌ها را برای من بفرستید. با تشکر

راه توده: دوست عزیز همانطور که خودتان هم اشاره کرده اید، ما این کتاب ها را داریم اما نه به تعدادی که آن را در اختیار دیگران بگذاریم. شما میتوانید از روی راه توده آنها را چاپ کنید و دراختیار داشته باشید.

----------------

جوهر جوادی. سلام. ضمن تشکر از حوصله ای که به خرج داده اید و پاسخ نامه را بطور مبسوط در شماره گذشته دادید.

مراد این نیست که رهبران و من جمله خمینی اشتباه نکرده اند. مصدق، ناصر، آلنده وهوشی مین هم اشتباه کردند. ولی مواضع ضد مردمی رضاشاه، محمد رضا و خامنه ای  ناشی از اشتباه نیست، بلکه آگاهانه است.

اگر قبول کنیم که افراد محصول شرایط اند و نه بالعکس، طبیعی است که یک رهبر هم متأثر از شرایطی که او را احاطه کرده و یا به عبارتی در حیطه جبرهایی که او را محاصره کرده تصمیم میگیرد و همیشه نمیتوان عمل او را اشتباه دانست. همانطور که شما هم در راه توده شماره289 نوشته اید:

خمینی نظریه ولایت فقیه وظیفه تاریخی خود را انجام داد و استدلال ایدئولوژیک لازم برای مبارزه علیه سلطنت را بوجود آورد و نقش آن با انقلاب 57 می‌توانست تمام شود. این چیزی بود که خود آقای خمینی می‌دانست ولی شاگردانش متاسفانه نمی دانستند. آن روز که وی اندیشه ولایت فقیه را در انزوای نجف مطرح می‌کرد حتی یک لحظه هم در خیالش نمی گنجید که روزی قرار است آن را در ایران اجرا کند. به همین دلیل با پیروزی انقلاب بر پیش نویس قانون اساسی صحه گذاشت که توسط حقوقدانان و نه فقها تنظیم شده بود و حتی اصرار به تصویب سریع آن از طریق همه پرسی داشت. ولی بدلایل مختلف و از جمله بدلیل مخالفت شدید مهندس بازرگان کار به تشکیل مجلس خبرگان کشید که در آن سرانجام ولایت فقیه از چارچوب یک نظریه فقهی فراتر رفت و یک پایه حقوقی ضعیف و متناقض در قانون اساسی پیدا کرد، چرا که از همان ابتدا مشخص بود که این لباسی است که تنها به قامت آیت‌الله خمینی دوخته شده و بر تن کس دیگر نخواهد رفت."

در مورد ادامه جنگ، فقط اشتبا ه ایشان عامل اصلی نبود، مجموعه خط امامی  ها همینطور فکر میکردند و خمینی هم. ولی وقتی به اشتباه خود پی برد و مهم تر از همه، شرایط فراهم شد، با صداقت و شجاعت، جام زهر را نوشید. ولی رضا شاه اشتباه نمی کرد. او آگاهانه با یک کودتای انگلیسی روی کار آمد، مخالفین خود را کشت و.....

خامنه ای هم وقتی به قدرت رسید که نیروهای انقلابی پس از جنگ تضعیف شده بودند و در واقع او محصول نزول انقلاب بود که وظیفه اش تشدید روند نزول بود.

بنابراین با توجه به جو عمومی خمینی ستیزانی که میگویند آنچه خمینی در بهشت زهرا گفت، برای گول زدن مردم بوده، می توانند مطلب شما را درباره تاثیر پذیری رهبران از شرایط را بهانه کنندد و رضا شاه و خامنه ای را تبرئه.

 

راه توده: دوست عزیز. ما نامه شما را با اندکی اصلاح منتشر کردیم. توصیه ما به شما اینست که به جای پاسخ نویسی خود دست به کار شده و مقالاتی در همین حجم و حداکثر دو برابر این بنویسید. نه صرفا در باره آقای خمینی. بلکه درباره کلیه مسائل اجتماعی.

----

سلیرانی ها- مقاله " دانشیان با تو سخن می گوید" را در فایل وورد   برایتان فرستاده  و تقاضا می کنم  (در صورت امکان ) آنرا به روی سایت خود بگذارید و  خواهش میکنم به هر شکل که صلاح میدانید در نشر گسترده آن همت بگمارید. به یاد داشته باشیم این مقاله در ایران و با محدودیت های فراوان تهیه شده است.

با مهر و سپاس

راه توده: دوست گرامی. سیاست راه توده پرهیز از این نوع بحث ها دونفره و چند نفره است و نویسندگان راه توده نیز در قالب یک هیات تحریریه مقالاتی را که در چارچوب سیاست و مشی توده ایست می نویسند. عذر ما را در باره تقاضائی که طرح کرده اید بپذیرید.

سلیمی- سلام و درود- شما چرا جواب بعضی پرت و پلا نویس ها را نمی دهید. هر روز به اسم نوید و به اسم هاتفی، مردم و ... یک سایتی راه می اندازند و یک چیزی علیه راه توده می نویسند و می نویسند که کار راه توده تمام شده و هیچ جا نفوذ ندارد و .....

 

راه توده: دوست گرامی. خودتان نوشته اید "پرت و پلا" می نویسند. بنابراین چرا ما باید وقت و انرژی خودمان را که باید در خدمت آگاه کردن مردم و تحلیل رویدادهای ایران و جهان باشد صرف این پرت و پلا ها کنیم؟

و باز نوشته اید که ظاهرا عصبانی هستید از این که می نویسند راه توده کارش تمام است و یا نفوذ ندارد و غیره. گوسفند امام رضا را بالای قپان قیمت می گذارند. یعنی باید نگاه کرد و دید پس از 20 سال که از انتشار راه توده می گذرد، میزان و شمار مراجعه کنندگان به آن چقدر است و آن را با شمار مراجعه کنندگان به مدعیان سنجید. همین خودش بهترین پاسخ است. شما مطمئن باشید که هیچکس به مرده لگد نمی زند. اگر راه توده زنده نبود که هست، اینگونه هم از هر سو مشت و لگد برایش نمی فرستادند. حالا به هر اسمی باشند. نوید باشند و یا هاتفی باشند و یا ترکیبی از هر دو آنها و یا نامی تلفیقی و یا هر نام دیگری.

از ما نخواهید که وقتمان را صرف اره بده و تیشه بگیر با کسانی بکنیم که باور کنید و بهتر است باور کنند اطلاعاتمان در موردشان کم نیست، حتی اطلاعات دوران زندان یکساله و یا چند ماهه و چند ساله شان. اما به صلاح حزب نمی دانیم که قلم بگشائیم. فلان کس بین تهران و لندن پل فرزندی دارد و حتی دوستانش هم که در ایران با هم ارتباط دارند به لندنی ها و هلندی ها توصیه کرده اند احتیاط کنید و ارتباط را با او محدود کنید! یکی شان از ایران می آید در فیسبوک و خواهان مناسبات خصوصی و بی سر و صدا می شود و ما قاطعانه رد می کنیم و می گوئیم ما اهل این نوع مناسبات بویژه با کسانی که در ایران هستند نیستیم. دیگری که ادای "دزرشینسکی" را در می آورد، همسرش می رود ایران و اردبیل و گفته است که در سفر اول به ایران آقایان درتهران احضارش کرده و به تمسخر گفته اند شنیده ایم شوهرت می خواهد در فلان کشور جبهه درست کند! کاری هم به کارش نداشته اند و  اضافه کرده اند.....

ما نمی خواهیم کسی را متهم کنیم و یا با بدبینی نوشته هایی را بخوانیم. اما باور کنید گاه به این نتیجه می رسیم که مثلا اگر آقایان از ابلیس بدتر می خواستند با راه توده و یا با معروف ترین شخصیت توده ای که در داخل کشور است و کشتنش را به صلاح نمی دانند؛ از همان داخل کشور و کنترل شده در دست خودشان مقابله کنند، چه می کردند جز این که با نام "هاتفی" و "نوید"، "پوید"، "جوید" و ... می کنند. زیر فلان علم سینه بزنند و بگویند فلانی یک خاطرات نوشته شده اما منتشر نشده دارد که تا نمرده گریبانش را بگیرید و از چنگ در آورید. ما بنا را حتی اگر بر خوش بینی بگذاریم می پرسیم: شما با این عقل و درایت و هوشیاری به کجا می خواهید بروید و به کدام سر منزل می خواهید برسید؟

متانت و سکوت ما را حمل بر بی اطلاعی و ناتوانی در نوشتن نکنید، حمل بر پایداری بر اصول و ضرورت حفظ هر فرد و نیروئی که می گوید توده ایست بکنید.

موفق و موید باشید

 

 

 

                        راه توده  378     17 مهر ماه 1391

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت