هیچ بحثی
با حذف
حزب توده ایران
نه آگاهی بخش است
و نه به نتیجه می رسد!

اخیرا در برنامه "پرگار" در تلویزیون بی بی سی، آقایان فرخ نگهدار رهبر اسبق سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت و "بهزاد" که ظاهرا از رهبران سازمان فدائیان اقلیت است شرکت کرده و در باره مشی مسلحانه در سالهای اول تاسیس جمهوری اسلامی و تاثیر آن روی تحولات جمهوری اسلامی صحبت کردند. نفس برپائی چنین بحثی نه تنها مفید، بلکه بسیار مفید است، اما به یک شرط و آن این که یک سر این نوع گفتگوها حزبی باشد که از همان ابتدای حرکات چپ روانه و مسلحانه در گنبد و کردستان و سپس اعلام قیام مسلحانه سازمان مجاهدین خلق را، با شدت تمام محکوم کرده و در برابر این اقدامات ایستاد. به همین دلیل، برنامه مورد بحث در تلویزیون بی بی سی دچار کمبود اساسی بود. یعنی جای حزبی در این برنامه خالی بود که حرف و سخن در باره مشی مسلحانه پس از انقلاب بسیار دارد. متاسفانه نه آقای نگهدار و نه آقای بهزاد و نه مسئول برنامه یعنی آقای کریمی به این واقعیت، یعنی واقعیت سیاست و مشی حزب ما در آن سالها اشاره ای نکردند و اگر نامی هم از حزب توده ایران آوردند در چارچوب اقدامات سیستماتیک رهبران جمهوری اسلامی برای سرکوب احزاب بود که این نیز خود جای حرف و سخن بسیار دارد. دو میهمان جوان این برنامه نیز که در فضای عملی آن سالها نبودند اغلب سئوالاتی را مطرح کردند که در حاشیه وقایع بود و نه متن وقایع. بویژه جوانی که هوای تفنگ و فشنگ در سر داشت!

در این برنامه، بحث کشانده شد به این که در کردستان چه گذشت و آیا ضرورت داشت روی دسته بندی های درون حکومتی که حزب ما آن را "نبرد که بر که" گذاشته بود و بنظر ما هنوز نیز جریان دارد مانور سیاسی کرد یا خیر؟

خوشبختانه آقای نگهدار به این دلیل که در کوران حوادث بوده، دراین زمینه آگاه تر از بقیه سخن گفت و با کمال تاسف آقای بهزاد همچنان از مشی فدائیان اقلیت برای جنگ و مقاومت مسلحانه در برابر جمهوری اسلامی دفاع کرد و بصورت طبیعی از متحد مرحله ای و شاید همچنان فدائیان اقلیت، یعنی مجاهدین خلق دفاع کرد.

ما برای یادآوری آنچه حزب ما در آن سالهای دشوار گفت و نوشت و منتشر کرد و پای آن ایستاد و در مذاکرات صلح در کردستان در چارچوب هیات مذاکره کننده وارد عمل شد و از آنجا که به هیچ وجه نباید توده ایها اجازه دهند این مشی و سیاست و اقدامات در حاشیه قرار گیرند، بخشی از اعلامیه حزب توده ایران به تاریخ  آبان 1358 را منتشر می کنیم، که دقیقا ناظر به همان بحثی است که در تلویزیون بی بی سی مطرح شد.

اعلامیه کمتیه مرکزی حزب توده ایران

آتش بس در کردستان شرط حتمی و ضرور برای

موفقیت در مذاکرات است

در حالی که با واقع بینی رهبر انقلاب، امام خمینی، و در نتیجه زحمات مسئولان خیر اندیش و مجاهدت و روشنگری های احزاب و سازمان های و شخصیت های متعهد و مسئول، در افق های تاریک و نگرانی آور فاجعه کردستان، روزنه امیدی پدیدار گردیده و نخستین گام ها در راه حل مسالمت آمیز این فاجعه ملی از طریق مذاکرات سیاسی برداشته شده است، متاسفانه آشکارا به چشم می خورد که همان نیروهایی که جنگ برادر کشی را بر مردم ایران، تحمیل کردند، اکنون نیز با تمام قوا می کوشند تا مذاکرات مسالمت آمیز کردستان را در نخستین گام هایش مختل و فرشته صلح و برادری را در جنین خفه سازند. تصادمات جنگی روزهای اخیر مهاباد و بوکان و حوادث دیگر را، که از نظر وسعت و شدت در سراسر کردستان بی سابقه بوده است و ما نمی خواهیم داخل جزئیات آنها شویم، جز اخلال و تخریب چه می توان نامید؟ چرا شدیدترین نبردها درست هنگامی در می گیرد که نماینده دولت با نماینده کردها مذاکراتی کرده و خوشبینی و امیدوار بودن خود را به موفقیت این مذاکرات اعلام نموده است؟

حزب توده ایران از این وضع عمیقا نگران است و بار دیگر با صراحت اعلام می دارد که مسئله کردستان، مسئله نظامی نیست تا از راه عملیات نظامی قابل حل باشد و راه حل نظامی، همان طور که تا امروز دیده ایم، مسئله را بغرنج تر می سازد. مسئله کردستان، مسئله یک خلق ستمدیده است که حقوق حقه خود را می طلبد و باید با ارضای خواست های مشروع این خلق، میان خلق و ضد انقلاب خط فاصل کشید.

حزب توده ایران با انگیزه صداقت نسبت به انقلاب ایران و کمک به طرح و اجرای درست یک سیاست انقلابی و همچنین با انگیزه صداقت نسبت به منافع واقعی خلق کرد، که جزء لاینفک منافع انقلابی همه مردم ایران است، به صراحت اعلام می دارد که ادامه درگیری نظامی، به موازات راه حل سیاسی، در واقع جز ادامه «راه حل» نظامی چیز دیگری نیست و راه حل سیاسی را، که یگانه راه حل درست است، به کلی مختل می سازد. زیرا در کجای دنیا دیده شده، که دو نفر در حالی که طپانچه های خود را به روی یک دیگر آتش می کنند، بتوانند مذاکرات صلح انجام دهند و به حل و تفاهم جدی و صمیمانه برسند؟ به این دلیل و هم چنین به دلیل آن که پای خلق کرد و فرزندان دیگر خلق های ایران در لباس پاسدار و سرباز در وسط است، و از هر هزار تیری که آتش شود نهصد و نود و نه تای آنها به خلق و فرزندان خلق اصابت خواهد کرد، باید تفنگ ها کنار گذاشته شود و دو طرف بر اساس اعتراف به واقعیت، یعنی حفظ انقلاب ایران، تامین حقوق حقه خلق کرد، تحکیم دوستی و اتحاد خلق های ایران در برابر امپریالیسم و صهیونیسم و بازماندگان رژیم مخلوع پهلوی صمیمانه پشت میز مذاکره به نشینند و در حد اعلای تفاهم، در خاتمه دادن به فاجعه کردستان به کوشند.

حزب توده ایران مبتکر راه حل مسالمت آمیز مسئله کردستان بر مبنای رفع ستم ملی از خلق کرد بوده و در این موضع اصولی و عمیقا انسانی خود استوار و پابرجاست. ما به سه وزیری که، طبق اخبار منتشره، حل مسئله کردستان به آنها محول گردیده (با ابراز تعجب و تاسف از این که آقای فروهر وزیر مشاور که تا کنون مامور مذاکره بوده اند، در این کمیسیون نیستند) و هم چنین به برادران و خواهران کرد مراجعه می کنیم و پیشنهادهای زیر را مطرح می سازیم.

1- در اسرع اوقات و هم زمان، از هر دو طرف آتش بس رسمی اعلام گردد و از هر دو طرف تدابیر لازم جهت نظارت بر اجرای شرافتمندانه آتش بس اتخاذ شود.

2- مذاکرات سیاسی در جو حد اعلای تفاهم و برادری برای حل مسئله کردستان، به مثابه یگانه راه حل مسئله، با پیگیری و نرمش، تا رسیدن به نتیجه قطعی دنبال شود.

ما صمیمانه امیدواریم که هم دولت و هم برادران و خواهران کرد پیشنهادهای ما را، که یگانه راه صحیح حل مسئله است، به دقت اجرا کنند و در اسرع اوقات، با اعلام توفیق و نتیجه نهائی مذاکرات، انتظار مردم ایران را برآورده سازند.

همان طور که بکرات اعلام کرده ایم، حزب توده ایران آماده است در توفیق راه حل مسالمت آمیز مسئله کردستان، به دولت موقت جمهوری اسلامی ایران صادقانه کمک کند.

کمیته مرکزی حزب توده ایران

اول آبان ماه 1358