خاموشی
دکتر پرویز رجبی
در شامگاه 21 بهمن 1390 دکتر پرویز رجبی
تاریخ شناس و پژوهشگر برجسته و مترقی کشور ما در گذشت. زاده حوالی قوچان
بود. در مشهد دیپلم گرفت و از سال 1338 در تهران کار کرد. 1342 به آلمان
رفت و پس از دریافت مدرک دکترا به ایران بازگشت و در دانشگاه اصفهان
استخدام شد. چندی بعد ساواک او را از دانشگاه اصفهان و وزارت علوم اخراج
کرد. در 1351 مرکز تحقیقات ایرانشناسی را تاسیس کرد. پس از انقلاب مدیر
مسئول و سردبیر نشریه بسیار وزین “فردای ایران” گردید و در همین ماهنامه
بود که مصاحبهها و نوشته هایی از احسان طبری، امیرحسین آریانپور، محمود
اعتماد زاده به آذین، پرویز شهریاری، اسماعیل شاهرودی، محمد علی جعفری و
بسیاری دیگر را منتشر کرد. در سال 1361 “فردای ایران” توقیف شد و پس از آن
دکتر رجبی برای مدتی به خارج از کشور رفت. پس از بازگشت به ایران تا سال
1385 رییس بخش ایرانشناسی دایره المعارف اسلامی شد که محمد کاظم موسوی
بجنوردی مسئولیت آن را داشت و بسیاری از بزرگترین پژوهشگران برجسته ایران
از جمله دکتر شرفالدین خراسانی در آن به کار تحقیق و پژوهش مشغول بودند.
از وی دهها کتاب همچون “هزارههاي گمشده- در پنج جلد”، “سدههاي گمشده –
در چهار جلد”، جشنهای ایرانی"، "تاریخ خط میخی فارسی باستان"، "مهر
ایران"، "تخت جمشید بارگاه تاریخ"، ”ايرانشناسي”، “تاريخ ايران در دوره
ايلامي”، “تاريخ ايران در دوره سلوکيان و اشکانيان”، “کريم خان زند و زمان
او”، و “از زبان داريوش” و همچنین ترجمه هایی نظیر “كوير ايران”،
“ماركوپولو در ايران”، “شهرياري ايران” و “هنر جهان اسلام” منتشر شده است.
زنده یاد رجبی از دوستان و همکاران بسیار نزدیک پرویز شهریاری بود و در سال
1380 “ارج نامه پرویز شهریاری” به همت او از چاپ بیرون آمد.
مراسم خاکسپاری پیکر وی این هفته در تهران برگزار می شود.
یکی از آخرین شعرهای زنده یاد پرویز رجبی
پنجره!
پنجره امروز ضامن آسمان شد
و تاخیر یار دبستانیم
پنجره پیچک نگاهش را به درختان
و بامها
و همگنان خود بخشیده بود
رفاقت غریبی بود امروز میان پنجرهها
و شاخهها
پنجره ها غصۀ شاخههای یخزده را میخوردند
شاخهها هم نگران پنجرههای بسته بودند
و زندانیهای پشت سر آنها
خندهام گرفت که پنجره امروز
بیگفت و گو ضامن آسمان شد
و یار دبستانیم
پنجم بهمن ماه 1389
راه توده 352
24
بهمن ماه 1390