|
استحاله
انقلاب ونزوئلا که پس از درگذشت رهبر آن انقلاب "چاوز"، امریکا با تمام
توان خود در پی آن بود به شکست انجامید. اقدامات خشونت آمیز نیز نتوانست
ونزوئلا را بی ثبات کند.
رهبر راستگرایان افراطی "ماریا کورینا ماچادور" در تبادل ایمیل با
دیپلماتهای امریکائی نوشته بود "این خوکدانی (ونزوئلا) هنوز پاکیزه نشده
است، باید این خوکدانی را پاکیزه کرد. ما، نیاز به پاکیزگی این جای کثیف
داریم. باید از راس دولت شروع کرد".
این درحالی است که رسانه های وابسته به سرمایه داری وغرب که همواره هیزم بر
آتش میافزایند سکوت می کنند. راستگرایان و رسانه های آنها در شکار و به دام
انداختن "مادورو" یک بار دیگر نا کام ماندند و شکست خوردند. به استثنای
بخشی از اقشار متوسط، مردم ونزوئلا و هیچ فردی از کودتا برعلیه مادورو
پیروی و استقبال نکرد. کودتای "سالید ا" علیه دولت این بار نه تنها بی
نتیجه ماند، بلکه کودتا چیان بیش از پیش تضعیف شدند و ضربه دیدند و اکنون
باید بساط خود را جمع کنند. دولت ونزوئلا گفتگوی ملی "کنفرانس صلح" را برای
حل مسائل سیاسی در ماه آوریل افتتاح کرد. پیشنهاداتی که توسط رئیس جمهور در
این اجلاس و توسط وی ارائه شد نشان داد که کدام نیروی سیاسی با حسن نیت
،توطئه هماهنگ "اتحاد ملی" را که از طرف راستگرایان افراطی و با حمایت
واشنگتن و سازمان سیا و سازمانهای امپریالیستی غیر دولتی از جمله اداره
"توسعه بین المللی امریکا " و "بنیادهای خصوصی ملی برای دمکراسی" و همچنین
قاچاقچیان مواد مخدر و گروههای فاشیستی کلمبیائی حمایت میشوند را افشاء و
خنثی کرد. در گفتگوی ملی مخالفان مجبور به سازش "مصالحه" شدند و اکنون باید
هزینه های سیاسی آن را بپردازند. گروه باصطلاح "وحدت اتحاد دمکراتیک" که
شامل سوسیال دمکرات ها و راستگرایان و راست افراطی می باشد که همواره در
تلاش غافلگیری و فشار "چاقو بر گلو" گذاشتن رئیس جمهور منتخب با آرای 52 در
صد مردم ونزوئلا است در نهایت جلسه را ترک کرد و از گفتگو حذف شد. چهره
واقعی "دانش آموزان نقابدار" و بی نقاب که دست به حملات تروریستی میزنند،
افرادی که موسسات دولتی را به آتش می کشند نیز برای مردم آشکار شد. با وجود
سکوت رسانه ای، اقدامات اساسی در حال اجراست. کنگره سوم حزب متحد سوسیالیست
ونزوئلا در تاریخ 26ـــ 29 ژوئیه سال 2014 برگزار می شود. حزبی که 7 میلیون
عضودارد، اما هنوز نتوانسته نقش واقعی خود را در جامعه و در خدمت انقلاب
برعهده بگیرد. شاید در همین کنگره خون تازه ای به حزب تزریق شود تا از این
پس نه فقط بعنوان یک حزب انتخاباتی، بلکه یک حزب انقلابی عمل کند.
اکنون سئوال مهم اینست که آینده انقلاب بولیواری در ونزوئلا به کجا خواهد
کشید؟
چگونه در برابر فشارهای سرمایه داری در کشوری که روند "سوسیالیستی" را در
پیش گرفته است باید مقاومت کرد؟ با توجه به این نکته که سرمایه داری هنوز
باقی است و وابستگی به در آمدهای نفتی و همچنین سهم بخش خصوصی در تولید نا
خالص ملی افزایش یافته است. چگونه میتوان در کشوری که مردم از "جنگ
اقتصادی" و تورم و نگرانی های اجتماعی خسته شده اند و از دولت "سوسیالیستی
" خواهان یک" جهت گیری تازه" می باشند عمل کرد؟
با وجود همه این مشکلات، دولت "مردم ــ خیابان ها " و رئیس جمهور 2450 طرح
اساسی اجتماعی اقتصادی را متعهد شده است که در برنامه دومین مرحله انقلاب
به اجرا می گذارد. کنگره متن 12 محور اساسی را برای توسعه اقتصادی و بهبود
اجتماعی برای مرحلۀ یک انقلاب ارائه داده است. در اجلاس شورای وزیران در 20
اکتبر سال 2012 که چاوز در آن حضور داشت این سئوال مطرح شد که آیا انقلاب
از مسیر سوسیالیستی خود منحرف شده است؟ دراین اجلاس شورای وزیران و رئیس
جمهور چاوز تصمیم گرفتند که در برنامه های آینده دولت سوسیالیستی بشکل
رادیکالتر عمل کنند. با وجود نامه ها و اسنادی که منعکس کننده اختلافات
حزبی، تنش های سخت، رقابت های شخصی و بحث های جنجالی انقلاب هیچ راهی جز
حرکت به جلو ندارد. اکنون رئیس جمهور برای باز سازی حزب و وحدت آن در تلاش
است . مادورو متوجه است که با حمایت اکثریت اعضای حزب سوسیالیست و اتکا به
مردم میتواند به حرکت به سوی سوسیالیست قرن 21 شتاب ببخشد.
http://www.humanite.fr/venezuela-la-revolution-en-recherche-dapprofondissement-547574
|
