راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

نسل بعد از انقلاب 57

همه تاریخ را میداند؟

پرده برداری از

چهره "ملیح"

امپریالیسم جهانی

 
 

 

تحت فشار دو رویداد، نسل امروز ایران کمتر می داند نسل انقلاب 57 با چه انگیزه هائی وارد انقلاب شد و بشریت در قرن گذشته چه زخم هائی بر سینه خود داشت. وقتی امروز همین نسل امریکا را نجات دهنده خود میداند و حتی غم انگیزتر، بخشی از این نسل امریکا را نجات دهنده خود از شر جمهوری اسلامی میداند، باید آستین همت را بالا زد و در هر سطح و با استفاده از هر امکانی به این نسل گفت که بر گذشتگان چه گذشت؟ و رویاهای امروز "کابوس" است!

آن دو رویداد، یکی بیراهه ای است که انقلاب 57 رفت و به جمهوری اسلامی کنونی رسید و دومی فروپاشی اتحاد شوروی و اردوگاه سوسیالیسم است که علاوه بر فشارهای جهان سرمایه داری بر آن، خود نیز دارای ضعف های جدی در سیستم اقتصادی و سیاسی در داخل خود بود. ضعف هائی که چین، ویتنام، کوبا و چند کشور دیگر امریکای لاتین از آن درس های بزرگ گرفتند و خود را اصلاح کردند تا بمانند و ماندند.

اما، این دو رویداد نباید اجازه بدهد که نسل امروز نداند نقش اتحاد شوروی در سالهای جنگ دوم جهانی و پس از آن جنگ چه بود و اساسا انقلاب اکتبر چه تاثیر عمیقی بر جهان، بر جنبش های ضد استعماری و استقلال طلبانه در سراسر جهان و از جمله بر ایران گذاشت و یا دستآوردهای انقلاب 57 چه بود و آنچه اکنون بنام جمهوری اسلامی برپاست چه تفاوت هائی با آرمان های انقلاب 57 و حتی با جمهوری اسلامی سالهای اول پس از انقلاب دارد. اگر از کودتای خونین در بزرگ ترین کشور اسلامی "اندونزی" نوشتیم و یا اگر در باره جنگ ویتنام می نویسیم، هدف همین یادآوری ها برای نسلی است که زیر فشار جمهوری اسلامی از جهان سرمایه داری چهره ای ملیح در ذهن دارد و باز زیر فشار تبلیغاتی همین جمهوری اسلامی و تمام رسانه های سرمایه داری از سوسیالیسم یک "لولو" در ذهن او ساخته شده است!

بخشی از آنچه در اندونزی گذشته را در شماره گذشته راه توده خواندید و در این شماره نیز کلیاتی را بصورت مرور رویدادها درباره جنگ ویتنام می خوانید.

 

 

 

                        راه توده  44    10 بهمن ماه 1392

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت