راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

کودتاها- 4

قدرت سنتی

نظامی ها

در سوریه!

 

 

سوریه از قرن شانزدهم جزو امپراتوری عثمانی شد. بعد از جنگ جهانی اول و شکست امپراتوری عثمانی، این کشور مانند بسیاری دیگر از کشورهای تابع امپراتوری عثمانی از آن مجزا شد. بعضی مستقل شدند، برخی به صورت مستعمره امپراتوری های فاتح (فرانسه و انگلیس) در آمدند، اما قیمومیت سوریه و لبنان به فرانسه واگذار شد. این وضع تا جنگ جهانی دوم ادامه یافت. در طول جنگ دوم جهانی، این دو کشور در اشغال فرانسه و انگلیس بودند. برای مدتی هم دولت موقت فرانسه از لندن به لبنان منتقل شد. در سال 1941 فرانسه ناچار شد استقلال سوریه را به رسمیت بشناسد و پس از مدتی تقاضای استقلال واقعی هر دو کشور پذیرفته شد. نظامیان فرانسوی سوریه و لبنان را ترک کردند. سرنوشت کشور به دست رهبران ملی افتاد. آنچه در سوریه از سال 1945 تا 1971 رخ داد از این قرار بود:

 

در سال 1945 مردم سوریه «شکری القوتلی» سیاستمدار ملی و کاندیدای جبهه ملی سوریه را با اکثریت عظیم به ریاست جمهوری انتخاب کردند. کشور مستقل شد. ملت آزاد شد. اما... حکومت «شکری القوتلی» زیاد نپائید.

در سال 1949 ژنرال "حسنی الزعیم" فرمانده ارتش سوریه کودتا کرد. نیمه شبی در سال 1949 با نفرات زبده و قابل اعتمادش به کاخ «شکری القوتلی» ریاست جمهوری ملی و وطن پرست رفت و او را با یک اسکورت چند صد نفری به یک زندان اختصاصی برد و خودش قدرت را در دست گرفت. بعضی از ژنرال های ماجراجوی سوری وقتی دیدند «حسنی الزعیم» به آن راحتی توانست کودتا کند، فکر کردند چرا آن ها نکنند. در میان ژنرال های سوری ژنرال «سامی حناوی» در همان سال 1949 با یک ضد کودتا علیه «حسنی الزعیم» قدرت را در دست گرفت. بدنبال وی، ژنرال دیگری بنام «ادیب شیشکلی» کودتا کرد و «سامی حناوی» را به جایی فرستاد که او قبلا «حسنی الزعیم» را فرستاده بود. او به تنهایی قوای مجریه، مقننه و قضاییه را در دست گرفت. البته پس از چند کشتار سیاسی.

دست به دست شدن قدرت در سوریه ادامه یافت تا سرانجام حزب بعث قدرت را در این کشور بدست گرفت و در سال 1971 حافظ اسد (پدر بشار اسد) پایدار ترین حکومت را در سوریه تشکیل داد. سوریه دو جنگ، جنگ شش روزه و جنگ رمضان علیه اسرائیل را پشت سر گذاشت. حاصل این دو جنگ آبدیده شدن ارتش این کشور بود. گرچه به قیمت از کف رفتن بخش هائی از بلندی های آب خیز جولان. یعنی همان ماده حیاتی که اسرائیل به آن باندازه نفت نیازمند است.

در دوران حافظ اسد مناسبات سوریه و مصر عمیق تر شد و اتحاد دو کشور در پیمان «کشورهای متحده عربی» استوارتر گشت. اتحادی که ظاهرا ژنرال السیسی رئیس جمهور کنونی مصر در پی احیای آن است و در نخستین سفر خارج از کشورش به سوریه درباره آن مذاکراتی با بشار اسد انجام داد.

-------------------------------------------------------

کودتاها:

شماره 1

http://www.rahetudeh.com/rahetude/2014/5ut/470/turki.html

شماره 2

http://www.rahetudeh.com/rahetude/2014/4septamber/471/aljazayer.html

 شماره 3

http://www.rahetudeh.com/rahetude/2014/4septamber/472/eragh.html

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  473   27 شهریور ماه 1393

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت