راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

نگاهی به لیبی
4 سال پس از
سقوط قذافی

لوموند- ترجمه  جعفر پویا

لیبی، پس از حمله ناتو و نقش برتر ارتش فرانسه به این کشور و قتل فجیع معمرقذاقی رهبر آن، هرگز به نظم و امنیت نرسیده است و کشوری است غرق در هرج ومرج. گروه هایی که هر کدام خود را مسلمان تر از دیگری می دانند گاه با هم بر سر قلمروئی که هر کدام در تصرف دارند به سازش می رسند و گاه برای دفاع از همین متصرفات و یا برای گسترش آن به روی هم آتش می گشایند. در این میان مردم در کشوری که نمونه ثبات و امنیت و زندگی در شاخ افریقا بود تبدیل به گوشت دم توپ شرکت های بزرگ نفتی شده اند که همین گروه های اسلامی هر کدام پیاده نظام تفنگ بدست این شرکت ها هستند.
جنگ بین شبه نظامیان شورای انقلاب بنغازی "اسلامگرا وابسته به القاعده " و نیروهای ضد اسلامگرایان بیش از دیگر گروه ها دراین کشور جریان دارد. گروه های اسلامگرای وابسته به "القاعده" اعلام کرده اند برخی از پایگاه های نیروهای نظامی لیبی در بنغازی را در کنترل خود دارند. فرمانده نیروهای ویژه ارتش دولت باصطلاح مرکزی که محدوده قدرتش از پایتخت فراتر نمی رود "وانیس ابو خمدا " از تلویزویون "ال احرار لیبی" مدعی شد "نیروهای ویژه ارتش قادرند هرگونه حمله علیه نهاد های دولتی را دفع کنند". این ادعا خود گویای وحشت از رسیدن القاعده به پایتخت و تسخیر مراکز دولتی است.
از سال 2011 گروه های اسلامگرا زمام امور را در دومین شهر بزرگ لیبی "بنغازی" در کنترل خود دارند و حکومت شریعت خود را برقرار کرده اند. از ماه مه گذشته ژنرال سابق "خلیفه افطار" در راس یک "ارتش ملی" برای خروج اسلامگرایان از بنغازی درجنگ و تلاش است. علاوه بر این در گیری ها، رویا روئی در نزدیکی فرودگاه طرابلس بین نیروهای" زیتا" با گرایشات نیمه لیبرالی و اسلامگرایان بدون نتیجه جریان دارد و تاکنون دهها کشته و مجروح برجای گذاشته است.
نیروهای"زیتا" کنترل فرودگاه طرابلس را از سپتامبر سال 2011 در اختیار دارند. واضح است که هشدار دفتر نخست وزیر "عبدالله ال تینی" در باره خطر "سقوط دولت" نتوانسته نقشی برای توقف جنگ در این فرودگاه و آغاز مذاکره و مصالحه داشته باشد.
پیشنهادهای تبلیغاتی نمایندگان لیگ عرب در لیبی و اتحادیه اروپا و ایالات متحده و چند کشور اروپائی نیز که همگی با هم لیبی را به روز سیاه نشانده اند، برای آتش بس بین طرفین بی نتیجه مانده است.
دولتی که در پایتخت به تله افتاده توانائی هیچ اقدامی را ندارد. حتی شبه نظامیان عبد الحکیم بلحاج "القاعده" مانع پرواز نخست وزیر و چند تن از اعضای دولت از فرودگاه شهر میتیگا به توبروک در شرق لیبی شدند. واقعیت اینست که در مواجهه با ناامنی رو به رشد در سراسر لیبی و بویژه اکنون طرابلس دولت توانائی هیچ کاری را ندارد. ایالات متحده اتباع و تمام کارکنان سفارت خود در طرابلس را بطور اضطراری از راه زمینی و با حمایت سه فروند هواپیمای اف 16 به تونس منتقل کرده است. انگلیس و آلمان نیز از شهروندان خود که عمدتا اعضای شرکت های نفتی مستقر در لیبی هستند در خواست کرده اند خاک لیبی را ترک کنند. وخامت اوضاع امنیتی بی رابطه با نتایج انتخابات اخیر این کشور نیست. انتخاباتی که درآن نیروهای باصطلاح لیبرال در مقابل جنبش اسلامگرایان پیروز شدند.
در لیبی هم مانند تونس و مصر و دیگر کشورهای منطقه هواداران اسلام بدلیل افراط در اجرای قوانین شریعت و غیره ... رو به افول اند و به همین دلیل نیز آنها هرچه بیشتر به شریعت و تفنگ برای سلطه بر مردم متوسل می شوند. در بنغازی در سال گذشته هزاران نفر از مردم برای خروج گروه های شبه نظامی انصار شریعت که از گروه های نزدیک به القاعده هستند تظاهرات کردند. در طرابلس عبد الحکیم لجاج رهبر سابق گروه اسلامی لیبی "س. ای. گه. ال ." که اولین تعلیمات نظامی خود را در افغانستان آغاز کرد، اکنون با حمایت قطر و فرانسه فرمانده نظامی طرابلس است. وی حتی در انتخابات مجلس رای کافی نیاورد!

http://www.humanite.fr/libye-le-pays-sombre-dans-le-chaos-548332
 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  466    9 مرداد ماه 1393

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت