|
چندی پیش خانم "دیلما روسوف" رئیس جمهور برزیل به برنامه های ملی کشورش
اشاره کرد که تحت عنوان پروژه "دکتر بیشتر" از یکسال پیش آغاز به کار کرد و
حدود 4000 شهرداری و 50 میلیون شهروند برزیلی را در رابطه با مراقبت های
پزشکی پوشش داد. این پروژه نه تنها در برزیل بلکه در سایر کشور های آمریکای
جنوبی نیز فعال است و توسط پزشکان اعزامی از کشور کوبا مدیریت و اجرا می
شود.
"رافائل
کورئا" رئیس جمهور اکوادر در ماه گذشته نیز خدمات پزشکان کوبایی که در
مناطق آسیب پذیر و دورافتاده اکوادر مشغول کارند را ستود.
در دنیای کنونی کشورهای فقیر با انواع بیماری ها دست و پنجه نرم می کنند که
بشر به سبب رشد علم پزشکی در دهه های گذشته کاملاً قادر به رفع و معالجه
این امراض شده است، اما سیستم های مدیریت بهداشت نه تنها در کشور های فقیر
که گاه در کشورهای غنی و ثروتمند از حل مشکلات درمانی ناتوانند. کوبا از
جهت ارائه خدمات پزشکی با مدیریتی قوی و زیرساخت های استراتژیک در زمینه
بهداشت عمومی نه تنها قابل مقایسه با پیشرفته ترین کشور های صنعتی است،
بلکه در بسیار از موارد از آنان نیز پیشی گرفته است. این موفقیت شامل کنترل
بیماری های عفونی، کاهش مرگ و میر نوزادان، تقویت پایه علمی و تحقیقاتی
بهداشت و پیشرفت در کنترل بیماری های مزمن می شود. اگر تجربه کوبا در سایر
کشورهای در حال رشد مورد استفاده قرار گیرد موجب تغییر و تحول بزرگی در
خدمات درمانی در سطح جهانی می شود. این تحولات و تاًثیرات احتمالی آن به
سبب دشمنی با رژیم کوبا نادیده گرفته می شوند. دانشمندان بر بهره گیری از
این تجارب ارزنده و استفاده از درس های بالقوه ای که از کوبا در عرصه بین
المللی بهداشت می توان آموخت تاکید می ورزند.
پس از انقلاب کوبا در سال 1951 میلادی این کشور در حالیکه همواره از جانب
کشورهای غربی در معرض فشارهای اقتصادی و نظامی قرار می گرفت، به کسب تجارب
ارزشمندی در جهت درمان انواع بیماری ها و رشد خدمات بهداشتی نائل گشت. اما
غرب در برابر این تحولات مثبت سکوت اختیار کرد و از انتشار مقالات علمی
پزشکی کوبا سر باز زد. عدم حضور کوبا در گفتگوی جهانی بهداشت دلایل کاملا
سیاسی داشت و تجارب پزشکی این کشور از دیدگاه جهانیان پنهان ماند. این سکوت
در تضاد کامل با لفاظی های جنجالی کنفرانس ها و گرد همایی های غرب بود که
ادعای کمک به رفع مشکلات بهداشت در جهان سوم را داشتند. کوبا در عرصه علم
بیوتکنولوژی سرمایه گذاری فراوانی کرد. این فعالیت ها حتی در دوران فروپاشی
اتحاد شوروی ادامه یافتند و یک زیرساخت عظیمی برای تولید کالاهای طبی
بیولوژیک ایجاد کردند که منبع در آمد اقتصادی بر پایه صادرات قابل ملاحظه
ای از تولیدات پزشکی شد. تولید نوعی واکسن مننژیت و نوع دیگری از واکسن
آنفولانزا بمنظور استفاده در کشور های در حال رشد و همچنین همکاری مشترک و
ناگزیر کوبا و آمریکا برای مبارزه با بیماری سرطان، همه نشان دهنده یک
مکانیزم کارآمد و پیشرفته در علوم آزمایشگاهی این کشور است. برنامه "مادر و
کودک" در سال 1970 فضایی اطمینان بخشی را برای سلامت زنان در دوران بارداری
و تندرستی جنین و نوزاد فراهم آورد. در سراسر کوبا با مدیریت بخش دولتی و
سازمان های اجتماعی برنامه هایی برای ارائه خدمات پزشکی به مادران باردار
به مرحله عمل در آمدند که پایه و شاخص های کلیدی برای آمار هایی موفقیت
آمیز آینده گردیدند. مرگ و میر نوزادان در کوبا 20% کمتر از ایالات متحده
آمریکا ارزیابی شده است. در سال 1999 در شهر هاوانا دانشکده پزشکی برای
دانشجویان کشورهای در حال رشد با ظرفیت 6000 دانشجو احداث گردید.
دانشجویانی که از کشورهای فقیر آفریقا و سایر کشورهای آمریکای لاتین با
مخارج تحصیلی ناچیز به شهر هاوانا آمدند و در سال های بعد، از این مرکز
فارغ التحصیل شده و به کشور هایشان جهت خدمت بازگشتند. تنها ده ها هزار
پزشک و هزاران دندانپزشک در کوبا برای کشور ونزوئلا تربیت و آماده کار
شدند. این اقدامات طبیعتاً با ارائه خدمات برابر و مورد نیاز کوبا از جانب
کشور ونزوئلا و سایر کشورهای آمریکای لاتین که در این پروژه ذینفع بودند
جبران گردیدند. اما در این میان کشورهایی نیز حضور داشتند که به سبب فقر و
ناتوانی قادر به کمک های متقابل برای خدمات متقابل برای کوبا نبودند.
کشورهایی نظیر اتیوپی، گامبیا و هائیتی چیزی برای ارائه و کمک های دوجانبه
نداشتند و تنها از امکان تربیت پزشک در کوبا بهره مند شدند.
آیا فیلم "سیکو" ساخته " مایکل مور" کارگردان مستندساز آمریکایی را بیاد
دارید؟ این فیلم چند سال پیش در آمریکا جنجال عظیمی برپا کرد و یکی از
آثاری بود که موجب معروفیت جهانی سازنده فیلم شد.
"مایکل مور" در این فیلم نه تنها خدمات پزشکی آمریکا و اروپا را مقایسه می
کند، بلکه ثابت می کند که کوبا تا چه حد در این زمینه از آمریکا برتری
دارد. این فیلم پیامی روشن، تلخ و آزار دهنده برای دولتمردان آمریکایی داشت
که چنین تبلیغ می کنند که آمریکایی ها در تمام زمینه ها از جهانیان برتری
کامل دارند. این طرز فکر که خدمات پزشکی باید دولتی شود و سیستم تجاری دارو
و پزشک در اداره سامانه بهداشت ناموفق و ناکار آمد است فقط از افکار
چپگرایانی نظیر "مایکل مور" منقد آمریکایی تراوش نمی شود. امروزه حتی گرایش
فکری نه راست و نه چپ اروپایی نیز معتقد به خصوصی کردن امور پزشکی نیست.
فیلم سیکو ساخته مایکل مور- تجربه کوبا در چند دقیقه آخر فیلم:
https://www.youtube.com/watch?v=VoBleMNAwUg#t=7098
|
