راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

چگونه می توان

مقاله ای دقیق

و جذاب نوشت!

 

 

تاکنون چند بار در پیام های دریافتی، خوانندگان راه توده از ما خواسته اند که اصولی را بعنوان اصول پایه ای مقاله نویسی برایشان بنویسیم. آنچه را می خوانید فشرده ترین اصول اولیه مقاله نویسی است. تفاوت نمی کند که این مقاله سیاسی باشد یا ادبی، طنز باشد یا غیر طنز. اصول خود به تنهائی اصول است.

 

1- مقاله نباید طولانی باشد. مردم فرصت و حوصله خواندن مقالات، بویژه مقالات سیاسی بلند را ندارند.

2-  سوژه هر مقاله باید مشخص باشد و آنچه نوشته می شود مستقیما بر محور آن نوشته شود. هر نوع حاشیه رفتن در مقالات که متاسفانه هم در داخل و هم خارج از کشور متداول شده ذهن خواننده را از اصل موضوع دور می کند.

3- پاراگراف های مقاله حداکثر باید دو خط و نیم باشد. بلند تر و طولانی تر از این نفس خواننده را می گیرد و اجازه نمی دهد او روی اصل موضوع متمرکز بماند.

4- گاهی نمک وسط یک مقاله جدی اگر درست و به جا به کار برده شود خیلی موثر است. این نمک می تواند یک ضرب المثل به جا و یا یک بیت شعر بموقع باشد و گاهی یک شوخی غیر توهین آمیز.

5- برخلاف قلنبه نویسی ها و فضل فروشی هائی که در مقاله نویسی های سیاسی رایج شده، باید از کلمات ساده در مقاله نویسی استفاده کرد. این ساده نویسی هرگز به معنای کم سوادی نویسنده نیست، بلکه برعکس، دلیلی است بر تسلط او هم به موضوع مورد نظر و هم تسلط به زبان مردم نه معدود خوانندگانی که خود اهل این نوع قلنبه نویسی ها هستند.

6- ابتدا سوژه ای که می خواهید بنویسید باید برای خودتان کاملا پخته شده باشد و در ذهن خودتان آن را منسجم داشته باشید. این از مهم ترین بخش های اصول مقاله نویسی است. وقتی ذهن منسجم باشد نیاز به حاشیه پردازی نیست. بسیاری از حاشیه پردازی ها در مقالات بلند بالا در حقیقت گره های ذهنی خود نویسنده است که در میان آنها خود بیش از خواننده دست و پا می زند. کسی که ذهن منسجم داشته باشد در کوتاه ترین جملات و کمترین حجم مطلبش را مطرح می کند.

7- در تمام مراحل تنظیم و نوشتن یک مقاله، نویسنده باید خود را جای خواننده بگذارد و بر ابهامات و سئوالات خوانندگان پاسخ بدهد. این فرض که خواننده فلان مسئله را که برای همه آشکاراست میداند بسیار اشتباه است. بنابراین اگر نیاز باشد باید در کوتاه ترین اشارات خواننده را با گذشته یک موضوع آشنا کرد.

8- در نوشتن مقاله، تا آنجا که ممکن شود باید از به کار بردن صفات پرهیز کرد. جنایتکار، دیو صفت، خائن، نادان، وطن فروش و ...... این صفات در ذهن خواننده پیشداوری نویسنده را تداعی می کند و از باور او به اصل موضوع کم می کند. یکی از بزرگترین اشتباهات شیوه تبلیغاتی در جمهوری اسلامی همین نکته بسیار مهم است. تا حدی که اعتماد مردم از رسانه های حکومتی سلب شده است.

9- نحوه شروع هر مقاله، خبر و یا گزارش که به آن "استارت" می گویند قطعا مهم ترین بخش این کار است. نویسنده ای که موفق شود با اولین جمله استارت، خواننده را جذب کند، قطعا نویسنده ای موفق است. این استارت حتما باید ابتکاری و نو باشد.

10- اهمیت انتخاب عنوان برای مقاله ای که می نویسید آنقدر زیاد است که گاهی با کل مقاله ای که نوشته شده برابری می کند. انتخاب عنوان برای قصه، رمان، خبر؛ گزارش و ... نیز در همین حد است. این مسئله آنقدر اهمیت دارد و چنان تخصصی است که اغلب شعرا، نویسندگان و حتی برپا کنندگان نمایشگاه ها و یا فیلمسازان برای یافتن عنوان مناسب به متخصصینی که ذوق این کار را دارند مراجعه می کنند. در واقع این بخش کار، نوعی هنر است. گاه به حس و حالی نیازمند است شبیه حس و حالی که شاعر برای گفتن شعر بدان نیازمند است. بنابراین نباید متعجب شد که کسی می تواند یک قصه و یا یک رمان بنویسد، مقاله بنویسد و یا نقاشی بزرگ و شاعری مشهور باشد اما برای انتخاب عنوان کتاب و مقاله و نمایشگاه و فیلمنامه اش به کسانی که دارای این ذوق هستند مراجعه کند.

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  52  14 آبان ماه  1394

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت