راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

نفوذ پذیرترین

 نهاد در جمهوری

 اسلامی کدام است؟

 

 

با وجود آنکه همه شواهد نشان می دهد سپاه پاسداران و اطلاعات سپاه سوراخ ترین و نفوذیافته ترین دستگاه اطلاعاتی در ایران و منطقه است، اطلاعات سپاه وظیفه اصلی خود به یافتن نفوذی های در رده فرماندهان سپاه و مسئولان اطلاعات سپاه را کنار گذاشته و دنبال نفوذی در مطبوعات و در میان قلم زنان و خبرنگاران می گردد.

کسانی که امروز درباره "نفوذ" سخن می گویند به مثل آن دزدانی اند که جلوی صف مردم فریاد "آی دزد" می کشند. بخصوص که اکثر آنها که این روزها به عنوان کارشناس نفوذ به تلویزیون دعوت می شوند یا در اینجا و آنجا سخنرانی می کنند، اصلا سوابقی در انقلاب نداشته اند، یا سوابقشان مبهم است، یا خودشان در معرض اتهام همسویی با اسرائیل هستند، کشوری که سرویس های اطلاعاتی آن بیش از همه در جمهوری اسلامی نفوذ کرده اند.

مشکل اینجاست که هدف از طرح مسئله نفوذ واقعا یافتن نفوذی نیست. بیت رهبری و سپاه و آقای خامنه ای مسئله نفوذ را بعنوان یک جنجال تبلیغاتی و یک طرح سیاسی با اهداف انتخاباتی پیش کشیده اند و قصد آنان زمین زدن دولت روحانی و جلوگیری از تغییر ترکیب مجلس شورا و خبرگان است. بنابراین، یک اندیشه عمیق و جدی پشت سر مسئله نفوذ وجود ندارد که بخواهیم هشدار بدهیم.

مثلا بخواهیم که اطلاعات سپاه بجای آنکه توجهش را متوجه مطبوعات کند آن را به سوی نفوذی های درون خود و سپاه متوجه کند.

تبدیل شدن مسئله نفوذ به یک طرح تبلیغاتی و بی ریشه، خود عامل خطری است که زمینه نفوذ بیشتر را در پنهان ترین لایحه های حکومتی فراهم می کند. نفوذی که از همان آغاز انقلاب در داخل اطلاعات سپاه شد بدان دلیل بود که اینان بدنبال نخود سیاه فرستاده شدند. یک زمان این نخود سیاه کردستان بود، یک زمان رهبران حزب توده ایران بود، بعدها رهبران ملی- مذهبی، حالا خبرنگاران و کارگزاران رسانه ها و در تمام این مدت نفوذی های واقعی محرمانه ترین اطلاعات موشکی و اتمی و جزئیات بیماری رهبر جمهوری اسلامی را به اسرائیل و امریکا منتقل کردند و رهنمود برای ادامه فعالیتشان گرفتند.

بنابراین در پشت برخورد تبلیغاتی و جنجالی با مسئله نفوذ، خطر و کوششی جدی و بیسابقه برای نفوذ بیشتر و عمیق تر در دستگاه های اطلاعاتی سپاه وجود دارد که این خود منشا خطرهای بزرگی در آینده درحد کودتاهاست. همانها که ترتیب کودتای 88 را دادند و کشور را به بحران کشاندند، همانها که در حادثه منا به ایران ضربه اطلاعاتی زدند، همانها هم الان راه افتاده اند و فریاد نفوذ نفوذ می کشند تا راهشان برای رخنه و نفوذ هموارتر شود و معلوم نیست در آینده چه ضربه های دیگری را به کشور وارد کنند. 

امکان این نفوذ هر روز وسیع تر و ساده تر می شود، زیرا ورود اطلاعات سپاه با دستگیری خبرنگاران و روزنامه نگاران عملا آن را در برابر جامعه مطبوعاتی و رسانه ای یعنی رویاروی افکار عمومی و سازندگان آن قرار می دهد. این هم یکی دیگر از وظایف نابخردانه ای بود که به سپاه سپرده شد، چرا که هر قدر یک دستگاه حکومتی از مردم خود بیشتر جدا شود خطر نفوذ نیز در آن بیشتر می گردد. سپاه تا پیش از این در برابر احزاب و فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران کوچک و بزرگ و کارگران کارخانه ها قرار گرفته بود، اکنون مستقیما رویاروی جامعه مطبوعاتی نیز قرار گرفته است. امروز مطبوعات غیر وابسته به جناح راست کشور، سپاه و رسانه های گوناگون آن را بعنوان یکی از عوامل عمده پرونده سازی و مقابله با آزادی و خبررسانی می شناسند که چون خود غرق در فساد است با آزادی رسانه ها و خبررسانی شفاف مخالف است. این شهرت است که سپاه پاسداران بدان دست یافته است. نهادی زورگو، فاسد و ضد آزادی.

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  530   پنجم آذر ماه  1394

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت