راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

دیدار با تاریخ

 

این صفحه اول شماره 14 بهمن "رهبر" روزنامه ارگان مرکزی حزب توده ایران در سال 1323 است. یعنی حدود سه سال پس از بنیانگذاری حزب توده ایران. حزب توده ایران در دهم مهرماه 1320 و در اوج جنگ دوم جهانی و پس از سقوط رژیم استبدادی رضاشاه بنیانگذاری شد. رضا شاه به آلمان هیتلری نزدیک شده بود و پس از تشکیل جبهه متفقین مرکب از اتحاد شوروی وقت، انگلستان و امریکا و ورود ارتش متفقین به ایران رژیم رضاشاه سقوط کرد، انگلستان او را از ایران برد و بسرعت برای جلوگیری از سقوط نظام سلطنتی و انقلاب در ایران، فرزندش محمدرضا را که بسیار جوان بود جانشین او کرد. پل واسط این انتقال محمدعلی فروغی سیاستمدار کارکشته، ادیب و متمایل به انگلستان در ایران بود که پس از سقوط رضا شاه سکان نخست وزیری و حفظ سلطنت درایران و انتقال سلطنت به پسرش را برعهده گرفت. اندک زمانی پس از این انتقال و پایان ماموریت انگلیسی اش، بدلیل کهولت سن از نخست وزیری کناره گیری کرد.

 با سقوط رژیم استبدادی رضاشاه و آزاد شدن زندانیان حزب کمونیست ایران، حزب توده ایران به ابتکار شماری از کمونیست های جان بدر برده از استبداد رضاشاهی و خروج آنها از زندانهای وی تشکیل شد و در تاریخ 10 مهرماه 1320 موجودیت آن با شعار "نان، مسکن، صلح، آزادی" آغاز گردید و سلیمان میرزا اسکندری چهره ملی و نامدار ایران که سابقه نمایندگی مجلس را نیز در کارنامه سیاسی خود داشت و از بقایای حزب کمونیست ایران بود، رهبری آن را برعهده گرفت. در همین شماره روزنامه "رهبر" عکسی از نخستین رهبر حزب توده ایران "سلیمان میرزا اسکندری" چاپ شده که تاکنون کمتر در نشریه و یا سایتی انتشار یافته است. این عکس بمناسبت سالگرد شهادت دکتر تقی ارانی و برپائی مراسمی برای وی و حضور سلیمان میرزا اسکندری در آن منتشر شده است. در شرح این عکس، هم اشاره به در گذشت و رفتن سلیمان میرزا اسکندری شده و هم به پیری و سالمندی وی. سلیمان میرزا اسکندری علیرغم ناتوانی جسم، در مراسم چهارمین سال شهادت ارانی شرکت کرده بود.

این اشارات شاید درسی باشد برای آنها که با کشتار رهبران حزب توده ایران در قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 تصور کرده بودند کار حزب توده ایران را تمام کرده و لابد پاداش خود را از انگلستان و امریکا هم می خواستند! این درس که رهبران می آیند و می روند، اعضای کمیته مرکزی ها نیز مانند اعضای حزب به همچنین می آیند و می روند، اما آنچه می ماند ماهیت و هویت ملی و بومی حزب توده ایران است. ماهیت و هویتی که از آغاز بنیانگذاری همیشه و در کوران حوادث و گذشت زمان "سر" (رهبری) خود را یافته است. رهبران می آیند و می روند، این جهان را ترک می کنند، کشته می شوند، به مرگ طبیعی می میرند و... اما آنچه باقی می ماند هویت تاریخی حزب توده ایران است. هویتی که همیشه "سر" خود را یافته است. این حکم تاریخ است! دیر و زود شاید داشته باشد، اما سوخت و سوز هرگز ندارد!

 

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 610  راه توده -  19 مرداد ماه  1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت