راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

شور حسینی

نامه مردم

و آقای امیدوار

 

شورش هفته گذشته مردم عاصی و بجان آمده ایران در خارج کشور نیز با واکنش های مختلفی روبرو شد. از جمله این واکنش ها می توان به سه بیانیه بنام کمیته مرکزی حزب توده ایران منتشره در "نامه مردم" و مصاحبه  محمد امیدوار بعنوان سخنگوی حزب با یکی از نشریات اینترنتی چپ ترکیه اشاره کرد. هم بیانیه های منتشره و هم مصاحبه آقای امیدوار در حول دو محور اساسی قرار دارد. نخست اثبات "صحت پیش بینی های" ایشان در مورد طرد ولایت فقیه و دوم رفع اتهام از اینکه نامه مردم در دوران اخیر ناتوان از تشخیص وضع واقعی در کشور کاملا در همسویی با جناح راست حکومتی و مخالفان دولت روحانی حرکت می کرده است.

در مورد "صحت پیش بینی ها" در مورد طرد ولایت فقیه چه می توان گفت؟ زنده یاد کیانوری در دوران پس از انقلاب درباره کسانی که شعار کمونیسم می دادند و حزب توده ایران را بابت طرح راه رشد غیرسرمایه داری "سازشکار"‌می خواندند می گفت: آن روزی که ما در ایران سوسیالیسم را بنا می کنیم اینها بلند می شوند می گویند دیدید ما گفتیم یک روز سوسیالیستی می شود و شما توده ای‌ها سازشکاری می کردید و نمی گذاشتید!"‌ ادعای صحت پیش بینی‌ها در همین حد است. ظاهرا دو دیدگاه در برابر هم قرار دارد. یک دیدگاه متعلق به نامه مردم و مثلا آقای امیدوار است که معتقد بوده یک روزی ولایت ققیه در ایران سرنگون یا طرد خواهد شد و بنابراین شعار طرد ولایت فقیه را داده است. دیدگاه دوم متعلق به کسانی است که معتقدند ولایت فقیه ابدی و جاوید است و هیچ زمانی طرد و سرنگون نخواهد شد و بنابراین با شعار طرد ولایت فقیه مخالفت کرده اند. به زعم آقای امیدوار و نویسندگان نامه مردم راه توده در زمره گروه دوم است و نتوانسته‌اند پیش بینی کنند که یک روز سرانجام ولایت فقیه طرد خواهد شد!

 به این آقایان باید یادآوری کرد که وظیفه یک حزب سیاسی پیش بینی برای تاریخ نیست، طرح شعار درست برای یک مرحله است. هر پیرزن بیسواد و کودک دبستانی هم می داند که هیچ رژیمی ابدی و جاویدان نیست و "رژیم ولایت فقیه"‌هم یک روز جای خود را به رژیمی دیگر خواهد داد. فرق یک حزب سیاسی، آن هم حزبی با هفتاد سال سابقه با یک کودک دبستانی در آنجاست که شعارهای خود را برای یک مرحله تدوین می کند نه براساس پیش بینی‌های تاریخی. حزب توده ایران تنها در سال 1354 شعار ضرورت سرنگونی سلطنت استبدادی را مطرح کرد. یعنی سه سال پیش از انقلاب 57. در حالیکه اکنون سی سال و به عمر یک نسل از طرح شعار طرد ولایت فقیه می گذرد. سی سالی که پرتلاطم ترین تاریخ دوران ایران بوده است. اگر همین امروز هم ولایت فقیه سرنگون شود شاید صحت "پیش بینی" هر پیرزن بیسوادی درباره ابدی نبودن ولایت فقیه را اثبات کند ولی نادرستی شعار آن را از جانب یک حزب سیاسی نشان می دهد. بنابراین به صحت این پیش بینی که ولایت فقیه ابدی نیست و یک روز طرد خواهد شد استناد نباید کرد که پس از سی سال بیشتر مایه آبرویزی است تا کسب آبرو.

اما مشکل دیگری که از درون حوادث هفته گذشته سر برآورده آن است که نامه مردم بدلیل عدم آشنایی با اوضاع ایران در دوران اخیر کاملا همسو با محافل ارتجاعی حکومتی مخالف دولت روحانی عمل کرده است. نمونه این همسویی را می توان از مقاله ای که یکی دو روز پیش از تظاهرات توطئه امیز مشهد در "نامه مردم" منتشر شده دید که عنوانش خود گویای محتوای آن است: "نارضایتی مردم از عملکرد فاجعه بار دولت روحانی توطئه نیست!" برای رفع همین اتهام است که آقای امیدوار در مصاحبه خود تاکید می کند: "بر خلاف ادعاهای اصلاح طلبان حکومتی مبنی بر "نقشه ای" بر علیه ریاست جمهوری حسن روحانی، معتقد هستیم که مردم در مقابل نیروهایی که با هدف و شعار تغییر چهره و آرایش های کوچک در حکومت خواهان مایوس کردن مردم هستند خواهند ایستاد."

امروز همه می دانند که مخالفان دولت روحانی طرح یک کودتا علیه وی را تدارک دیده بودند که با حضور خودجوش مردم به تظاهرات اعترضی وسیعی منجر شد و هدف آنها به ضد خود تبدیل شد. نامه مردم بدلیل بی خبری اش از اوضاع ایران و بدلیل اینکه هدف خود را نه پیشبرد جنبش و منزوی کردن راست ترین جناح های حکومتی بلکه اثبات نادرستی رای به حسن روحانی در انتخابات قرار داده بود در دوران اخیر نوک تیز حملات خود را متوجه روحانی کرده و عملا با طرح جناح راست حکومتی علیه دولت روحانی کاملا همسو شده بود. (مراجعه کنید به همان مقاله در نامه مردم) جنجالی که اکنون نامه مردم وآقای امیدوار بر سر "صحت پیش بینی‌ها" و طرد پس از سی سال ولایت فقیه به راه انداخته اند در واقع برای پنهان کردن این همسویی است. آنها در عین حال مجذوب ادعاهای راست حکومتی که این تظاهرات را پایان اصلاح طلبان و جریان اصلاح طلبی می دانند قرار گرفته و آن را باور کرده اند.

البته منظور این نیست که توطئه ای در کار بوده که نامه مردم هم در این توطئه دست داشته است. واقعیت آن است که سخنگوی کنونی حزب توده ایران کسی است که از سن 16 سالگی در ایران نبوده است. از مبارزات و فداکاری توده ای‌ها در دفاع از انقلاب 57 و برای اینکه این انقلاب به مسیر کنونی وارد نشود اطلاع درستی ندارد. بخش بزرگی از مواضع ایشان علیه انقلاب و رهبری پس از انقلاب حزب ناشی از این بی اطلاعی ها و بیگانگی ها با بطن جامعه است. آن عده هم که دنبال ایشان به راه افتاده اند وضعی بهتر نمی توانند داشته باشند. یک تن می تواند درک کتابی یا تئوریک هم داشته باشد، ولی درک سیاسی در همراهی با تحولات و جامعه و مردم بوجود می آید. وقتی این همراهی وجود نداشته و در سی سال گذشته هم بوجود نیامده نتیجه ای بهتر از این نمی توانست حاصل شود. نه تنها نتیجه ای حاصل نخواهد شد بلکه همه وقت و انرژی به خرده کاری و بیراهه تقابل با راه توده یا رهبری زندانی و اعدام شده و نشده حزب، توطئه خواندن این یا آن مقاله و نوشته، نفوذی خواندن این یا آن شخصیت سیاسی و حزبی که عقاید و شعارهای آنها را نمی پذیرد تلف می شود. این سرنوشت ادامه داری است که نامه مردم در دهه های اخیر دنبال کرده و ظاهرا اراده و آگاهی لازم برای پایان دادن به آن وجود ندارد.

--------------------

متن مصاحبه آقای امیدوار را که از زبان ترکی به فارسی برگردانده شده می توانید در لینک زیر بخوانید:

 

https://www.facebook.com/soor.esrafil

 

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 631  راه توده -  21 دیماه 1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت