راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

"گاندو"

زبان نظامیانی

که زمینه سرکوب

را می سنجند!

   

در حالیکه همه حکومت‌ها در شرایط تهدید خارجی می کوشند در داخل کشور همکاری و وحدت ملی بوجود آورند، بخش مهمی از سران حکومتی که حاضر به دل کندن از قدرت و ثروت بادآورده نیستند و آشتی ملی را سهیم شدن دیگران در قدرت و ثروت خود تصور می کنند، بر طبل تفرقه ملی می کوبند و می خواهند کشور را به سمت تنش و درگیری و بحران و در نهایت برقراری حکومت نظامی سوق دهند. طلیعه این حکومت نظامی در بگیر و ببندهای عجیب هفته‌های اخیر مشاهده می شود که از کنشگران مدنی و سیاسی و روزنامه نگاران و کارگران و معلمان و فعالان محیط زیست عبور کرده و به دورهمی‌های زنانه و تجمعات ورزشی کشیده شده است.  

همه شواهد نشان می دهد که یک گرایش در میان بخشی از فرماندهان سپاه و جریان راست حکومتی بقای خود را به حمله نظامی امریکا به ایران گره زده است. آنها با وحشت از بحرانی که بسرعت در حال فرا رسیدن است راه حل برونرفت از این بحران را یک درگیری محدود با آمریکا می دانند که به آنها اجازه دهد در کشور حکومت نظامی برقرار کنند و مخالفان حکومتی و غیرحکومتی خود را مرعوب و تسلیم و در غیراینصورت دستگیر و سرکوب کنند. بیشترین وحشت آنان از شورش مردم در پی حمله نظامی است زیرا معتقدند مردم طرفداران نظامیگری و حکومت نظامی را مقصر به نتیجه نرسیدن برجام و مذاکرات بین المللی و فراهم کردن حمله به کشور می دانند. ولی گمان می کنند در شرایط حمله می توانند شورش مردم را بعنوان هواداران آمریکا و ضدانقلاب و عناوین جعلی و توخالی دیگری از این قبیل سرکوب کنند. حکومت نظامی برای آنها تنها راه تسلیم نشدن به وحدت ملی و حفظ ثروت و قدرت است.

البته گرایش دیگری نیز در حاکمیت وجود دارد که برای پیشگیری از وقوع یک حمله نظامی به کشور می کوشد و برای این کار علاوه بر فعالیت‌های دیپلماتیک، کمتر یا بیشتر خواهان یک پشت جبهه قوی و نوعی آشتی و وحدت ملی در کشور است. این گرایش که بیشتر در دولت و وزارت خارجه و بخشی از مجلس حضور دارد خود را نیز قربانی فضای نظامی گری می داند و قربانی آن هم خواهد شد، همانطور که روحانیت حکومتی قربانی آن خواهد بود. ساخته شدن سریال‌هایی مانند "گاندو" به بودجه سپاه و در سازمان صدا و سیمای حکومتی زیر نظر مجتبی خامنه‌‌ای در واقع تهدید آن دسته از مقامات کشور است که به راه‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از حمله آمریکا به ایران می‌اندیشند و می خواهند جلوی برقراری حکومت نظامی در کشور را بگیرند.

بیانیه دو پهلوی سپاه درباره تحریم ظریف و این ادعا که "نظام سلطه و استکبار گفتمان و دیپلماسی مقاومت محور و مبتنی بر فرهنگ ایستادگی را بر نتابیده" که در حقیقت تائید تحریم او توسط امریکا و ادامه تخریب او توسط مخالفان مذاکره و دولت روحانی در داخل ایران بود نیز در چارچوب همین تهدیدها قرار دارد که البته گمان می کنند مردم نمی فهمند پشت اینگونه جملات دو پهلو چه اهدافی نهان است. در واقع حامیان حکومت نظامی و سرکوب شورش توده‌‌ای می خواهند به مردم چنین بگویند که اگر آمریکا به ایران حمله کند ناشی از فعالیت‌های دستگاه دیپلماتیک کشور است که در مقابل "دشمن" ضعف نشان داده و در نتیجه آنها به حمله به ایران ترغیب شده‌اند. این خطی است که همه حامیان حمله آمریکا به ایران برای داشتن بهانه برقراری حکومت نظامی دنبال می کنند و علی خامنه‌‌ای هم بدنبال آن کشیده شده یا خود در بی خبری و نداشتن احساس مسئولیت و ضرورت پاسخگویی با آن همسوست.

به این ترتیب صحنه سیاست در ایران در ماههای آینده شاهد مبارزه میان این دو گرایش خواهد بود. گرایشی که مخالف دستگاه دیپلماسی و حامی حمله نظامی آمریکا به ایران است و آن را ابزاری برای برقرار حکومت و دولت نظامی می بیند، با گرایشی که می خواهد مانع این حمله و حفظ تاسیاست اقتصادی و نظامی کشور و جان مردم شود. 

 

 

 

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 703 - 24 مرداد ماه 1398

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت