محمد جواد ظریف ضمن سخنرانی در پارلمان ایران در جلسات مربوط به انعقاد پیمان استراتژیک با چین، اعلام کرد که مذاکرات به پایان رسیده و سند این پیمان در آینده نزدیک برای بررسی به مجلس ارائه خواهد شد. پیش نویس مذاکرات هیجده صفحه ای که توسط روزنامه «تایمز» منتشر شده بود، به رسانه ها راه یافت. آنطور که از این سند پیداست، طرفین طیف وسیعی از پروژه های مشترک بی سابقه ای را برای مدت 25 سال پیش بینی کرده اند. مذاکرات درباره این پیمان در سال 2016 هنگامیکه «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین از تهران بازدید و پیشنهاد بررسی ایده انعقاد چنین قراردادی را داده بود، آغاز شد. مطابق این توافق نامه چین در نظر دارد در ایران 400 میلیارد دلار سرمایه گذاری کند و در توسعه عرصه های حیاتی اقتصاد ایران مشارکت کند. تقریبا صد پروژه مشترک چین و ایران شامل مگاپروژه «یک کمربند – یک راه» خواهند شد، که مسیرهای آن از سراسر اورآسیا عبور خواهند کرد. در اینجا فرودگاه ها، خطوط اصلی راه آهن‌های سریع، بنادر دریایی، پل ها، جاده ها و دیگر تاسیسات زیر بنائی ساخته خواهند شد. در ایران شبکه ارتباطی «نسل پنجم» پدید خواهد آمد که شرکت «هواوی» که از آمریکا خارج شده آنرا خواهد ساخت.[نسل پنجم، جدیدترین نسل سیستم‌های ارتباطات مخابراتی است که هدف آن افزایش سرعت داده ها است. مترجم]. اصل جداگانه ای هم برای ایجاد جدیدترین انواع سلاح ها در نظر گرفته شده است. کمک به ایران در ایجاد موشک های بالستیک پیش بینی شده است. متقابلا ایران تحویل نفت و گاز به چین را، که استخراج آن بخاطر تحریم های آمریکا کاهش یافته، متعهد می شود. چین بزرگترین وارد‌ کننده نفت در جهان است و حدود ده میلیون بشکه نفت وارد می کند. «علی آقا محمدی» مشاور ارشد اقتصادی آیت الله خامنه ای اعلام کرد که ایران نیازمند افزایش تولید نفت تا هشت و نیم میلیون بشکه در روز است که به چین خواهد رفت. یعنی ایران بزرگترین تامین کننده نفت چین می شود و فروش آن با تعرفه های مطلوب و با صرفه برای چین انجام خواهد شد. چنین معامله ای بویژه برای بخش انرژی ایران که بشدت نیازمند سرمایه گذاری‌های مهم برای بازسازی صنایع نفتی در حال فرسودگی است، که بیش از صد وپنجاه میلیارد دلار برای مدرنیزه کردن چاه‌ها، پالایشگاه‌های نفت و دیگر زیرساختها لازم دارد، مهم است. براساس این توافق چین مناطق آزاد تجاری در «ماکو»،«آبادان» و جزیره «قشم» را توسعه خواهد داد. این پیمان علاوه بر جنبه های اقتصادی، دارای مسائل امنیتی و فعالیت های مشترک نظامی نیز هست. توافق نامه ها تبادل داده ها در زمینه های اطلاعات جاسوسی و امنیت، نگرانی بزرگی را در آمریکا بوجود آورده است. اکنون قدرت نظامی چین در منطقه خلیج فارس پیش بینی و طرح ریزی خواهد شد. چین پیگیرانه نقاط اتکاء و سنگرهای خود را در سراسر اقیانوس ها مستقر می کند. درحال حاضر زنجیره ای از بنادر و نقاط سوخت گیری و تامین ناوگانهایی که در چین در حال رشد سریع هستند، ساخته شده است.

این نقاط از دریای چین جنوبی تا کانال سوئز امتداد یافته و هرچند آنها بمثابه تاسیسات و واحدهای غیر نظامی اعلام شده اند، اما وظیفه و هدف نظامی آنها مسلم است. چنین تکیه گاه‌های قدرتمندی در بنادر«هامبانتوتا» (سریلانکا) و «گوادر» (پاکستان) ایجاد شده اند؛ در حال حاضر یک پایگاه نظامی چین برای مبارزه با دزدان دریایی در سواحل خلیج عدن در جیبوتی وجود دارد. اکنون این زنجیره با بنادر چینی در مناطق آزاد اقتصادی در سواحل خلیج فارس ادامه خواهد یافت. چین همکاری نظامی را با ایران گسترش می دهد. تاکنون نیروی دریایی چین سه بار در مانورهای نظامی مشترک با نیروی دریایی ایران شرکت کرده است. در دسامبر سال 2019 ناوهای چینی به مانورهای نظامی نیروی دریایی روسیه و ایران در خلیج عمان پیوست. در پی این رزمایش ها فرمانده ناوگان ایران دریادار«حسین خان زادی» اعلام کرد «این رزمایش نشان داد که دوران مداخله آمریکا در منطقه بپایان رسیده است». ایران با روسیه و سوریه همکاری می کند و وصل کردن چین به این همکاری می تواند از بیخ و بن اوضاع در خاورمیانه را تغییر دهد. پیمان چین و ایران برنامه های ترامپ در مورد منزوی ساختن ایران را زیر سئوال می برد. «نیویورک تایمز» می نویسد: اوضاع در منطقه بطور رادیکال تغییر خواهد کرد و امید است که نفوذ استراتژیک آمریکا در خاورمیانه کمرنگ و مانند سابق بماند. «این ضربه جدی به سیاست خاورمیانه «ترامپ» خواهد بود که از «توافق هسته ای» در سال 2018 خارج شد و ایران را تحت فشار شدید تحریم ها قرارداد». اکنون سیاست آمریکا و اسراییل نه تنها با ایران، بلکه با دو دولت نیرومند رویارویی خواهد کرد. در سند جدید چین و ایران از«دو فرهنگ کهن آسیایی، دو شریک در بخش تجاری، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و امنیت، با دیدگاهی مشابه در جهان و با بسیاری منافع متقابل، که همدیگر را بمثابه شرکای استراتژیکی می بینند، سخن می رود. «علی قلی زاده» تحلیلگر دانشگاه علم و صنعت در شهر«هفئی» چین می گوید که «ایران و چین این توافق را نه تنها بعنوان همکاری استراتژیک، بلکه بعنوان یک رویارویی مشترک با آمریکا می بینند - این نخستین گام موفقت آمیز در تلاش ایران برای دستیابی به یک شریک استراتژیک در میان ابرقدرت هاست». تهران بخاطر دستیابی به موقعیت جدید در صحنه جهانی چشمان خود را بر پیرامون سیاست «زوج اطلاعاتی خود» در قبال مسلمانان اویغور در منطقه خودمختار «سین کیانگ» اویغور فرو می بندد و آنرا ندیده می گیرد. چین بشدت در خاورمیانه استحکام می یابد. آمریکا بدترین رکود اقتصادی خود را از زمان رکود بزرگ سال 1933 تجربه می کند. چین امیدوار است که در چنین موقعیتی آمریکایی‌ها نتوانند آسیبی جدی به شرکت های چینی که در عرصه همکاری دوجانبه چین و ایران فعالیت می کنند، برسانند.

https://www.fondsk.ru/news/2020/08/01/pakt-mezhdu-knr-i-iranom-izmenit-situaciu-v-evrazii-51518.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده