|
ابعاد توطئه ای که علیه «اووه مورالیس» رئیس جمهور منتخب بولیوی اعمال شد
به مراتب گسترده تر از آن است که رسانه های غربی حتی به آن اشاره نکرده
اند. بنوشته «راشا تودی» کودتای نظامی را که در تاریخ 10 نوامبر بر علیه
«اووه مورالیس» انجام شد، مراکز نامبرده زیر رهبری و حمایت و تامین مالی
کرده اند:
ـ الیگارشی اقتصادی بولیوی و منطقه
ـ سازمان های به شدت متعصب کاتولیک
ـ تعدادی از راستگرایان افراطی از جمله «جايير بولسونارو» رئیس جمهوری
راستگرای برزیل
ـ «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا
ـ «خوان گوایدو» رهبر اپوزیسیون راستگرایان ونزوئلا
ـ «سازمان کشور های آمریکائی» ( او. آ. اس) که ظاهرا بر ای صلح و دوستی و
علیه تجارت مواد مخدر در سال 1947 به رهبری آمریکا و متشکل از 37 کشور
منطقه تشکیل شده است و در شهر «واشنگتن دی سی» مستقر است. (ونزوئلا به
عنوان اعتراض به عدم بی طرفی این سازمان و وابستگی کامل آن به سیاست های
آمریکا در قاره آمریکا از آن سازمان خارج شده است. کوبا نیز عضو این سازمان
نیست.م)
این مطلب را مسئول امور رسانه ای حزب چپ گرای پودموس اسپانیا طی گفتگوئی
اعلام کرده است.
راشا تودی همچنین نوشت که «ماکیاس تووار» مسئول امور رسانه ای حزب چپ گرای
«پودموس» اسپانیا در این گفتگوی خبری گفته است که بنا به بررسی دست
اندرکاران رسانه ای این حزب، همزمان با کودتای نظامیان وابسته به آمریکا در
بولیوی، تعداد 68 هزار خبر جعلی فقط در رسانه آمریکائی «توییتر» این کودتا
را پشتیبانی کرده اند. رهبری این سازماندهی جعل خبر ومطالب رهبر اپوزیسیون
بولیوی «لوئیس فرناندو کامپاچو» بوده که تحت هدایت «جینین آنی یر» عمل می
کرده است. («جینین آنی یر» که همزمان با کودتای نظامی با بلند کردن «انجیل»
سر دست، خود را رئیس جمهور موقت کشور اعلام کرد خود همسر یک سیاستمدار
راستگرای کلمبیائی است و پس از افشاء رابطه جنسی اش با راننده اش که با
انتشار فیلم پورنو از او در اینترنت، مجبور به استعفاء شد.م).
مسئول امور رسانه ای حزب «پودموس» همچنین اطلاع داد که «لوئیس فرناندو
کامچو» رهبر راستگرای اپوزیسیون بولیوی که یک میلیونر بشدت راستگرا و
کاتولیکی عمیقا متعصب می باشد از فعالان اصلی توطئه کودتا بوده است. نام او
در جریان افشاء اسامی «شرکت های کاغذی پاناما» که در عمل فقط برای پولشوئی
برای شرکت های سرمایه داری راه اندازی شده اند، بر سر زبان ها افتاد. او
همچنین در کودتای نظامی سال 2008 «سانتا کروز» دست داشته است. دشمنی او نیز
به دلیل ملی کردن معادن نفت و گاز و دیگر معادن بولیوی توسط «اوو مورالیس»
می باشد که دسترسی این میلیونر و دیگر کنسرن های بین المللی را به غارت
دارائی های مردم بولیوی کوتاه کرد.
«مورالیس» که به تبعید اجباری رفته است در گفتگو با یک رسانه آرژانتینی
نگرانی خود را از احتمال خصوصی سازی معادن و شرکت های دولتی بولیوی از طریق
نفوذ شرکت های امپریالیستی در بین نظامیان و الیگارشی بولیوی بیان کرد. او
بویژه تاکید کرد که تمرکز محافل امپریالیستی و پادو های داخلی آنها در
بولیوی بر خصوصی سازی کلیه معادن و شرکت های دولتی بویژه معادن فلزات «
لیتیوم» و «ایدیم» غیر قابل انکار است. از فلز « لیتیوم» از جمله برای ساخت
باطری وسائل نقلیه خودران جدید استفاده می شود، خودران هائی که دیگر نیازی
به مصرف بنزین ندارند. با توجه به راه اندازی کارخانه های تولید این نوع
باطری ها، در حال حاضر بالاترین رقابت برای دسترسی به این فلز در بین کنسرن
های بین المللی در جریان است. کشور های اصلی تولید کننده خودرو از جمله
آمریکا ، ژاپن و آلمان به شدت برای دسترسی به این فلز رقابت می کنند.
همچنین از فلز کاملا کمیاب «ایدیوم» در ساخت تلویزیون های جدید و هوشمند
استفاده می شود که بازار تولید و فروش آن نیز به شدت داغ است.
نشریه «اوراق مارکسیستی» ارگان تئوریک «حزب کمونیست آلمان» در اولین شماره
سال جدید مسیحی خود مطلبی در رابطه با کودتای نظامی ـ امپریالیستی علیه
«مورالیس» نوشته است که گزیده هائی را از این مطلب در زیر می خوانید.
از سال 2006 میلادی که «مورالیس» به ریاست جمهوری بولیوی رسید، کوتاه کردن
بین المللی از معادن و منابع بولیوی آغاز شد. مصادره شرکت های بزرگ دست
اندرکار استخراج و غارت منابع زیرزمینی بولیوی از جمله «گلینکوره»، «ادیل
ستل و پاور»، «انگولو ـ آرژنتینه پان آمریکن انرژی »، «زود آمریکن زیلور» و
«ترمینال مینیگ» از جمله شرکت های بزرگ بودند که دولتی اعلام شدند. دولت
«مورالیس» برای پیشرفت ملی کردن ذخایر معدنی کشور با فعال کردن و سازمان
دادن کارگران معدن، مقررات جدیدی را برای شرکت های خارجی مقرر کرد که به
هیج عنوان خوش آیند صاحبان این شرکت های بزرگ نبود. شرکت کانادائی «زود
آمریکن زیلور» سه سال قبل از اینکه «مورالیس» به ریاست جمهوری کشور انتخاب
شود فعالیت خود را با استخراج «نقره» و «ایدیدم» (نوعی فلز کمیاب) شروع
کرده بود. در سال 2012 دولت «مورالیس» با شکایت علیه این شرکت به دلیل
آلوده کردن محیط زیست سرخ پوستان بومی در منطقه «مالکه کوتا» تقاضای خسارت
کرده و کنسرن مذکور را مجبور به اخذ قرارداد جدیدی کرد که به هیچ عنوان خوش
آیند محافل سرمایه داری و دولت «جاستین ترودو» در کانادا واقع نشد. قرارداد
جدید در سال 2019 همچنین این کنسرن کانادائی را مجبور کرد تا 25.8 میلیون
دلار به دولت بولیوی خسارت بپردازد. که البته این یک دهم مبلغی بود که دولت
«مورالیس» از این کنسرن کانادائی به عنوان غرامت خواسته بود. شرکت دیگری با
نام «یادیل ستل و پاور» که یک شرکت بین المللی هندی است در برابر خواسته
های دولت بولیوی مبنی بر خسارت های وارده بر محیط زیست، مقاومت کرد و
خواسته دولت را بی جواب گذاشت و بالاخره در سال 2012 با خارج شدن از
قرارداد فی مابین، متقابلا از دولت بولیوی تقاضای خسارت کرد که بالاخره
توانست در سال 2014 با کمک اتاق تجارت بین المللی مستقر در پاریس مبلغ 22.5
میلیون دلار خسارت دریافت کند. در یک دعوی دیگر همان شرکت در حال حاضر مبلغ
100 میلیون دلار از دولت بولیوی خواستار است.در رابطه با مصادره شرکت
سوئیسی «گلان کوره» و همچنین دو شرکت فلزات« قلع» و «روی» و نیز دو شرکت
ذوب فلزات وابسته به این شرکت اختلاف نظر های متعددی ما بین دولت و صاحبان
این شرکت ها فضای اقتصادی بولیوی را متشنج کرد همچنین در اثر شکایت شرکتهای
«انگولو آرژنتین» و «پان آمریکن» 1.5 میلیارد دلار از بابت خروج این شرکت
ها از بولیوی طلب می شد و بالاخره دولت «مورالیس» مجبور شد تا در سال 2014
میلادی 357 میلیون دلار خسارت پرداخت کند تا این شرکت ها را از دست کنسرن
های بین المللی آزاد و ملی اعلام کند.مجموعه پرداخت های دولت «مورالیس» در
سال 2014 مبلغ 1.9 میلیارد دلار شده است و این در حالی است که تولید ناخالص
داخلی سالیانه بولیوی 28 میلیارد دلار می باشد.
طی ارزیابی سال 2014 میلادی روزنامه انگلیسی « فایننشیال تایمز»، استراتژی
سیاسی ـ اقتصادی «اووه مورالیس» در طی دوران ریاست جمهوریش در مجموع مثبت
بود. این روزنامه نوشت که قدرت اقتصادی بولیوی پس از روی کار آمدن
«مورالیس» 3 برابر شد و همزمان رکورد مالی کشور افزایش داشته است. بررسی ها
نشان می دهد که بولیوی 70 درصد ذخایر «لیتیوم» دنیا را دارد. بیشترین میزان
این ذخایر در منطقه «زالار دو ایونی» است. پیچیدگی استخراج این فلز در
بولیوی از آن رو است که معادن مذکور در ارتفاع 3600 متری از سطح دریا
قراردارند و با میزان قابل توجهی از نمک پوشیده شده اند و این امر خطر آب
شدن نمک توسط گرمای خورشید را افزایش می دهد و به همین دلیل نیز خود بولیوی
دارای چنان تکنولوژی نیست که بتواند به طور علمی به استخراج این فلز اقدام
کند در نتیجه نیاز به حضور شرکت های خارجی و تکنولوژی جدید و سرمایه گذاری
زیاد است. پیچیدگی جغرافیائی منطقه دارای ذخایر «لیتیوم» و نیز ملی اعلام
کردن این معادن باعث مشکلات زیادی شده است و تقریبا هیچ شرکتی مایل به عقد
قرارداد برای استخراج این فلز نیست. شرکت های «ارامنت» فرانسه و «اف.ام.س»
آمریکا و نیز شرکت «پوسکو» کره جنوبی نتوانستند در این رابطه با دولت
مورالیس به توافق برسند. دولت «مورالیس» اعلام کرده است که شرکت های دولتی
بولیوی که بمنظور استخراج «لیتیوم» با شرکت های خارجی همکاری کنند باید
دارای حقوقی برابر باشند.در سال 2019 دولت بولیوی قراردادی را که با شرکت
«آ.س.ای.سیستم.» آلمانی امضاء بود که به دلیل تظاهرات ساکنین منطقه معادن
در تاریخ 4 نوامبر مجبورشد تا این قرارداد را ملغی اعلام کند. بالاخره شرکت
های چینی « ت. ب. ا.آو» و «ماشینری ایجینیورنگ» قرار داد استخراج «لیتیوم»
را با دولت «مورالیس» امضاء کرده اند، در این قرارداد با برابر حقوقی طرفین
توافق شده است. اما این قرار داد به هیچ وجه مورد رضایت شرکت های غربی
نیست. کنسرن آمریکائی « تسلا» و کنسرن «پاور انرژی مینرال » کانادا عزم خود
را برای بی اثر کردن این قرارداد جزم کرده اند.بدین ترتیب «مورالیس» نه فقط
عامل ناکامی کنسرن های آمریکائی و کانادائی محسوب می شود بلکه جرم دومش این
است که چنین قراردادی را با دولت چین امضاء کرده است.در نتیجه باید برود...
بدین ترتیب کودتای 10 نوامبر گذشته در هماهنگی با عوامل ذکر شده با دقت
کامل اجرا شد تا دست کنسرن های سرمایه داری برای غارت منابع طبیعی و ثروت
های مردم بولیوی هموار شود.یک روز بعد از کودتای نظامی تعداد 700 دکتر
کوبائی که بولیوی کار می کردند اخراج شده و 80 درصد سفرای قبلی تعویض و به
جای آنها عوامل کودتا جایگزین شدند. دولت موقت کودتا عضویت بولیوی را از
قرار داد «آلبا» لغو اعلام کرد. این موارد جزو کوچکی از توطئه هائی که پس
از کودتا بر علیه مبارزین «جنبش برای سوسیالیسم» اعمال شده است.بدین ترتیب
کوبا و ونزوئلا باز هم بیشتر تحت فشار سیاسی و اقتصادی قرار خواهد گرفت و
اما آخرین خبر اینکه «اووه مورالیس» که در آرژانین به سر می برد، روز
دوشنبه دوم ماه فوریه کاندیداتوری خود را برای نمایندگی مجلس بولیوی از
طریق ارسال در خواست اعلام کرده است. او کاندیدای نمایندگی مجلس در
انتخابات روزچهارم ماه مه امسال بولیوی است. این خبر را تارنگاشت «بوراشتته
تسیاتونگ» اتریش روز سه شنبه چهارم فوریه اعلام کرد.
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
