راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

 

پرسه زنی

وزیر خارجه امریکا

در اطراف روسیه

ایگور مولوتف راشا تودی

گزینش و ترجمه آزاده اسفندیاری

  

روزهای پایانی ماه ژانویه مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا و رئیس اسبق سازمان سیا، چهره شناخته شده ضد شوروی در یک سفر دوره ای از جمهوری های سابق اتحاد شوروی دیدن کرد.

پمپئو عضو سابق «جریان اعتراضی چای» در آمریکا، حزبی که بیان کننده نظریات تندروهای راست افراطی است و عضو کنونی حزب جمهوری خواهان و طرفدار دونالد ترامپ.

وزیر امور خارجه دولت ایالات متحده، همچون یک آمریکایی شیک پوش و خپله و مانند یک تاجر حرفه‌ ای با لبخندهای مصنوعی به عنوان نجات دهنده مردم سرزمین های اتحاد شوروی سابق از وضع بد اقتصادی، با وعده‌های طلایی به این جمهوری ها سفر کرد.

وزیر خارجه دولت ترامپ، در سفر به اکراین و دیدار با مقامات این کشور، از آن جمله با ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور گفت: آمریکا جهت کمک به اکراین تا رسیدن به حد معیارهای سازمان نظامی ناتو و عضویت در ائتلاف این سازمان تلاش خواهد کرد.

در سال های گذشته اکراین با دخالت های دولت های آمریکا و اتحادیه اروپا و جولان دادن «باندرا ها» در این کشور، از گذشته نه چندان دور خود فاصله گرفته است. در کشوری که یک کمدین سطحی به جایگاه ریاست جمهوری می رسد و می گوید، جهت گفتگو و بستن قرارداد دیگران با اکراین ملزم به تماس گرفتن با پمپئو می باشد. در کنفرانس مطبوعاتی مشترک پمپئو و زلنسکی در شهر کیف، رئیس جمهور با صراحت اعلام کرد: ایالات متحده آمریکا یک متحد کلیدی و مدافع حق حاکمیت اکراین بوده، هست و خواهد بود. برای سهولت ارتباط دو کشور، ما از آقای پمپئو تقاضا داریم یک متصدی امور اکراین را در وزارت خارجه آمریکا منصوب کند.

آیا این موضع زلنسکی قابل تأمل نیست که در جایگاه رئیس جمهور یک کشور از وزیر خارجه کشور دیگر بخواهد اداره امور کشور او را به عهده بگیرد؟ اگر دادستانی اکراین مستقل بود و به فساد و رشوه آلودگی نداشت، می‌توانست یک پرونده جنایی به عنوان خیانت زلنسکی به حاکمیت ملی کشور خود تشکیل دهد و او را به دادگاه بسپارد.

با این حال روزنامه نگارانی که اعتقادی به انجام کودتای «باندرها» در اکراین ندارند و بر این تصور هستند که دمکراسی واقعی در این کشور حاکم است برای اثبات نظر خود انتقال بسیار دمکراتیک دولت را مثال می آوردند. کافی است به ادامه تقاضاهای شگفت انگیز زلینسکی از پمپئو، بیشتر توجه می‌کردند که گفت: ما از شرکت های بزرگ تجاری آمریکا دعوت می‌کنیم تا زیر ساخت های اکراین را توسعه دهند و در پروژه های ساخت پل ها و جاده ها، همچنین استخراج نفت و گاز شرکت کنند. ما از کمپانی های بزرگ آمریکا تقاضا داریم تا در بخش‌های قفسه های اکتشاف نفت و گاز دریای سیاه به اکراین کمک کنند.

با سخنان آشکار زلنسکی این باور شکل می‌گیرد که رئیس جمهور اکراین خواهان فروش شرکت های نفت و گاز این کشور به کمپانی های آمریکایی است.

مایک پمپئو، با پشتیبانی همه جانبه از ولادیمیر زلنسکی، برای تسخیر قلب الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس اکراین را به سمت مینسک ترک کرد.

 لوکاشنکو سیاستمداری است با تجربه‌ که تا به حال توانسته است با شرق و غرب تعامل داشته باشد و اولین بارهم نیست که با غربی‌های ساده اندیش ملاقات می کند. رئیس جمهور بلاروس از شگرد های خاص خود بهره گرفت و با لبخند خطاب به پمپئو گفت: «از شما سپاسگزار هستم که به خود جسارت داده‌ اید و با یک « دیکتاتور» در مینسک رو در رو نشسته اید».

 جای لبخند هم داشت. سال‌های قبل دولت آمریکا سفیر بلاروس را از این کشور اخراج کرد اما در شرایط امروز وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا با یک هیات بلند پایه از طرف دولت ترامپ برای مذاکره با دولت بلاروس به مینسک آمده است.

دلایل سفر مقامات بلند پایه‌ از آن سوی اقیانوس ها به بلاروس را باید از برنامه ایالات متحده در رابطه با جمهوری بلاروس و موقعیت ژئوپلیتیک این کشور بررسی کرد.

 طی دیدار پمپئو و لوکاشنکو، رئیس جمهور بلاروس با صراحت گفت: «ما کشور مستقلی هستیم و نمی‌توانیم بخشی از یک کشور دیگری باشیم».

وزیر امور خارجه آمریکا در جواب رئیس جمهور بلاروس گفت: « ما به روابط طولانی بلاروس و روسیه آگاه هستیم و صحبت بر سر انتخاب مسکو و یا واشنگتن از طرف بلاروس نیست».

چه انتخابی، هنگامی که او بلافاصله قول داد، ما منابع انرژی بلاروس را به طور صد در صد تأمین خواهیم کرد.

تورهای مسافرتی رئیس اسبق سازمان سیا، از جمهوری های اتحاد شوروی سابق ادامه دارد. این سفرها مخرب و ضد اتحاد مردم این سر زمین‌ها است. در دیدار از قزاقستان و در ملاقات با رهبران این کشور از آن‌ها خواست تا در روابط خود با جمهوری خلق چین و روسیه تجدید نظر کنند. ترک زبانان ایغور چین را دریابند و آن‌ها را در پناه خود بگیرند.

 پمپئو از رؤیای آمریکایی اسلحه و نفت در ازبکستان صحبت می‌کند اما تلاش دارد پرچم قرمز غبار آلود را در خاک کشورهای آسیای میانه دفن کند. در نهایت ایالات متحده تلاش دارد تا از اتحاد و همبستگی مجدد خلق های یک ششم کره خاکی جلو گیری کند.

 

https://russian.rt.com/opinion/714718-molotov-ssha-pompeo-ukraina-belorussiya

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

 



 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 728 -  اول اسفند 1398

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت