|
رسانه های ایران از ذوق چین ستیزی افتاده اند به دام ترامپ |
|
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، دونالد ترامپ رئیس جمهور آن کشور، روز به روز به سخنان پوچ ضدچینی خود می افزاید. هدف از این سخنان امیدوار کردن رای دهندگان آمریکایی به بازگشت صنایع آمریکا از چین به آن کشور و حل مشکل اشتغال از این طریق و ایجاد توهم گرفتن غرامت از چین در مردم آمریکا و حل بحران داخلی آمریکا به حساب چین است. ظاهرا تنها کسانی که در جهان سخنان ترامپ را جدی گرفته‌اند رسانه‌های فارسی زبان داخل و خارج ایران هستند. روزی نیست که این رسانه‌ها وعده خروج قریب الوقوع صنایع آمریکایی و اروپایی را از چین، یا قطع روابط و مناسبات این کشورها با چین را با خوشحالی و سر و صدا اعلام نکنند. معلوم نیست از سخنرانی‌های تبلیغات انتخاباتی ترامپ و بفرض که آمریکا و اروپا رابطه خود را با چین قطع کنند چه چیز گیر ایران و مردم ایران می آید که این رسانه‌ها تا این‌اندازه خوشحالند و در ناامیدی پایکوبی می کنند. واقعیت چیست؟ واقعیت آن است که هدف آمریکا و اروپا از خروج صنایع از چین یا افزایش اشتغال و تولید در خود این کشورهاست و یا ضربه زدن به چین. اگر صنایع خود را با هدف افزایش اشتغال و تولید می خواهند به آمریکا و اروپا باز گردانند معنای این سخن در درجه اول یعنی تولید کالاهایی که اکنون در چین تولید می شود در آمریکا و اروپا تولید شود و این به معنای شش تا ده برابر شدن هزینه تولید آنهاست. این خود به معنای ضرورت افزایش شش تا ده برابری دستمزدها در این کشورهاست. یعنی فعلا یک تخیل و بکلی منتفی است. به فرض امکان، معنای دوم آن از بین رفتن و ورشکست شدن شرکت‌های آمریکایی و اروپایی است که اکنون در چین فعالیت می کنند. شرکت‌های چینی و کره جنوبی مانند هووای یا سامسونگ از خدا می خواهند که مثلا شرکت اپل از چین خارج شود و تولیدات خود را در آمریکا انجام دهد تا بهای مثلا تلفن آیفون از هزار دلار به پنج هزار دلار برسد و از بازار رقابت خارج شده و ورشکست شوند. بنابراین تهدید ترامپ به خروج از اپل از چین بیش از آنکه تهدید چین باشد تهدید اپل به نابودی و بسود صنایع چین است که هم اکنون مشابه آن را با بهایی به مراتب نازل تر می سازند. اما اگر هدف آمریکا و اروپا از خروج صنایع از چین ضربه زدن به چین باشد می توانند آنها را به کشورهایی مانند هند منتقل کنند. در اینصورت آنها باز هم خریدار این کالاها این بار ازهند خواهند بود و هیچ کمکی به اشتغال داخلی و تولید در اروپا و آمریکا نمی شود. ولی این به معنای کاهش واردات از چین است و در مقابل چین دست بسته نخواهد نشست و واردات خود را از اروپا و آمریکا کاهش خواهد داد. یعنی در نهایت به اقتصاد آنها از زاویه‌‌ای دیگر ضربه وارد خواهد شد. آمریکا و اروپا البته برای مقابله با بیکاری و فقر فزاینده و بحران اقتصادی و اجتماعی خود راه حل دارند و آن هم محدود کردن سودآوری سرمایه، برقراری کنترل شدید دولت بر سرمایه داران، کاهش ساعات کار و سن بازنشستگی و افزایش دستمزدها و در نهایت باز کردن راه برای یک برنامه تحول سوسیالیستی است که برای طبقه حاکمه آن کشورها در حکم پذیرش خودکشی از ترس مرگ است. حالا خوشحالی و هلهله برخی رسانه‌های فارسی زبان از خبرهای تخیلی مربوط به خروج صنایع آمریکا و اروپا از چین مربوط به چیست و دلیل آن از کجاست و نفع آن برای مردم ایران چیست؟ هیچکس و احتمالا خود آنها هم نمی دانند. و اگر هم میدانند، دلیل آن را در همسوئی با امریکا برای محاصره و تحریم ایران با امید قبضه بیشتر قدرت توسط سرمایه داری همسو و هم پیوند با سرمایه داری امریکا و اروپا باید جستجو کرد که مطبوعات سخنگوی آنها پیشگام تبلیغاتی آن شده اند!
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 740 - 8 خرداد 1399
اشتراک
گذاری:
