پس از بحران مالی سالهای 2009-2007 رونق و بهبودی واقعی اقتصادی در جهان حاصل نشد. دهه دوم سده 21 یک دوره رکود بود و در پایان سال 2020 در تعدادی از کشورها علایم رکود اقتصادی آشکار شد. رکود آغاز شده در سه ماهه چهارم سال 2019 اقتصادی را با پرده دود«پاندمی» پوشاندند. می گویند که این بحران اقتصادی زائیده سرمایه داری نیست، بلکه از نوعی ویروس است. در سرتاسر جهان محدودیت هایی برای زندگی عادی مردم و فعالیت شرکت ها اعمال شد که بیش از پیش به اقتصاد لطمه زد. بر اساس ارزیابی صندوق بین المللی پول، اقتصاد کشورهای پیشرفته طی سال 2020،  8/5 درصد ضرر دیده است. آمریکا این سال را با منهای 3/4 درصد به پایان رساند، اقتصاد منطقه یورو 3/8 درصد، اسپانیا (8/12 درصد)، ایتالیا (6/10 درصد) و فرانسه (8/9 درصد) سقوط کرد. در آلمان ضایعه و خسارت به 0/6 درصد رسید. طبق ارزیابی صندوق بین المللی پول ضررهای اقتصاد جهانی بطور کامل در سال 2020 به 6/3 تریلیون دلار رسید، که معادل مجموع تولید ناخالص داخلی سالانه فرانسه و اسپانیا روی همدیگر است. هر کارشناس حرفه ای و صادقی به شما خواهد گفت که رکود اقتصادی جهانی سال گذشته، عمیق تر از زمان بحران اوایل سالهای دهه 1930 است. با این حال هنوز جهان عمق رکود اقتصادی را احساس نمی کند. آری، مردم از «منزوی ساختن خود»، محدودیت ها، ممنوعیت ها، از تشدید فضای ترس رنج بردند، اما پدیده های بحرانی بیش از همه در کشورهای پیشرفته مستهلک شدند. مردم باصطلاح «پول هلیکوپتریک» دریافت کردند (سیاست پولی نامتعارفی که گاهی اوقات بعنوان جایگزینی برای کاهش کمی پیشنهاد می شود وقتی که اقتصاد در دام نقدینگی است. مترجم) و به شرکتها یارانه و وام های تقریبا بدون بهره پرداخت شد. علاوه بر این دولتها اوراق شرکت های بزرگ را خریداری کردند تا شرکتها را سر پا نگهدارند. بانکهای عمده مرکزی در جهان منبع «باران پول» شدند ( پیش از همه بانک مرکزی آمریکا «فدرال رزرو»، بانک مرکزی اروپا، بانک ژاپن و بانک انگلیس). در سال گذشته آنها 10 تریلیون دلار به اقتصاد تزریق کردند. در اینجا آخرین داده های مربوط به چهار بانک مرکزی – فدرال رزرو آمریکا، بانک مرکزی اروپا، بانک ژاپن و بانک خلق چین ارائه شده است. مجموع دارایی این بانکها در آغاز سال2007 (در آستانه بحران مالی جهانی) بالغ بر 5 تریلیون دلار بود. در آغاز سال گذشته (در آستانه «پاندمی»)- 2/19 تریلیون دلار و در پایان سال 2020- 6/28 تریلیون دلار. جمعا اضافه رشد در سال بالغ بر 4/9 تریلیون دلار بود. در پایان سال 2020 دارایی های بانکهای مرکزی به شرح زیر است (به تریلیون دلار): بانک مرکزی اروپا 5/8 ؛ فدرال رزرو آمریکا 3/7 ؛ بانک ژاپن 8/6 ؛ بانک خلق چین 9/5 .

زمانی که هیچ تصمیمی در مورد پمپاژ پول گرفته نشده بود برخی سراسیمگی‌ها در بازارهای سهام  در ماه مارس 2020 مشاهده شدند، اما در آوریل بازارهای سهام بخود آمدند. بازار سهام آمریکا پس از سقوط در ماه مارس به 75 درصد طبق شاخص «اس اند پی 500» اقزایش یافت (فهرستی از 500 سهام برتر در بازار بورس سهام نیویورک است. مترجم). ارزش بازارهای سهام جهانی از ماه مارس سال 2020 به 30 تریلیون دلار افزایش یافت و به مرز 100 تریلیون نزدیک شد. معجزه شگفت انگیز! به هر طریقی تقریبا همه تولیدات ماشینهای چاپ بانکهای مرکزی از بازارهای سهام سر در آورد و برای دمیدن حباب ها استفاده شد. «ست کلارمن» بنیانگذار صندوق های پوشش ریسک یا پوشش سرمایه  « گروه باوپوست»  می نویسد:« با انگیزه هایی به این بزرگی برای درک عمق رکود اقتصادی تلاش می شود، مثل این است که پس از مصرف آسپرین درجه حرارت خود را اندازه بگیرید». به عقیده «ست کلارمن» سرمایه گذاران کاملا احساس خطر نکردند و وی آنها را با «قورباغه هایی که روی آتش ملایم بپزند» مقایسه کرد. توجه کنیم: حجم پول در سال 2020 به 10 تریلیون و سرمایه بازارهای سهام به 30 تریلیون دلار افزایش یافت. چه کسی به جز بانکهای مرکزی به حباب ها دمیده اند؟ آن کسانی که نه پول بلکه بدنبال اطلاعات دیجیتالی بودند! پیش از همه شرکتهای فناوری اطلاعات آمریکایی «سیلیکون ولی». سال گذشته برای «آمازون»،«اپل»،«مایکروسافت» ،«فیسبوک» ،«گوگل» بزم و سور در هنگامه طاعون بود. از ژانویه تا اواسط سال 2020 سهام بازار «آمازون» به 80 درصد، «اپل» به 66 درصد، «مایکروسافت» به 42 درصد،«فیسبوک» به 40 درصد و «گوگل» به 20 درصد افزایش یافت. و شرکت «تسلا» در یک سال 9 برابر گران شد. در آگوست سال 2020 شرکتهای فن آوری بازار آمریکا از کل بازار سهام سرمایه همه اروپا فراتر رفت– 1/9 تریلیون دلار در مقابل 9/8 تریلیون. و باز در سال  2007 وضعیت  برعکس بود: دارایی های آمریکایی ها 4 برابر از بازار اروپا پایین تر بود. با توجه به نتایج سال 2020 شاخص «اس اند پی 500» که وضعیت بازار سهام آمریکا را می سنجد، به 3/16 درصد رشد کردند و شاخص «نستاک کومپوزیت»(سهام هایی با تکنولوژی بالا) – به 6/43 درصد رسید. در ژانویه سال 2020 شاخص های اصلی به بالاترین سطوح جدید رسیدند. همینطور «ایلون ماک» ضمن دور زدن فیسبوک با این شاخص توانست سرمایه شرکت خود «تسلا» را به 800 میلیارد دلار برساند. پویایی جنون آمیز سهام این شرکت که در حال گسترش تولید وسایل نقلیه الکتریکی است، بر داستانهای «ماک» درباره ویژگی ها و خواص معجزه آسای وسیله نقلیه جدید قرار دارد. خوشبینی به پولی، که برای چاپ آن  بانکهای مرکزی وعده می دهند نیرو می بخشید. بانکهای مرکزی به افزایش عرضه انبوهی پول ادامه می دهند: فدرال رزرو آمریکا – 12 میلیارد دلار در ماه، بانک مرکزی اروپا  80 میلیارد یورو. بانک آمریکا ارزیابی می کند که شش بانک عمده مرکزی می توانند دارایی های خود را در سال 2021 باز به 3 تریلیون دلار افزایش دهند. اما برای اینکه اقتصاد را پا برجا نگه دارند، باید از رشد عرضه انبوه پول حد اقل در سطح سال قبل حمایت کنند و این کار شدنی نیست. افزایش حجم پول در سال 2021 به 10 تریلیون دلار به معنی سقوط ارزهای عمده است. اوضاع به بن بست رسیده است. احتمال اینکه بحران اقتصادی در سال 2021 نیز ادامه یابد زیاد است. و چنانچه در سال گذشته این بحران در کاهش شاخص های اصلی اقتصاد کلان(تولید ناخالص داخلی، سرمایه گذاری، اشتغال) ظاهر شده بود، در این صورت در سال جاری  می توانند حباب سهام ها منفجر شوند و این تاثیر مستقیم بر اقتصاد واقعی خواهد داشت. آنچه در سال 2008 اتفاق افتاد می تواند تکرار شود: سقوط بازارهای مالی رکود اقتصادی را برانگیزد. «کلاوس شواب» و «ژاک آتالی» یاد شده نیز اعتقاد ندارند که با کمک چاپخانه بانک مرکزی از بحران میتوان بیرون آمد و خواستار شروع انتقال به یک نظم جدید اقتصاد جهانی هستند، که در آن دیکتاتوری شدید نخبگان جهانی برقرار شود. در آغاز سال در جهان سکوت نسبی مشاهده شد، اما این سکوت شومی است. گوش های حساس تکانه ها و لرزشهای عمیق دوری را که زمین لرزه های جهانی را پیش بینی می کنند، متوجه می شوند. آژانس «بلومبرگ» مدتها است که آن بخش از شرکت کنندگان بازار سهام را که خودی نامیده می شوند، رصد می کند.

اینها سهامداران عمده و مدیران ارشد هستند؛ افرادی که شناخت واقعی از وضعیت شرکت های خود دارند. بسیاری از خودی ها همچنین اطلاعاتی درباره شرکتهای شرکا و رقبا دارند. نظارت بر خودی ها و رفتار خودی ها، کنترل بر آنها و آمار معاملات خودی ها موضوع بسیار ظریفی است. و «بلومبرگ» همیشه چنین آماری را به اشتراک نمی گذارد. با این حال به تازگی «بلومبرگ» داده های جالبی را منتشر کرده است: افراد خودی از بین مالکین و مدیران ارشد در ژانویه سال 2021 شروع به فروش سهام شرکتهای خود در بازار آمریکا با سرعت بی سابقه در تاریخ کردند. حدود هزار شرکتهای خودی در سه هفته نخست سال جاری اوراق بهادار فروختند و تنها 128تا خریده شد. فروشندگان هشت برابر بیش از خریداران هستند! این یک شکاف و انفجار رکورد دار برای تمامی مدت نظارت از سال 1988  است. شکاف و انفجار هزینه حتی بیشتر است: طی سه هفته خودی ها اوراق بهادار را به قیمت 300 میلیون دلار که 16 برابر از حجم خرید آنها تجاوز کرده بود، فروختند. من باز جمله ای را بخاطر میاورم، که در ماه مه سال 2000 توسط «جورج سوروس» بیان شده بود: «موسیقی به پایان رسیده است، اما اینها در حال رقص هستند». همینطور وی در مورد نخستین افت شدید سهام شرکتهای فناوری پیشرفته در بورس سهام «نزدک» (بازار بورس سهام در آمریکا. مترجم) نیز اظهار نظر کرد. با این حال سقوط اجتناب ناپذیر در بازارسهام آمریکا چندین برابر بیشتر از آنچه دو دهه پیش رخ داده، خواهد بود.

https://www.fondsk.ru/news/2021/02/01/o-glubine-padenija-mirovoj-ekonomiki-v-2020-godu-52824.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده