راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

کودتای سودان

زیر فشار

جنبش اجتماعی

اومانیته - ترجمه آذرنگ

 

 

مصاحبه روزنامه اومانیته با "سیدگی کابالو"، عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست  سودان در مورد وضعیت داخلی و همچنین تأثیرات خارجی، منطقه ای و بین المللی سودان پس از کودتای اخیر دراین کشور.

اومانیته: وضعیت پس از تشدید سرکوب علیه تظاهرکنندگان را چگونه می بینید؟

سیدگی کابالو: ما فعلا مننظرهستیم. با وجود افزایش خشونت، کشته شدن حداقل هفت نفر توسط حکومت نظامی، جوانان برای تظاهرات مجدد در 9 ژانویه آماده می شوند.

 از زمانی که شبکه های تلویزویونی عربستان سعودی "الشرق" و "العربیه" از سوی ارتش مورد هدف  قرار گرفت  و اشغال شد، فشارمردم بر ژنرال "عبدالفتاح البرهان" رهبر کودتا افزایش یافته است. ارتش در قدرت و حامیان اسلامگرای آنها در اقلیت هستند واکثریت قریب به اتفاق مردم سودان، صرف نظر ازجایگاه طبقاتی خود، با آنها مخالف هستند. فعلا هر چه مردم بیشتر بسیج می شوند، واکنش ارتش و پلیس و نیروهای امنیتی خشونت آمیزترمی شود. اما به نظر می رسد که در داخل ارتش واحدهای  در حال ظهور هستند. در حال حاضر یک  شبکه شبه نظامی در کنار "برهان" رهبر کودتاست اما این شبه نظامیان مورد حمایت همه نظامیان نیست.

روز پنجشنبه در جریان تظاهرات در شهر" دارفور" ، شعارهایی شنیده شد که این رهبران را که خود را با حکومت نظامی همگام کرده اند، "خائن" خطاب شدند. بنابراین مبارزه داخلی اکنون علیه دسته نظامیان، حامیان اسلامگرا و متحدانشان در جریان است .

اومانیته: مبارزه مردم  در سطح منطقه و بین المللی چگونه است؟

سیدگی کابالو: دخالت قدرت های منطقه ای در امور سودان بطور اشکار وجود دارد. کشورهای حامی کودتای "برهان" عربستان سعودی، مصر و امارات متحده عربی هستند، اما همین کشورها مدعی مبارزه با اسلامگرایان در کشورهای خودشان هستند. آنها در سودان برعکس عمل می کنند. چگونه می توان از "برهان" حمایت کرد؟ کسی که از 25 اکتبر تلاش می کند رهبران اسلامگرا را از حزب کنگره ملی، مرتبط با اخوان المسلمین، به چرخ دنده های دولت و اقتصاد بازگرداند. وضعیت عجیبی است. مصری ها می دانند که رژیم دیکتاتوری "بشیر" که با انقلاب مردم سرنگون شد چگونه به اسلامگرایان در کشورشان کمک کرد، همانطور که از اسلامگرایان علیه قذافی در لیبی حمایت کرد. برای کشورهای غربی - ایالات متحده، اتحادیه اروپا - ژئوپلیتیک سودان بسیار مهم است. آنها به امنیت دریای سرخ اهمیت می دهند. آنها می خواهند از استقرار روسیه و چین در سودان جلوگیری کنند. در حالیکه چین برای مدت طولانی در سودان  مستقر است و روسیه با رژیم قبلی برای ایجاد پایگاه نظامی در دریای سرخ توافق کرده بود. گفته می شود که یک شرکت روسی به ویژه در زمینه امنیت در سودان فعال است. البته دلایل اقتصادی نیز برای دخالت مصر و امارات وجود دارد. به مجموعه همین شواهد است که می گویم اوضاع سودان بسیار بغرنج است.

در رژیم "بشیر" و به دلیل انزوای بین المللی سودان، بیشتر تجارت از طریق امارات و بازار دبی انجام می شد. قاهره این تجارت را تشویق کرد تا از طریق مصراین تجارت گسترش یابد. امارات و مصر در این معاملات تجاری پول زیادی بدست آوردند، بویژه با تجارت طلا، صادرات گاو، دانه های روغنی و صمغ عربی (که شرکت فرانسوی "نکسیرا") در آن فعال است. باید روابط نفتی با چین را هم به این اوضاع اضافه کنیم. پکن به خطوط لوله سودانی که به بندر سودان می رسند، در میدان ها و چاه هایی که شرکت ملی نفت چین در آنها شریک است، علاقمند است .

اومانیته: آیا سودانی‌ها می‌توانند روی حمایت نخست‌وزیر "عبدالله حمدوک" که در نوامبر 2021 پس از دستگیری مجدداً در سمت خود بازگردانده شد، حساب کنند؟

سیدگی کابالو: سودان کشوری است که سودانی‌ها برای سرنگونی یک دیکتاتوری نظامی و حامیان اسلام‌گرای آن انقلاب کردند. سودانی ها به طور کلی و جوانان به طور خاص از "حمدوک" حمایت نمی کنند. از نظر آنها پس از سرنگونی رژیم عمر البشیر، حمدوک و دولتش به صندوق بین المللی پول "اف ام ای"  و بانک جهانی چسبیدند که نتیجه آن کاهش ارزش پوند سودان، تاخت و تاز تورم  و در نتیجه افزایش قیمت نان بود. "حمدوک" سعی کرد پلی بین جنبش های سیاسی و دموکراتیک ایجاد کند که موفق نشد. وی در عین حال از 21 اکتبر تلاش کرد تا در تصمیمات ارتش تغییراتی ایجاد کند.

او تحت فشار سربازان، معترضان در خیابانها و همچنین خارجی ها است . گزارش هایی مبنی بر تلاش او برای استعفا وجود دارد، اما کشورهای حاشیه خلیج فارس و کشورهای غربی به او توصیه کرده اند که این کار را نکند. انها معتقد به راه حل ونوعی انقلاب از بالا از طریق مقامات کاخ ریاست جمهوری هستند، زیرا هر چه "برهان" بیشتر در قدرت بماند، انها در خطر از دست دادن منافع خود هستند . تداوم حکومت نظامی اعتراضات را رادیکال می کند که  خواستار تغییر واقعی از جمله در ساختار دولت و ارتش و غیره است. کشورهای عربی نمی خواهند سودان نمونه ای برای مردم خودشان بشود.

اومانیته: سیاست حزب کمونیست چیست؟

سیدگی کابالو: ما با کمیته‌های مقاومت، ائتلاف‌های حرفه‌ای و همه گروه‌هایی که در مبارزه برای  زمین و سدسازی بسیج شده اند و همچنین با همه کسانی که از کار خود اخراج شده‌اند همراهی   می‌کنیم. سیاست حزب آنست که بتوان نوعی رهبری برای این جنبش ایجاد کرد. ما در این مسیر حرکت می کنیم، حتی اگر از دیدگاه ما، کارها به اندازه کافی  در شرایطی که نیازها ضروری است سریع  پیش نرود . ما به رهبری نیاز داریم که بتواند همه نیروها درجنبش را متحد و مطالبات آن را در نظر بگیرد  و در صورت لزوم بتواند وارد مذاکره شود. وضعیت پیچیده است زیرا جنبش توده ای انقلابی بدون رهبری در حال رشد است. البته به همبستگی بین المللی هم نیاز داریم!

 

  https://www.humanite.fr/monde/soudan/soudan-une-lutte-contre-les-militaires-et-leurs-soutiens-islamistes-732930

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 817  - 15 دیماه 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت