راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

آنچه در ایران

ارزان تولید می شود

گران فروخته می شود

"احمد رضائی"

 

هر کشوری دارای مزیت های اقتصادی هست که می توان با شناخت آنها امکان ایجاد رفاه عمومی ورونق اقتصادی وصادراتی ایجاد کرد.

منطقا اکثر کالاهایی که از فولاد و مس و فراورده های نفتی در ایران تولید می شود با نیروی کار ارزان و متخصصین داخلی باید درمقابل مشابه خارجی آن خیلی ارزانتر باشد و حتی در بازار جهانی باید به راحتی بتواند با اجناس مشابه رقابت کند. اگر محصولات پتروشیمی ایران براساس هزینه تمام شده و سود معقول قیمت گذاری شود عملا قیمتی کمتر از یک پنجم قیمت جهانی خواهد داشت. کارگر ارزان، سوخت وانرژی ارزان، حمل و نقل داخلی ارزان، مواد اولیه ارزان، متخصص ایرانی ارزان، پس حتما باید با تمام این ارزانی ها قیمتش از قیمت جهانی در داخل خیلی ارزانتر باشد. تولید این کالا کمتر از یک درصد نیاز به ارز دارد.

 فولاد دقیقا همین شرایط را دارد، فراورده های مسی نیز همینطور. عملا تمامی صنایعی که بیش از ۹۹ درصد آن با کالای ایرانی ساخته می شود هیچ دلیلی برای گرانی آنها نیست، ولی من به عنوان یک تولید کننده ورق فولاد، آن را به قیمت دلار و جهانی می خرم. محصولات پتروشیمی و مسی و تمامی اقلام داخلی را براساس قیمت دلار تهیه می کنم. کالای تولید من به اجبار به قیمت دلاری و گران تمام می شود. اگر این صنایع مادر در مالکیت دولت بود و کالاهای تولید آن بر اساس هزینه ها و استهلاک و حتی سود معقول قیمت گذاری می شد من تولید کننده کالاهای مصرفی را به راحتی می توانستم با این نیروی کار ارزان و انرژی و خدمات ارزان به مبلغی کمتر از یک چهارم و یا کمتر عرضه کنم. چرا باید قیمت محصولات پتروشیمی و فولادی و مسی به قیمت جهانی و بر اساس قیمت دلار باشد؟ من تولید کننده در صورت فرض اولی با همان قیمت ارزان شاید حتی سودی بیشتر از اکنون می بردم و حتی کارم را توسعه هم می دادم. صنایع مصرفی خوب است تنوع داشته باشد چون عامه مردم مصرف می کنند و در بازار رقابت قیمت آن براساس استقبال مردم شکل می گیرد. کیفیت برتر می تواند قیمت بالاتر را طلب کند و کیفیت های متوسط به اجبار با پایین آوردن قیمت رقابت می کنند.

من یک تولید کننده هستم و نه یک اقتصاد دان ولی بازار و کار را با تجربه ۴۰ ساله لمس می کنم. آنچه اکنون در کشور حاکم است نه بر اثر تحریم هست و نه اینکه مدیران همه دزدند ولی آنچه مسلم هست جایگاه ها بد تعریف شده است. جایگاه بخش خصوصی و دولتی بد تعریف شده است. در جایی دنبال سود می گردیم که آن مزیت اقتصادی کشورمان است. این مزیت باید در کالای مصرفی سرریز شود و این کالای مصرفی مرغوب ارزان می تواند بازار داخلی و حتی خارجی را فتح کند. چین تنها مزیت اقتصادی که طی ۳۰ سال گذشته توانسته از آن به بهترین شکل استفاده کند نیروی کار ارزان و فراوان آن بوده است. ما دارای مزیت نیروی کار ارزان چه ساده و چه متخصص هستیم. مواد اولیه داریم منبع انرژی فسیلی و خورشیدی هستیم. همتی می خواهد که هر کس سر جای خودش قرار بگیرد. البته منافع کوتاه مدت عده ای به خطر می افتد.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 873  - 17 اسفند1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت