بازگشت

مردم ـ دوره هفتم، سال اول، شماره 483، شنبه 22  فروردین ماه 1360  

از گزارش هیئت سیاسی به هفدهمین پلنوم (وسیع)

 کمیته مرکزی حزب توده ایران

 

روشن بینان حاکمیت

فرصت مقابله با

انحصارطلبان مرتجع را

چه زمانی از کف دادند!

«ترکیب حاکمیت در سال 60»

عناصر حاکمیت کنونی کشور به طور عمده عبارتند از: نهادهای قانونی شامل مقام رهبری، رییس جمهور، مجلس شورای اسلامی، شورای عالی قضایی، دولت، شورای نگهبان قانون اساسی، سپاه پاسداران و نهادهای انقلابی یعنی دادگاه های انقلاب، کمیته انقلاب، جهاد سازندگی، بنیاد مستضعفان و غیره. ترکیب طبقاتی این نهادها به طور عمده مخلوطی است از طیف وابستگان و نمایندگان اقشار گوناگون مردمی تا نمایندگان بورژوازی لیبرال.

در نهاد انقلابی، یعنی دادگاه های انقلاب، کمیته های انقلابی و سپاه پاسداران، تقسیم قدرت، بیشتر به سود نمایندگان و وابستگان جناح مردمی است. البته این به آن معنا نیست که وابستگان به سرمایه داری، بزرگ مالکان و حتی عناصر وابسته به ضد انقلاب سازمان یافته در این نهادها، ریشه کن شده و حضور ندارند. برعکس و با کمال تاسف باید این واقعیت را که امام خمینی بارها یادآور شده، پذیرفت که این عناصر ضد انقلاب و سازشکار در همه این نهادها نفوذ کرده و با ماسک ریا و تزویر، با تظاهر به افراطی گری مذهبی، ستیز با هرگونه خواست به حق توده ها و هرگونه افکار آزادمنشانه مترقی و پیشرو، در جهت ایجاد نارضایتی در میان مردم و تحریک، تشنج و بی ثباتی عمل می کنند.

وظیفه نیروهای راستین انقلاب این است که با تمام نیرو از گرایش های ضد امپریالیستی، مردمی و آزادمنشانه نیروهای موثر در حاکمیت کنونی پشتیبانی کنند، سمت گیری های محافظه کارانه، واپس گرایانه را افشا کنند و نیروهای راستین انقلاب را از زیان های جبران ناپذیر این گرایش ها برحذر دارند.

از این دیدگاه در بخش موثر و تعیین کننده حاکمیت کنونی یعنی اکثریت مجلس شورای اسلامی، دولت و شورای عالی قضایی، دادگاه های انقلاب، کمیته ها و سپاه پاسداران سه گرایش مشخص مشهود است که با خصیصه های انحصارطلب، واقع بین و روشن بین می توان آن ها را تعریف کرد.

جناح انحصارطلب حاکمیت که خصیصه آن عبارت است از افراطی گری قشری، امتناع از به رسمیت شناختن هرگونه حق برای دگراندیشان ـ حتی حق دفاع از میهن، حق انتخاب شغل، و در موارد با کمال تاسف نه چندان نادر حق زندگی کردن ـ هنوز نیرومند است و با ایجاد جو فشار، مجموعه اقدامات حاکمیت را تحت تاثیر موضع گیری های زیانبار خود که موجب ناتوان کردن جبهه پایداری در برابر دشمنان انقلاب می گردد، قرار می دهد.

جناح روشن بین- آنچه می توان به عنوان پدیده امید بخش در نظر گرفت، این است که در جریان برخورد حاکمیت با دشواری های گوناگون زندگی روزمره، در رودرویی با توطئه های دشمنان خارجی و درونی انقلاب، با خرابکاری سرمایه داران و با دشواری های روزافزون ناشی از دگرگونی های بنیادی در نظام وابسته سیاسی ـ اقتصادی ـ فرهنگی «آریامهری» گرایش واقع بین و روشن بین در حاکمیت، در همه زمینه ها رشد می کند. سرعت این رشد هنوز کم است، ولی می توان امید داشت که زندگی، این آموزگار بزرگ، بر این سرعت بیفزاید.

بدون تردید مبارزه پی گیر توده های عظیم زحمتکشان میهن ما در راه تثبیت و تحکیم و گسترش انقلاب ایران که تامین کلیه حقوق اقتصادی ـ سیاسی و فرهنگی این توده ها در کنار تلاش عمده برای در هم شکستن همه توطئه های دشمنان انقلاب ایران به سرکردگی امپریالیسم آمریکا، جزء جدایی ناپذیر آن است، این گرایش واقع بینی و روشن بینی را در حاکمیت ایران تقویت خواهد کرد.  

 

 

 

   مقاله در فرمات PDF :

بازگشت