راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

مصاحبه با فيدل کاسترو

فاجعه فروپاشي

در کوبا روی نخواهد داد

روزنامه چپ گرای "يونگه ولت" چاپ آلمان، در آستانه اجلاس کارائيب در وين - پايتخت اتريش- که 15 روز پيش برگزار شد، مصاحبه زير را با فيدل کاسترو رهبر کوبا انجام داده است:

-      اگر شما، بهر دليلي ديگر نباشيد، "رائول" برادرتان جانشين شما خواهد شد؟

-      اگر برای من اتفاقي روی دهد، "شورای امنيت ملي کوبا" تشکيل جلسه خواهد داد و اطمينان دارم "رائول" را بعنوان رهبر کشور انتخاب خواهد کرد. مطابق قانون، پس از اين انتخاب، هيات سياسي حزب تشکيل جلسه مي دهد تا اين انتخاب را تائيد کند. توجه داشته باشيد که انقلاب کوبا را سه نسل به پيروزی رساندند و رهبری کردند. سوسياليست های خلقي، حزب مارکسيست - لنينيست و سپس نسل ما. قطعا نسل بعد از ما نيز اين راه را ادامه خواهد داد. ما نگران نيستيم. نسل ما دوران بسيار سختي را گذراند. مبارزه با جانيان، مبارزه با محاصره اقتصادی و نظامي امريکا، مبارزه با تروريسم، جنگ و آوار مهيبي که بر سر انقلاب اکتبر فرود آمد. از ميان نسل ما بزرگترين متخصصان علم و صنعت، قهرمانان کار، نخبگان و آموزگاران برخاستند و کشور و انقلاب را هدايت کردند. اکنون نسل جواني به صحنه آمده که بايد آن را هم به حساب آوريم. دانشجويان، کارگران و جوانان پرشوری که بايد با آنها  ارتباط تنگاتنگ برقرار کنيم.

-      مي خواهيد بگوئيد، جانشين نسل شما، نمايندگان نسل جديد کوبا خواهند بود؟

-     هميشه يک نسل جانشين نسل ديگر مي شود. البته مسائل بغرنج و ظريفي وجود دارد که بايد آنها را در نظر داشته باشيم و زمينه ای را فراهم سازيم که انقلاب منحرف نشود. نسل جديد نبايد اشتباهاتي را مرتکب شود که ما بدليل نداشتن تجربه مرتکب شديم. اشتباهاتي که بموقع نتوانستيم آنها را پيش بيني کنيم. امروز بر بخشي از آنها غلبه کرده ايم و با بخشي از آنها همچنان در حال مبارزه ايم. نسل چهارمي که آماده تحويل رهبری کشور مي شود از تجربيات ما آموخته است و با آگاهي و دانش بيشتری وارد ميدان شده است و کشوری را تحويل مي گيرد که در آن کارهای بسياری شده اما کارهای بسياری نيز در پيش روی آنست. راستش را بخواهيد، معتقدم کشوری در جهان نيست که به اندازه کوبا تجربه اندوخته و پيش رفته باشد. امروز ما از طريق سازمان ملل متخصص به افريقا مي فرستيم که با ايدز مبارزه کند. جهان نمي تواند اين نقش کوبا را نديده بگيرد. حتي ايالات متحده و اروپا نيز نمي توانند هزار پزشک به نقاطي بفرستند که اکنون پزشکان کوبائي در آنجاها مشغول کارند. در افريقا و امريکاي لاتين. شايد رقم هزار کمي مبالغه باشد، اما بهرحال نمي توانند در وسعتي که پزشکان کوبا در اين نقاط حضور دارند، حضور داشته باشند. ما 4 هزار پزشک به سازمان ملل پيشنهاد کرده ايم که اکنون 3 هزار آن سرگرم خدمت از طريق سازمان ملل هستند. اين برای کشوری که 40 سال در محاصره اقتصادی است و مجبور شده در شرايط ويژه ادامه حيات بدهد افتخار بزرگي است. کوبا سرمايه انساني توليد کرده است. اين سرمايه آلوده به خودخواهي و خودگرائي  نيست.

-   فکر نمي کنيد پس از شما مسائل جديدی پيش بيآيد؟

-   اکنون که چنين تصوری وجود ندارد، زيرا کشور بر مبنای ايده ها بنا شده و نه براساس کيش شخصيت. اين ايده ها را ما خلق نکرده ايم بلکه از زمان های دور به خلق کوبا تعلق داشته است.

-    شما نگران آينده انقلاب کوبا نيستيد؛ اما هم شما وهم ما شاهد فروپاشي اتحاد شوروي، يوگسلاوي و... بوده ايم و در حال حاضر نيز آينده کره شمالي و کامبوج در خطر است، حتي چين هم روش خاصي را پيش گرفته که با ايده های اوليه انقلاب اين کشور همسو نيست. اينها شما را نگران نمي کند؟

-    تجربه اولين کشور سوسياليستي جهان بسيار تلخ و دردانگيز بود. آن کشور را مي شد سامان داد و بيماری هايش را درمان کرد نه آنکه آن را نابود کرد. فکر مي کنيد ما به اين حادثه غير قابل باور فکر نکرده ايم؟ اين که چگونه کشوری ابرقدرت که فاشيسم را نابود کرد خود سقوط کرد! آنها که تصور کرده بودند با روش های کاپيتاليستي مي توان سوسياليسم را بنا کرد، به بيراهه رفتند. من اين را بزرگترين اشتباه تاريخ مي دانم. نمي خواهم دراين باره صحبت کنم، منظورم اينست که نمي خواهم آن را تئوريزه کنم، اما در طول زندگي ام ديده ام که به اصطلاح تئوری دان ها که آثار مارکس و انگلس و لنين را هم از حفظ هستند چگونه در عمل دچار اشتباهات و توهمات هولناک شده اند. خود ما هم يکي از بزرگترين اشتباهاتمان در آغاز اين بود که باور داشتيم حتما کسي هست که مي داند سوسياليسم چگونه ساخته مي شود. امروز برای من کاملا آشکار است که نه سوسياليسم در جهان، بلکه سوسياليسم در کشور کوبا را چگونه مي توان ساخت. ما به ايده های مشخص نيازمنديم، از جمله اين که سوسياليسم امروز را چگونه در آينده حفاظت کرده و پيش ببريم. آنچه که به چين مربوط است، مسئله ديگری است. سوسياليسم چيني نيز قدرتي است که گذشت زمان نتوانست آن را نابود کند. من معتقدم که پرنسيب های اساسي در چين حفظ شده است. آنها رمز وحدت و يگانگي را يافتند و آن را منهدم نکردند.

-     آيا فروپاشي از خصوصيات انقلاب ها نيست؟ و يا کساني از بيرون آنها را در هم مي شکنند؟

-     سئوال اينست که آيا انسان ها مي توانند مانع درهم شکستن انقلاب ها شوند يا نه؟ آيا جامعه مي تواند مانع در هم شکستن انقلاب شود يا نه؟ من اين سئوال را بارها از خود کرده ام و پاسخ هميشه اينگونه يافته ام: نخواهند توانست انقلاب کوبا را از پای در آورند زيرا فرهنگ، دانش و آگاهي چنان در کشور گسترده است که اجازه بازگشت دوران مستعمره بودن را نمي دهد. نابودی وقتي ممکن خواهد شد که ما نتوانيم به موقع اشتباهات خود را تصحيح کنيم و بي کفايتي خود را درک کنيم. اگر نتوانيم از استقلال کشور دفاع کنيم، با اختلاس مبارزه کنيم و از سرازير شدن پنهاني پول و رشد سرمايه داران جديد جلوگيری نکنيم قطعا نابود مي شويم. به همين خاطراست که اکنون و برای مقابله با همين پديده ها دست به اقدام زده ايم و در راه تغييرات اساسي در جامعه هستيم و هنوز بايد تغييرات زيادی را بدهيم. زمان بسيار دشواری را در پيش رو داريم. در جامعه ما نيز نا عدالتي ها و نا برابری ها بروز کرده است که بدون کوچکترين ترديدی تغيير خواهيم داد و اجازه رشد به آن نخواهيم داد. اجازه نخواهيم داد آوار فرود آيد.

  فرمات PDF :                                                                                                      بازگشت