* با نگرانیِ ژرف باردیگر شاهدیم که تهدیدهای فزاینده‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا برای جنگی جدید- این‌بار علیه مردم ایران- اوج می‌گیرد.
* رسانه‌های جهان آکنده از گزارش‌هایی است مبنی بر تهدید اتمی ایران و ضرورت اقدام نظامی ایالات متحده‌ی آمریکا علیه آن.
* در زمان اوج‌گیری احتمال حمله‌ی غیرقانونی آمریکا به عراق نیز؛ دستگاه دولتیِ بوش ادعا می‌کرد که عراق، از زرادخانه‌ی عظیم سلاح‌های کشتار جمعی برخوردار است و می‌تواند در عرض تنها 45 دقیقه، حمله‌ای اتمی، شیمیایی و بیولوژیک را علیه ایالات متحده‌ آمریکا سازمان دهد.
* بوش رئیس جمهور آمریکا، با ادعای این که نمی‌تواند «منتظر ارایه اسناد سازمان ملل بماند» و کشور ممکن است هر لحظه در خطر تسلیحاتی که هم‌چون ابرهای قارچی شکل هستند؛ قرار گیرد، از اراده‌ی ایالات متحده، برای حمله به عراق سخن گفت. اکنون همه می‌دانیم که آن کارزار تبلیغاتی، اساساً داستانِ ساختگی‌ای بود که برای تدارک جنگی تجاوزکارانه سرهم‌بندی شده بود.
* اکنون بار دیگر شاهد ارایه گزارش‌هایی هستیم که درست شبیهِ دورانِ حمله به عراق، برای توجیه تجاوز نظامی علیه مردم ایران تدارک دیده شده‌اند.
ارجاع پرونده‌ی ایران به شورای امنیتِ سازمان ملل متحد، مقدمه‌ای است که برای اقدامی یک‌جانبه فراهم شده است. درست مانند عراق، در یک ارزیابی و رسیدگی دقیق و همه‌جانبه، هیچ یک از ادعاهای آمریکا علیه ایران، قابل اثبات نیست.
با وجود آن که ایران به بازرسی‌های مداخله‌جویانه و غیر ضرور- بسیار فراتر و افزون‌تر از الزام‌های پیمان‌نامه‌ی منعِ تکثیر سلاح‌های اتمی (NPT)- تن داده است؛ اما هیچ کدام از این بازرسی‌ها، اثبات نکرده‌اند که ایران در پیِ برنامه‌ی تسلیحاتِ اتمی باشد.
تنها یک دولت است که علیه مردم از سلاح اتمی استفاده کرده و درست همین کشور است که از بزرگ‌ترین زرادخانه‌ی تسلیحاتِ کشتار جمعی برخوردار است.
وحشتناک‌تر و باورنکردنی‌تر آن که درست در همین زمان، این کشور، تولید تسلیحات اتمی تاکتیکی را آغاز کرده است که قرار نیست تنها در مقابل تهدیدها از آن استفاده شود. این کشور، ایالات متحده‌ی آمریکا است. آیا نباید بحث و گفتگو در باره‌ی خطر تسلیحات اتمی و از آن جمله خطر زرادخانه‌های تسلیحاتی پنتاگون، و نیز تاریخ آکنده از تجاوز و مداخله‌های ایالات متحده آمریکا آغاز شود؟

آمریکا، رنج‌های بسیاری را بر مردم ایران تحمیل کرده است. این کشور، دولت دکتر محمد مصدق را که از طریق انتخابات دموکراتیک به قدرت رسیده بود، سرنگون کرد و شاه را بار دیگر به تخت سلطنت رساند. در نتیجه‌ی این کودتا- که از افتخارات سازمان سیا به‌شمار می‌رود- شاه نه به نمایندگی از مردم ایران، بلکه به عنوان کارگزار شرکت‌های نفتی 25 سال با مشت آهنین بر ایران حکومت کرد و سرانجام نظام دیکتاتوری شاه را مردم به بهای جان‌های گرامی خود برانداختند. در 27 سال گذشته، آمریکا با اعمال تحریم علیه مردم ایران، راه آنان را به سوی پیشرفت سد کرد و رنج‌ها و آلام بسیاری برای آنان به ارمغان آورد.

باید همه آنان که با ویرانگری‌های یک جنگ تازه در خاورمیانه مخالفند؛ هم اکنون بطور مشترک، به‌پا خیزند و آن را متوقف کنند. ما قاطعانه خواستار پایان بخشیدن به تحریم، اقدامات خصمانه و دروغ پراکنی واشنگتن علیه مردم ایران هستیم و با هرگونه تجاوز آمریکا علیه ایران به شدت مقابله خواهیم کرد. – درعین حال- بودجه کشور باید- نیز- صرف نیازهای مردم شود؛ نه افروختن جنگ بی‌پایان به سود امپراطوری آمریکا.

1- اسقف توماس گامبلتون (Thomas Gumbleton.)
2- اسقف فیلیپ تایکسرا (Filipe Teixeria)
3- مایکل پَرنتی (Michael Parenti) نویسنده
4- رمزی کلارک (Ramsey Clack) دادستان پیشین آمریکا
5- هاوارد زین (Haward Zinn) نویسنده، مورخ
6- جورج گلاووی (George Gallowy) نماینده مجلس انگلستان
7- مارگریتا پاپاندرو (Margarita Papandreou) بانوی اول پیشین یونان
8- تونی بن (Tony Benn) نماینده مجلس انگلستان
9- هارولد پینتر (Harold Pinter) مفتخر به دریافت جایزه نوبل ادبیات 2005
10-اردشیر عمانی (Ardeshir ammani) از بنیان گذاران کمیته دوستی آمریکا و ایران (ALKC)
11-یرواند آبراهامیان (Ervand Abrahanian) استاد دانشگاه، مورخ، نویسنده‌ی کتاب ایران میان دو انقلاب
12-دیوید رهنی (David Rahni) استاد و پژوهشگر
13-دیوید سول (David Sole) ریاستِ UAW
14-استیو گیلز (Steve Gillis) ریاستِ USWA
15-درک آدریانسنس ( Dirk Adriansens) هماهنگ کننده‌ی SOS عراق
16- هانی آودالله (Hani Awadallah) ریاست سازمان آمریکاییان عرب تبار
17- دکتر باربارا عزیز (Dr. Barbara Aziz)
18- برین بارِزا (Brain Barraza) از اتحادیه‌ی کارگران آمریکایی مکزیکی تبار
19- شارون بلک ( Sharon Black) از کنگره خلق‌ها
20-جین بریک‌مونت (Jean Bricmont) از اعضای دادگاه بروکسل
21- اِد جایدز (Ed Childs) مهماندار ارشد
22- مایکل کولون (Michel Collon) نویسنده
23- گریگوری ایلیچ (Gregory Elich) تویسنده، پژوهشگر
24- فرخ سهیل گویندی (Farrukh Sohail Goindi) بنیاد دموکراسی- پاکستان
25- ایمنی هنری (Imani Henri) نمایشنامه‌نویس، بازیگر
26- روبرت مِریل (Robert Merril) پرفسور دانشکده هنر دانشگاه مریلند
27- جان کاتالینُتو (John Catalinotto) سردبیر- Metal or Dishanor و امضاهای دیگر...