راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

روزنامه ها و خبرگزاری های نزدیک به دولت چرا عصبانی اند؟
دو کلام حرف حساب راه توده
در برابر کیلو، کیلو تفسیرها و حرف های بی اثر دیگران
علیرغم همه محدودیت ها و نامردمی ها
21 میلیون ایرانی را
به انتخابات جمعه فرا بخوانیم!

جمعه ای که در پیش است، مرحله دوم انتخابات مجلس هشتم برگزار می شود. قرار است تکلیف 82 صندلی خالی مانده مجلس هشتم در این مرحله روشن شود و 21 میلیون ایرانی نیز می توانند در 54 حوزه رای گیری در یکصد شهر، در این انتخابات شرکت کنند. یعنی حق رای دارند.
راه توده، به پیروی از مشی توده ای خود، از چند هفته پیش از آغاز انتخابات مجلس هشتم، نظرات خود را پیرامون این انتخابات، در سرمقاله های خود منتشر کرد. هسته مرکزی این سرمقاله ها آن بود که درتدارک انتخابات پیش رو، پیش از هر امری، باید ابتدا دانست چرا می خواهند مجلسی یکدست و تابع "قدرت" تشکیل دهند. این که چه تعداد نظامی و یا امنیتی، چند متهم قتل و جنایت و یا مذهبی قشری را می خواهند تائید صلاحیت کرده و به مجلس ببرند و چرا تیغ ها را برای پاره کردن لیست اصلاح طلبان تیز کرده اند، در مرحله دوم اهمیت قرار دارد، زیرا:
ابتدا باید دانست کانون قدرت به چه دلیل و انگیزه ای مجلسی یکدست و تابع می خواهد. گره بسیاری از مسائل و دشواری های کنونی کشور و همچنین سرگردانی نیروهای منتقد داخلی و خارجی حاکمیت کنونی در همینجا نهفته است. در طول سالهای مقاومت در برابر اصلاحات نیز، کمتر به این انگیزه و هدف توجه شد.
از نظر ما، همانگونه که تاکنون بارها و بارها نوشته ایم، حاکمیت کنونی پیگیر سیاستی نظامی در منطقه است و چنین سیاستی، خواه نا خواه فضائی بسته و امنیتی را در داخل کشور طالب است. نه تنها طالب است، بلکه بدان نیازمند است و شاهدیم که چگونه این سایه در سراسر ایران گسترده شده است. سیاست اتمی حاکمیت نیز تابع همین سیاست نظامی است. بنابراین، مجلسی یکدست و تابع را برای ادامه این سیاست می خواهند. مجلسی برای این تولید قانون جهت سیاست نظامی. تمام تصمیمات سیاسی و اقتصادی داخلی و خارجی در چارچوب همین سیاست شکل می گیرد. همچنان که بخشی اعظم درآمد 150 میلیارد دلاری حاصل از فروش نفت در سه سال گذشته- بی اعتناء به تشدید فقر و بیکاری و بی برقی و بی آبی و بی گازی در داخل کشور همگام با سرکوب هر اعتراضی- در شکم همین سیاست فرو رفته و بلعیده شده است. چه در منطقه و چه در داخل کشور، تمام تصمیمات و بذل و بخشش ها و محرومیت ها و مانورها و شعبده بازی های رئیس دولت در سفر به شهرها نیز بازتابی از همین سیاست است. این که ایران چه کمکی میتواند به رهائی و یا مبارزات مردم منطقه بکند، بحثی است جداگانه که از دید ما، پیش از هر چیز از یکسو بستگی به خیزش مردم کشورهای منطقه و یاری رسانی به مترقی ترین بخش این خیزش و از سوی دیگر برقراری حاکمیت مترقی و در خدمت منافع ملی مردم خود ایران دارد. چنین کمک و یاری با انگیزه شیعه پروری و تبدیل جنبش های مقاومت به گوشت دم توپ سیاست نظامی حاکمیت جمهوری اسلامی هم خوانی ندارد و نامش مبارزه ضد امپریالیستی نیز نیست. چرا، که با اولین سازش و معامله با امریکا و یا وارد آمدن ضربه مهلک بر کشورما و یا حتی فرو رفتن ایران در بحران اقتصادی و یا از کف رفتن نفت و منطقه نفت خیز جنوب، این بادها از پرچم های سبز در منطقه خواهد افتاد.
این اشارات بسیار کلی – که در سرمقاله های دو سال اخیر راه توده بارها به آنها اشاره شده- را برای آن دراینجا تکرار کردیم که یکبار دیگر تاکید کنیم که اهمیت انتخابات مجلس هشتم و سرانجام، ضرورت شرکت در آن – علیرغم همه محدودیت ها و نامردمی ها- در کجا نهفته است. با توجه به همین اهمیت بود که در آستانه برگزاری مرحله اول انتخابات مجلس هشتم راه توده نوشت "حتی اگر یک صدا و یک "بانگ" بتوان در مجلس هشتم داشت، نباید این امکان را از کف داد. چرا که همین بانگ بموقع خود و با شکست سیاست جنگی و هوشیاری و آگاهی مردم می تواند به بلند ترین فریاد در سراسر ایران تبدیل شود!"
به پیروی از همین سیاست، سردبیر راه توده در فرصتی که فراهم آمده بود، در مصاحبه ای کوتاه با رادیو فردا شرکت کرد و ضمن ارائه نظر راه توده پیرامون نتایج مرحله اول انتخابات، بر ضرورت شرکت در مرحله دوم آن نیز تاکید کرد. این مصاحبه همراه با مقدمه ای کوتاه در صفحه اول شماره گذشته راه توده منتشر شد. مقدمه ای که همچنان تا جمعه آینده و برگزاری انتخابات مرحله دوم- با آگاهی از همه دشواری ها و محدودیت ها و تقلب های دولت و حاکمیت- به قوت خود باقی است.
اما، این نظر، یعنی سرمقاله شماره گذشته راه توده در باره ضرورت شرکت در مرحله دوم انتخابات مجلس هشتم، ظاهرا کبریتی بود به جگر آنها که خواب مجلس یکدست و تابع سیاست نظامی را دیده بودند. ابتدا خبرگزاری فارس، سپس روزنامه ایران و بدنبال آن برخی سایت های خبری متمایل به این خبرگزاری و روزنامه "رادیوفردا" را بهانه کرد و سپس راه توده را بعنوان ضد انقلاب طرفدار شرکت درانتخابات(؟!) به باد حمله گرفتند. دراین ارتباط به دو نکته باید توجه کرد:
1- دم و دستگاه امنیتی دولت احمدی نژاد برای قطع ارتباط و نرسیدن صدای منتقدان حاکمیت به مردم ایران، کمک دولت یا کاخ سفید امریکا و یا هر ارگان امنیتی این کشور به رادیو فردا را کرده پیراهن عثمان و مصاحبه با این رادیو را جرم اعلام کرده است. این درحالی است که بنظر ما همه رادیوهای فارسی زبان که از کشورهائی مثل آلمان، مسکو، فرانسه، انگلستان، امریکا، اسرائیل و ... برنامه پخش می کنند، تابع سیاست خارجی و ملاحظات امنیتی ارگان های مربوطه در آن کشورها هستند. بنابراین، رادیو فردا نیز، حتی اگر غیر مستقیم و یا حتی مستقیم فرمان از کاخ سفید و یا وزارت خارجه و یا ارگان های امنیتی امریکا بگیرد، با کمی بالا و پائین، همان کاری را کرده که بقیه رادیو ها- از جمله رادیو و تلویزین فارسی امریکا- بصورت غیر مستقیم و یا حتی، برخی مستقیم می کنند. بنابراین، مهم اینست که ما چه می گوئیم و کدامیک از این رادیو ها این گفته ما را پخش می کنند و صدای ما را به مردم ایران می رسانند. اتفاقا شاهدیم که بقیه رادیوهائی که در بالا نام بردیم و یا تلویزیون فارسی امریکا، با شمر هم حاضرند مصاحبه کنند و نظراتش را پخش کنند، اما حاضر نیستند حتی نام حزب توده ایران را بیآورند. نه تنها چنین نمی کنند، بلکه همسو با آقای شریعتمداری در کیهان تهران، بی وقفه برنامه علیه حزب توده ایران را هم پخش می کنند. هر جا هم که برای حمله به انقلاب 57 و شخص آیت الله خمینی کم می آورند، به حزب توده ایران بعنوان جاده صاف کن انقلاب و حامی آیت الله خمینی حمله می کنند! اگر نمونه ای غیر از این – در باره رادیوها و تلویزیون های یاد شده در بالا- یافتید لطفا ما را مطلع کنید تا پوزش بخواهیم.
2- آنها که مجلس تابع سیاست جنگی را می خواهند و انتخابات را برای رسیدن به این هدف سازمان دادند، از گل بالاتر به همه آنها که این انتخابات را تحریم کردند نمی گویند. کیلو، کیلو تفسیرهای سوپر براندازی می نویسند و منتشر می کنند و یا در همان رادیوهای ذکر شده در بالا سخن پراکنی می کنند و آقایان در تهران لبخند می زنند و کارشان را می کنند. اما به محض آنکه حرفی زده می شود که می تواند روی مردم تاثیر گذاشته و سناریوهای آنها را بر هم بریزد- حتی در اندک ترین شعاع- بر آشفته می شوند و راه توده می شود ضد انقلاب، چرا؟ چون گفته در انتخابات شرکت کنید!
نمونه های زیر را در ادامه این سرمقاله بخوانید و به مشی و سیاستی که ما دنبال می کنیم بیاندیشید:
«خبرگزاری فارس : سردبیر نشریه ضدانقلابی راه توده ارگان رسانه‌ای بازماندگان حزب منحله توده گفت: اولویت قطعی ما لیست اصلاح طلبان است. وی در گفتگو با رادیو فردا گفت: تا برگزاری مرحله دوم انتخابات مجلس روزهای زیادی در پیش نیست، اما ارزیابی نتیجه مرحله اول این انتخابات به گونه ای روشن است كه نتیجه مرحله دوم نیز هرچه باشد، تاثیر تعیین كننده ای در تحلیل انتخابات مجلس هشتم نخواهد داشت.
وی كه در آلمان اقامت دارد، گفت: تقویت گروه بندی و یا فراكسیونی كه با دشواری بسیار از موانع گذشته و بعنوان منتقد دولت و حاكمیت وارد مجلس شده به قوت خود باقی است و از هیچ فرصتی برای حضور در مرحله دوم انتخابات و این حمایت و تقویت نباید غفلت كرد. دراین مرحله نیز انتخاب كسانی كه در لیست طرفداران اصلاحات قرار دارند و یا بعنوان افراد مستقل از جناح های حاكم و دولتی در صحنه حضور دارند اولویتی قطعی دارد.»

روزنامه ایران که در دولت خاتمی به روزنامه ای وزین تبدیل شده بود، در دولت احمدی نژاد ارگان سایت های امنیتی ضد اصلاحات دوران خاتمی شده است. نویسندگان و پرونده سازانی که در سایت های "یه خبر"، "گویا آ" و... جمع بودند، پس از آنکه احمدی نژاد این روزنامه را شخم زد به گردانندگان آن تبدیل شدند. این روزنامه نیز در ارتباط با موضع گیری راه توده پیرامون مرحله دوم انتخابات مجلس هشتم نوشت:

حمايت توده اى فرارى از برخى نيروهاى سياسى داخل كشور
«سردبير راه توده ارگان رسانه اى باقى ماندگان حزب منحله توده كه در آلمان اقامت دارد، با اشاره به مرحله دوم انتخابات مجلس در ايران، به راديو فردا ارگان سازمان جاسوسى آمريكا گفته: تقويت گروه و يا فراكسيونى كه به عنوان منتقد دولت و حاكميت وارد مجلس شده به قوت خود باقى است و از هيچ فرصتى براى حضور در مرحله دوم انتخابات و اين حمايت و تقويت نبايد غفلت كرد.» متن این خبر را نیز می توانید از اینجا بخوانید.


سایت خبری دسترنج نیز به آدرس زیر خبر خبرگزاری فارس را تکرار کرد که می توانید از اینجا بخوانید.


راه توده 173 21.04.2008


 

 فرمات PDF                                                                                                        بازگشت