حریق
به جان مسکو
و جنگل های آن افتاده
سایت حزب کمونیست روسیه- ترجمه آزاده اسفندیاری
دفتر مطبوعاتی حزب کمونیست روسیه نوشته ای
از"ولادیمیر کاشین"عضو فرهنگستان علوم روسیه در زمینه کشاورزی و حفظ محیط
زیست، نماینده مجلس دوما وعضو بوروی سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست و معاون
دبیر اول این حزب در روز هشتم اوت 2010 منتشر کرد. عنوان این نوشته "سیستم
حکومتی بلای جان مردم"می باشد که ارتباط با فجایع زیست محیطی این کشور
دارد.
در این نوشته آمده است:
مسکو و بخش بزرگی از کشور پهناور روسیه در آتش و دود فرو رفته است. سوختن
جنگل ها و مزارع، ویران شدن روستاها و بی سر پناه ماندن روستاییان همه و
همه ناشی از بی توجهی سران حکومتی روسیه می باشد که با بی تفاوتی و کور
چشمی نظاره گر بی سر و سامانی زندگی صد ها هزار انسان زحمتکش هستند. بوجود
آمدن چنین فجایعی در کشور ما بی سابقه نبوده اما با این ابعاد خانمانسوز و
ویرانی، مردم روسیه در هیچ موقعیت زمانی مواجه نبوده اند. بی پناه گذاشتن
مردم، زمین ها و جنگل ها در مقابل آفاتی که می توان از آن ها جلو گیری کرد
گناهی است نا بخشودنی.هر سیستم حکومتی در مقابل مردم خود مسوولیت دارد و
چنانچه از زیر بار وظایف خود شانه خالی کند، خواه نا خواه مشروعیت قانونی
نخواهد داشت. در قانون اساسی روسیه به صراحت بر حقوق شهروندان، حفاظت از
منابع طبیعی (آب، زمین و جنگل ها ) اشاره شده است. در یک مقایسه ساده و
مسوولانه با گذشته، می توان فهمید که حاکمان روسیه چه فجایعی را برای مردم
ما رقم زده اند. در بیست سال گذشته به تقریب می توان گفت که همه آن چیزهایی
که در سال های متمادی مردم ما با سیستم سوسیالیستی، با فدا کاری و جانفشانی
های غیر قابل تصور، برای داشتن زندگی در خور انسان آفریدند، توسط حکومتگران
تخریب شد. از جمله رشته های صنعتی، سیستم اقتصادی، رشته های علمی و علم
اندوزی، بیمه های درمانی و خلاصه زیر و روکردن همه ابعاد زندگی اجتماعی ما.
مهمترین و سخت ترین ضربه آنها به سیستم اجتماعی صنعت و کشاورزی بود که بر
همه عرصه ها تاثیرات مخرب داشت. در سال 1990در روسیه 30 هزار ساوخوز(مزارع
دولتی) و 18 هزار کالخوز (مزارعی که به شکل تعاونی اداره میشد) وجود داشت
که 116 میلیون تن غلات، حدود 10 میلیون تن سیب زمینی، 7 میلیون تن
سبزیجات،37 میلیارد تخم مرغ ، 7.6 میلیون تن گوشت قرمز و مرغ و دیگر پرنده
ها، 42 تن شیر تولید می کردند. بنا براین، این تولیدات، چه در پردازش صنعتی
و چه در مصرف داخلی بر اساس هر شخص در مقام دوم تا پنجم در جهان قرار
داشت...
چاقوی اصلاحات کشاورزی، در اولین قدم،غالب وسایل تکنیکی و صنعتی از جمله
ماشین آلات آتش نشانی و ایستگاه های آنها را که برای جلوگیری از آتش سوزی و
حفاظت از موسسات کشاورزی بود هدف قرار داد. اگر در سال 1990 یک میلیون و
سیصد هزار تراکتور برای انجام امور کشاورزی و کار چوب در جنگل ها و تعمیر
جاده ها و....وجود داشت، بعد از"رفرم" این تعداد به سیصد هزار دستگاه تقلیل
یافت. در همین دوران بیش از 35 هزار ماشین های آتش نشانی از دست رفت.
سرنوشت راننده ها، تعمیر کاران و متخصصین ماشین آلات هم معلوم است. این ها
همه بدین معنا است که صنعت کشاورزی و آینده جنگل ها و آب و زمین همین میشود
که شاهد هستیم. بر همگان واضح است که اگر ما در اطراف مسکو 500 ایستگاه آتش
نشانی داشتیم چنین فاجعه ای در این مناطق رخ نمی داد و توده های دود و گاز
ناشی از سوختن مزارع و جنگل ها، باعث خفگی مردم این مناطق نمی شد. بعد از
تخریب کلکتیوهای کشاورزی، 40 میلیون هکتار زمین بدون سرپرست و حفاظ رها شده
اند که گیاهان هرز در آنها می رویند و در فصل تابستان خشک شده و آماده
کوچکترین حریقی هستند تا فرا گیر شوند و همه چیز را بسوزانند...
ما بر این باور هستیم که بدون زمین های روستایی و روستا ها و روستاییان،
روسیه ای وجود نخواهد داشت. بدون احیای امکانات تکنیکی و آماده سازی نیروی
های انسانی، یعنی تکیه زدن به پشتوانه علمی، باز سازی موسسات آموزشی،
دانشگاه ها وآکادمی های علوم، قدم مثبتی بر داشته نخواهد شد. امکانات ناچیز
و محدود باقی مانده تکنیکی جواب گوی نیاز های اجتماعی ما نیست.
آقای مدویدیف رییس جمهور، در ارتباط با حودث اخیر اعلام کرد که جان انسان
با ارزش تر از هر چیز است. اما آیا رهبران حکومتی در عمل چنین کردند و جان
انسان را مقدم بر هر چیز دانستند؟
تجربه 20 سال گذشته نشان داد که الیگارشی حکومتی، مردم روسیه را مد نظر
نداشته است.
ما بر این باور هستیم که با بی توجهی و به حال خود رها کردن صنعت و کشاورزی
سرنوشت کشور و مردم ما از این هم تیره تر خواهد شد.
ما از همه امکانات خود از جمله تریبون مجلس دوما، انتشارات و مطبوعات حزبی
و برپایی میتینگ ها بهره خواهیم برد تا مردم را برای احقاق حق زندگی شان
بسیج نموده و مانع از آن شویم تا کشور ما بیش از این در معرض نابودی قرار
گیرد....
---------------
لازم به یاد آوری است که طبق گفته زوگانف در زمان اتحاد شوروی بیست درصد کل
بودجه دولت به حفاظت محیط زیست تعلق داشت. این در حالی است که در حال حاظر
یک درصد بودجه به حفظ محیط زیست اختصاص داده می شود.
از سایت حزب کمونیست روسیه
راه توده 279 16.08.2010