راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

درک تاریخی
ضرورت اتحاد
پس از سه دهه
در جمهوری اسلامی


31 سال پس از انقلاب بهمن، بخش عظیمی از نیروهای مذهبی در جمهوری اسلامی، پس از فراز و نشیب های بسیار و تجربه اندوزی های خونین به ضرورت اتحاد نیروهای مدافع انقلاب – با هر اندیشه و گرایش سیاسی- پی بردند و به غفلتی اشاره می کنند که موجب از دست رفتن فرصت های بسیار شد. فاجعه حاکمیت ارتجاع مذهبی و سلطه سرمایه داری تجاری – نظامی بر کشور و مسخ انقلاب و غارت مردم از دل بی اعتنائی و کم بهاء دادن به ضرورت اتحاد نیروها برای دفاع از دستآوردهای انقلاب بهمن 57 بیرون آمد. ما امروز در جنبش سبز شاهد بیان صریح این درک از سوی رهبران آن هستیم. از جمله در مصاحبه مشترک آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی بمناسبت سالگرد انتخابات 22 خرداد.

این دستآوردی بزرگ برای تحولات در ایران است. چه با جمهوری اسلامی و چه بدون جمهوری اسلامی، که این بود و نبود پیش از آنکه به اراده شخصیت ها و احزاب و فعالان سیاسی ارتباط داشته باشد، به خود جنبش مردم، سیاست های اقتصادی و اجتماعی حاکمیت، خواست های مردم و سیر تحولات و رویدادها بستگی دارد.
همزمان با این درک تاریخی در داخل کشور، که از انقلاب مشروطه تاکنون، تحولات در ایران درگرو آن بوده است، ما درخارج از کشور شاهد دو پس رفت دراین عرصه هستیم. نخست آن که هنوز میان طرفداران تحولات مترقی در ایران درک واحدی از رویدادها و اوضاع ایران وجود ندارد و در نتیجه اتحاد و همکاری میان آن ها بسیار عقب تر از آن چیزی است که در داخل کشور شاهد هستیم. دوم کسانی که در سالهای اول انقلاب و جمهوری اسلامی شعار "جبهه" و "اتحاد" می دادند و اتقاقا روی سخنشان با نیروهای مذهبی بود – از جمله توده ایها- زیر فشار مهاجرت و دوری از تحولات داخل کشور، "جبهه" را گُم کرده اند و تحت تاثیر عملکرد حاکمیت و تبلیغات جناح راست مهاجرت حرف های احساساتی و تخیلات و رویاهای خود را جانشین واقعیت می کنند.

برای رفتن به عمق بحث "اتحاد" که در هفته های اخیر در داخل کشور بیشتر و در مهاجرت کمتر به آن پرداخته شده و می شود، باز انتشار مقاله ارزشمندی را از زنده یاد "جوانشیر" دبیردوم وقت حزب توده ایران در سالهای پس از انقلاب انتخاب کرده ایم که می خوانید. از جمله رهبرانی که جان خویش را در قتل عام سال 67 از دست دادند اما ایمان خویش را بر سر سیاست و مشی توده ای حفظ کردند، یکی هم شادروان جوانشیر بود و به همین دلیل اکنون که مقاله "اتحادهای" او را می خوانید، اعتبار آن به خون نوشته شده است.

راه توده 271 14.06.2010

بازگشت