راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

هنوز توان جلوگیری از
وقوع فاجعه در ایران وجود دارد

 

بخشی از سرمقاله این شماره راه توده اختصاص به نظری دارد که از داخل کشور و بعنوان یک توجه جدی به سمت و سوی تحولات ایران فرستاده اند. نوشته اند:

« توجه کنید! ما به سمت استقرار یک حکومت فاشیستی تمام عیار می رویم . از طرفی حکومت درگیر بحرانی عمیق در داخل و خارج حاکمیت است و از طرف دیگر خطرات خارجی روز به روز بیشتر می شود. حکومت بقای خود را در سرکوب جستجو می کند و بر این یقین است که راه دیگری برای بقاء ندارد.

از طرف دیگر، با حذف یارانه ها و افزایش بحران معیشتی مردم، از این پس دیگر حکومت با اقشار متوسط شهری که برای "آزادی " به خیابان ها می آمدند روبرونیست تا بصورت مدنی عقب نشینی را تا رسیدن لحظه مناسب ترجیح دهد، بلکه با گرسنگانی روبروست که برای سیر کردن شکم خود و خانواده، نه تنها از خشونت نمی ترسد، بلکه از آن استقبال هم می کند! با سرکوب رژیم، این اعمال خشونت شدیدتر خواهد شد.

در عرصه خارجی، جهان غرب از خطر فاجعه بار شعله ور شدن جنگ با ایران بخوبی آگاه است و به این دلیل تاکنون سیاست مدارا و زمینه سازی و زمینه سنجی را پیش گرفته و از نزدیک شدن به حریق جنگ خودداری کرده است. اما این پرهیز ادامه نخواهد یافت، بویژه که حاکمیت فاشیستی جمهوری اسلامی خواهان امتیازهائی در منطقه و جهان است که قبول آن ناممکن است. سقوط اعتبار حاکمیت در میان مردم، بحران اقتصادی و گرسنگی مردم همراه با سرکوب هر اعتراضی از یکسو، و در کمین نشستن قدرت های غربی برای لحظه عمل، کشور را به سمت یک فاجعه می برد. نطفه های فاجعه در همینجا بسته می شود. توجه کنید که این وضعیت کنونی بسیار ناپایدار است و هرلحظه باید منتظر حادثه بود.»

ما به این نظر و این تحلیل اوضاع ایران نه نکته ای را افزودیم و نه از آن نکته ای را حذف کردیم.

آنچه که بر آن می خواهیم بیافزائیم نکات زیر است:

- دیدگاه ها و عملکردهای فاشیستی حاکمیت کنونی، ریشه های مائوئیستی دارد. ما نمی دانیم و اطلاع نداریم که چه تعداد افرادی مانند "سعید امامی" که سابقه حضور در سازمان های مائوئیستی در امریکا داشت و یا امثال کلاهی ها (عامل انفجار حزب جمهوری اسلامی) که سابقه ارتباط با سازمان جاسوسی امریکا را داشت در حاکمیت رسوخ عمیق و تعیین کننده دارند، اما میدانیم که حاکمیت بموجب یک طرح دقیق که تلفیقی است از مائوئیسم – بویژه انقلاب فرهنگی چین- و فاشیسم هیتلری پیش می رود. بر همین اساس می توان بشدت نگران جان صدها زندانی سیاسی و هزاران قربانی تصفیه های سیاسی در خارج از زندان ها بود. همچنان که می توان نگران یک فاجعه جبران ناپذیر با آغاز جنگی تازه در ایران بود.

این مجموعه، با شخصیت ضعیف و ماجراجوی آقای خامنه ای که بدرستی زنده یاد کیانوری در پایان اولین دیدارش با وی، او را مائوئیستی خطرناک برای آینده ایران ارزیابی کرد، کامل می شود.

- این فاجعه، هنوز تا تحقیق کامل خود راهی دراز و پرسنگلاخ در پیش دارد. بزرگترین دشواری عاملین اجرای این طرح، آن شعارها و آرمان هائی است که از انقلاب 57 در جامعه ایران بر جای مانده است. این دشواری حاکمیت را انفجار آگاهی ملی که پس از کودتای 22 خرداد در میهن ما شکل گرفت و مردم را با چهره عریان حاکمیت آشنا کرد کامل می کند. این همان دو بال نیرومند جنبش سبز است که پرواز ملت ایران از فراز آتش و نجات کشور از سقوط در دامن فاجعه ای که در بالا و از ایران به ما نوشته اند را ممکن می سازد. با تمام قدرت در جهت گشوده شدن هرچه بیشتر این دو بال برای پرواز بلند بکوشیم.

 

 

                راه توده 288    26 مهر ماه 1389
 

بازگشت