راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

تغییر قانون کار
توطئه ایست
که رهبر حامی آنست

 

در سال های گذشته، بویژه از زمان روی کار آمدن احمدی نژاد و انتصاب علی نقی جهرمی بعنوان وزیر کار، بحث تغییر قانون کار به زیان کارگران روز به روز بیشتر مطرح شد. در واقع جهرمی که بعدها به ریاست بانک صادرات رسید و کارش به اختلاس و دزدی و حقوق های میلیاردی کشید، پس از احمد توکلی دومین وزیر کار تمام دوران 30 ساله جمهوری اسلامی بود که رسما دربرابر کارگران، قانون کار و حقوق کارگران موضع گرفت. دیگر وزاری کار از زنده یاد داریوش فروهر در دوران دولت مهندس بازرگان گرفته تا ابوالقاسم سرحدی زاده در دوران مهندس موسوی یا بعدها حسین کمالی در زمان ریاست جمهوری هاشمی و خاتمی همه خود را طرفدار حقوق کارگران می دانستند تا جایی که مثلا حسین کمالی در دوران محمد خاتمی با رییس اتاق بازرگانی در دفاع از قانون کار در تلویزیون مناظره ‌کرد. در دوران احمدی نژاد وضع معکوس شد. جهرمی و وزرای کار پس از وی رسما موضع ضدکارگری گرفتند. نشست و برخاست آنان با سازمان های کارگری ولو طرفدار جمهوری اسلامی قطع شد و برعکس به دفاع از مواضع کارفرمایان و اتاق بازرگانی برخاستند. تاسف آور اینجاست که هم احمد توکلی مورد حمایت علی خامنه‌ای بود که در ان زمان رییس جمهور بود و برای حفظ او در کابینه با نخست وزیر وقت - مهندس موسوی- اختلاف داشت و هم تغییر کنونی قانون کار از سوی دولت مورد حمایت علی خامنه پیش برده می شود. دولتی که با کودتا آن را حفظ کرد. و مضحک تر از همه این که تغییر قانون کار و خصوصی سازی و دفاع از دولتی که حداقل یک اختلاس 3 میلیارد دلاری روی دست ملت گذاشته، همه و همه تحت پوشش دفاع از "مستضعفان" و محرومان و ایجاد عدالت اجتماعی! پیش برده می شود. سخنان علی خامنه ای و احمدی نژاد بی وقفه مملو از شعارهائی برای عدالت و مستضعفان است، و در عمل خیانت به آنها و خدمت به مستکبران.

بر سر قانون کار امروز همان بلایی را می خواهند بیآورند که بر سر قانون اساسی آمده است. همه مواد مرتبط با حقوق کارگران و زحمتکشان را در عمل نقض و نفی و الغا کرده اند و اکنون می خواهند آنچه را در عمل انجام شده صورت قانونی بدهند و آن را داخل قانون کنند. بنابراین مبارزه برای جلوگیری از تغییر ارتجاعی قانون کار دستپخت دولت احمدی نژاد بخاطر این نیست که حقوق کارگران در قانون کار رعایت می شود، برای ان است که چنین دستبردی راه را برای فشارهای بیشتر و تغییرات ارتجاعی تر دیگر به زیان کارگران باز می کند. اگر امروز می توان مسئولان وزارت کار و کارفرمایان بزرگ را به دلیل ضدیت با قانون کار مواخذه کرد، فردا این کارگران هستند که به دلیل ضدیت با قانون کار ارتجاعی حکومت مواخذه می شوند. این محتوای مبارزه‌ای است که اکنون برای حفظ دستاوردهای مندرج در قانون کار جمهوری اسلامی وجود دارد.

اهمیت این قانون کار در آنجاست که بویژه برای تصویب همین قانون کار و پایان دادن به مخالفت جناح راست که در ان زمان علی خامنه‌ای در راس ان بود، آیت الله خمینی فرمان تغییر قانون اساسی و کوتاه کردن دست شورای نگهبان با ایجاد مجمع تشخیص مصلحت نظام را داد و قانون کار سرانجام در همین مجمع تصویب شد. و امروز، حتی یک جمله در سخنرانی های بلند بالا و پر از لفاظی علی خامنه ای نمی توانید بیابید که در باره جلوگیری از تغییر قانون کار باشد. سکوت او، ناشی از موافقت او با تغییر قانون کار به ضد کارگران است.

 از اینجاست که روشن می شود قانون کار چگونه با قانون اساسی و با سرنوشت انقلاب و جدال جناح های چپ و راست در جمهوری اسلامی پیوند خورده است. در این شرایط دفاع از قانون کار، دفاع از انقلاب و دفاع از جناح چپ نیروهای انقلاب است که این قانون را به تصویب رساند و تحمیل کرد.

 

 

 

                                راه توده  345        28  آذر  ماه  1390

 

بازگشت