راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

حاکمیت راستگرایان کودتاچی
از دل غفلت های ما بیرون آمد

 

مرور رویدادهای گذشته، گاه پر اهمیت تر از خواندن آن رویدادهائی است که در حال وقوع است، چرا که امروز آینه دیروز است و فردا آینه امروز!
ما، در برابر خود این فرازها را از آنچه بر ایران و ایرانی و انقلاب گذشته در برابر خود داریم:


سالهای جنگ، سالهای اجرای برنامه "تعدیل اقتصادی"، انتخابات مجلس سوم و پیروزی چپ مذهبی در آن، نزدیک به دو سال از صحنه اصلی سیاسی خارج شدن آیت الله خمینی تا مرحله درگذشت وی، انتخابات مجلس پنجم و آغاز تصفیه چپ مذهبی از حاکمیت، دلائل برکشیده شدن امام جمعه تهران و مسئول بخش ضد جاسوسی سپاه پاسداران به مقام رهبری و جانشینی آیت الله خمینی، انگیزه های قتل عام زندانیان سیاسی و دست های آلوده به خون پشت صحنه این فاجعه، قتل های زنجیره ای و پیوسته به قتل عام زندانیان سیاسی، تصفیه روحانیون طرفدار خط سیاسی و مذهبی آیت الله خمینی از حاکمیت و پاکسازی سپاه پاسداران و کمیته های انقلاب (نیروی انتظامی کنونی) از مقلدان و طرفداران این روحانیون، انتخابات مجلس پنجم و تحمیل عقب نشینی به راستگرایان درحاکمیت، انتخابات دوم خرداد و ضربه غافلگیرانه به لشگر متوحش و ازهم گسیخته راستگرایان، هشت سال توطئه برای فلج کردن هرگامی که جهت اصلاحات برداشته شد، تعلل ها و خوش بینی های اصلاح طلبانی که فراموش کردند زبان توده های مردم را نیز باید بشوند و برای شکم گرسنه آنان نیز باید فکری کنند تا بتوانند عظیم ترین بسیج را بوجود آورده و راستگرایان را به عقب برانند، روی کار آمدن فریبکارانه و راستگرا ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی با نقاب "انقلاب"، بیداری دوباره مردم و گسترده ترین بسیج ملی و مردمی برای به عقب راندن راستگرایان در انتخابات 22 خرداد و سرانجام کودتای 22 خرداد و آنچه که شبانه روز شاهدش هستیم.
در تمام این حوادث، توده های مردم ایران نقش آفرین بوده و یا شده اند، چرا که تحولات ایران در 30 سال گذشته بدون حضور مردم معنا و مفهومی نداشته است. این ارثیه انقلاب 57 است که راستگرایان حاکم نیز نمی توانند از چنگ آن بگریزند و بزرگترین ضعف آنها همین جاست. بویژه که این حضور توده ای و نقش آفرینی ملی، از 22 خرداد به بعد همراه شده است با تاریخی ترین شناخت و آگاهی مردم از حاکمیت.
حرف و سخن ما برای درک شرایط کنونی و نقشی که می توانیم در آن ایفاء کنیم، آنست که همزمان با پیگیری رویدادهای لحظه به لحظه ایران، برای مرور گذشته وقت و زمان در نظر بگیریم. ما؛ با مرور گذشته است که میتوانیم امروز را دقیق تر ببینیم و آینده را آگاهانه تر بسازیم. این مرور را به هر وسیله ممکن باید به میان مردم نیز برد. مردم باید بدانند چه شد که پس از قریب 32 سال، کار یک انقلاب عظیم توده ای به اینجا کشیده شد؟
همچنان که احزاب و سازمان های سیاسی و فعالان ملی و مذهبی لازم است بدانند در گذشته چه اتفاقاتی روی داد و در کدام مقاطع از درک این اتفاقا ت و پیش بینی حوادث آینده غفلت کردند و از قافله چنان عقب ماندند، که غافلگیر شدند.
مرور گذشته، نه تنها یعنی جبران این غافلگیری، بلکه به یاد آوردن غفلت ها و درس گرفتن از آنها برای امروز. امروزی که آینده از دل آن بیرون خواهد آمد.
با این وزن و اعتبار است که می گوئیم و می نویسم و بر آن پافشاری می کنیم که گذشته را بخوانید! و نسل جوان امروز را با گذشته آشنا کنید.
شاید مرور راه توده های گذشته، گام کوچکی باشد در این جاده، اما بهرحال گامی است که آن را نمی توان کوچک تلقی کرد.
در همین شماره راه توده؛ شماره تازه ای از "مرور راه توده" را می خوانید!

راه توده 10. 01. 2011

بازگشت