آقای خامنه‌ای را سال 76
زیر بغل زدند و بردند!

آن طرح کودتائی که پس از سرکوب خونین مردم معترض به کودتای 22 خرداد، سردار مشفق درمشهد درباره آن برای بسیجی‌ها سخنرانی کرد و سند شکایت رسمی چهره های سرشناس زندانی کودتای 22 خرداد، علیه کودتاگران شد، کارپایه ای بود که در اردیبهشت 76 در نشریات غیر رسمی وابسته به حزب پادگانی که در موسسه کیهان منتشر می شد، انتشار یافت، اما در آن زمان، آنگونه که ضرورت داشت به اهمیت افشاء و مقابله با آن پی برده نشد. اقای خامنه‌ای را با همان طرح‌های سال 1376 زیر بغل زدند و بردند به گرداب متعفن سرکوب خونین مردم و حاکمیت ارتجاع مذهبی و تبدیل سپاه پاسداران، به منفور ترین نیروی نظامی در کشور.

ادامه تصمیم ما برای مرور راه توده های گذشته، بر اساس زمان و تاریخ رویدادهای ایران، چند هفته ای با تاخیر روبرو شد که دلیل آن گرفتاری شخصی، توام با بیماری تهیه کننده این مرور و از طرف دیگر سفر تقریبا طولانی همکار راه توده برای تایپ آن بود. در این هفته، هر دو مشکل حل شد. یعنی هم همکار ما بهبود خود را بازیافت و هم مسئول تایپ این مطالب از سفر بازگشت. بنابراین، از این شماره مرور راه توده های گذشته را ادامه میدهیم.

زلزله انتخابات دوم خرداد 1376 كه به پیروزی قاطع و 20 میلیونی محمد خاتمی انجامید، موجی از آگاهی و افشاگری را در جامعه ایران بدنبال آورد. با این رویداد، بزرگترین افشاگری‌ها در مورد نقش نیروهای نظامی و شبه نظامی در انتخابات و وابستگی‌های اقتصادی و طبقاتی آنان در حاکمیت آغاز شد. اكنون كه رویدادهای آن روزها را از روی صفحات راه توده دنبال می‌كنیم، به روشنی می‌بینیم كه اگر آن حوادث با دقت پیگیری و واكاوی شده بود، هم اهمیت و ضرورت دفاع از دولت اصلاحات و مجلس ششم با دقت درك ‌شده بود، هم ریشه‌های عمیق توطئه‌های بعدی علیه محمد خاتمی و اصلاحات باز شناخته ‌شده بود، هم ماهیت شعارها و ظاهرسازی‌ها و كاپشن پاره پوشیدن احمدی نژاد روشن می‌شد و هم اهمیت تعیین كننده انتخابات دهم و ضرورت حضور مردم در آن بهتر آشكار می‌شد.

راه توده در نخستین شماره پس از انتخابات دوم خرداد - شماره 61 تیرماه 1376- نقش نظامیان و انصار حزب‌الله در انتخابات را از لابلای گزارش‌ها و مطبوعات و نشریه‌های داخل كشور دنبال كرده و چنین نوشت:  

"اطلاعاتی که اکنون در مطبوعات جمهوری اسلامی، پیرامون انصار حزب الله و وزارت ارشاد اسلامی، بازار، موتلفه اسلامی و دیگر دست‌های پشت پرده حادثه آفرینی‌های این گروه منتشر می‌شود، به وضوح بر این تحلیل و ارزیابی "راه توده" مهر تائید می‌زند، که طرح و انتشار حوادثی نظیر بازداشت فرج سرکوهی، آتش زدن کتابفروشی مرغ آمین، توطئه نابودی جمعی نویسندگان و هنرمندان عازم ارمنستان، حمله به سخنرانی دکتر سروش و یا جلوگیری از تبلیغات انتخاباتی کاندیداهای مستقل از حکومت برای ریاست جمهوری، همگی ناشی از کشاکش بسیار جدی میان گرایش‌های طبقاتی گوناگون در درون حاکمیت جمهوری اسلامی است. آنجا که این واقعیت از دیده پنهان می‌ماند و در میان انبوه برداشت‌ها و تکیه بر احساسات عمومی کم می‌شود، سردرگمی در جبهه‌های واقعی و غیرواقعی را به همراه می‌آورد. بدین ترتیب است که اپوزیسیون جمهوری اسلامی نمی‌داند در این مرحله کدام وظیفه را دارد و ضعیف‌ ترین و در عین حال واقعی ترین حلقه، که توده مردم نیز آن را درک کرده و با آن همراهی می‌کنند، برای هدایت، برای یورش به آن و به پیش بردن جنبش مردم کدام است!

"راه توده" در باره انصار حزب الله و دست‌های پشت پرده آن و ضرورت تفکیک نیروها در جمهوری اسلامی و دوری گزیدن از سیاست "حکومت را یک پارچه دیدن"، افشای واقعی ارتجاع و رشد آگاهی توده‌ها نسبت به آنها، تاکنون مطالب مختلفی را منتشر ساخته است. ما به سهم خود بسیار خرسندیم که اکنون در مطبوعات داخل کشور نیز، بحث‌ها پیرامون گروه‌های فشار، از همان دیدگاهی مطرح می‌شود، که ما آن را واقعی ترین دیدگاه می‌دانیم.

راه توده سپس به ذكر برخی مطالب نشریات داخل كشور در این مورد پرداخته و مطلب افشاگرانه نشریه "عصرما" درباره ویژه نامه "لثارات الحسین" را منتشر می کند که می نویسد:  

«ویژه نامه سیاه گروهک انصار "یا لثارات الحسین"، که در تیراژ یک میلیونی و با یکصد میلیون تومان سرمایه گذاری انتشار یافته و به صورت رایگان در سراسر کشور توزیع شد، نمونه ای رسوا و شرم آور است. این گروهک در ویژه نامه خود می‌نویسد، که "موفقیت آقای خاتمی در انتخابات برای آینده انقلاب خطرناک و فاجعه آمیز است و بر مردم بود که به ایشان رای ندهند. آنهائی که در پرده پوشی بر سوء تدبیر و مدیریت خانمانسوز فرهنگی کشور، در دوران وزارت کاندیدای خود اصرار دارند و با جعل واقعیات از آن سند افتخار می‌سازند... کسانی که در اعتراض به عملکرد ذلت بار و دیانت برانداز وزیر اسبق ارشاد کنج سلول‌های انفرادی را برگزیدند، حالا دم از جامعه مدنی می‌زنند. می‌خواهند با توسعه فرهنگ و هنر غرب ریشه فرهنگ بسیجی را بسوزانند و بر استخوان‌های شهیدان رقص و پایکوبی کنند.»

منتشر کنندگان و نویسندگان امثال "لثارات الحسین"، همان هائی  هستند که از 6 سال پیش سکان ریاست جمهوری را بدست گرفتند و در 22 خرداد علیه نتیجه انتخابات کودتا کردند.

راه توده ادامه میدهد:

ارگان یکی دیگر از این گروهک‌ها، می‌نویسد، که... «اولین دستور کار این دسته‌ها (منظور طیف خط امام و دکتر خاتمی است) محدود کردن "ولی امر" در چارچوب قانون، تحت پوشش شعار عوامفریبانه رای اکثریت است. دومین گام این گروه در صورت عدم توفیق در گام نخست، ایجاد دکان در مقابل مقام عظمای ولایت است. سومین گام اینان اگر در اولین و دومین گام موفق به حذف ولی امر شوند، براندازی ولایت و اگر نتوانستند جایگزین مورد نظرشان را بر مسند نشاندند، به راه حل دیگری روی خواهند آورد و آن به شهادت رساندن مقام عظمای ولایت است... موضوع آخر ما را به یک هوشیاری سیاسی در اندیشه و یک مقاومت همه جانبه درعمل و یک حمله برق آسا (که ظاهرا چیز جز کودتای علیه مردم نباید باشد) برای دفاع از ولایت فرا می‌خواند.» - شلمچه شماره 9، نیمه اول اردیبهشت 76)

شباهت این سخنان 12 سال پیش، با اباطیلی كه همین امروز تحت عنوان "جنگ نرم" و "اهداف سران فتنه" و... گفته می‌شود شگفت انگیز نیست؟

 راه توده به نقل از عصر ما ادامه می‌دهد:

"برای اولین بار که نشانه‌های شکل گیری و جنین بندی جریانی بنام انصار حزب ا لله پس از جنگ دیده شد، بسیاری از نیروهای سیاسی و مسئولین بی تفاوت از کنار آن گذاشتند و نتوانستند علائم بالینی بیماری مهلکی را در ساخت سیاسی ایران تشخیص دهند. هنگامی که اولین جرقه‌های کتابسوزی، حمله به سینماها، ارعاب مردم، قانون ستیزی و خشونت پروری دستآوردهای انقلاب را کدر و تیره می‌ساخت، هشدارهای حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی، وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در همهمه انقلابی نمائی‌ها و سکوت محافظه کاری‌ها گم شد و وی که نتوانست بلاتصمیمی‌ها را تحمل و از کنار برخی جریانات غلط فرهنگی و اجتماعی عبور کند، طی استعفا نامه تاریخی پست وزارت را ترک کرد. باید گفت که عرصه سیاست همچون عرصه اقتصاد، در کشور ما دو چهره و دو وجه دارد. در یک طرف شفافیت و علنیت را مشاهده می‌کنیم و در یک طرف تباهی و تیرگی را. اقتصاد سیاه و غیر رسمی کشور، که حیات خود را خارج از جریان کنترل و نظارت دولتی و مردمی می‌داند، ما به ازائی هم در عرصه سیاست دارد، یعنی بخشی از جریانات سیاسی هستند که هیچ گونه تمایلی به فعالیت قانونمند و رسمی و شفاف ندارند و اصولا شفافیت را سم مهلکی برای خود دانسته و تنها می‌توانند در محیط‌های کدر و تیره تکثیر شده و زاد و ولد کنند."

این "اقتصاد سیاه و غیر رسمی که حیات خود را خارج از جریان کنترل و نظارت دولتی و مردمی می‌داند" بعدها تحت نام خصوصی سازی با نابودی اصل 44 قانون اساسی به كشور تحمیل شد و "ما به ازای" سیاسی آن یعنی جریانات سیاسی كه تمایلی به فعالیت قانونمند و شفاف ندارند در چهره سپاه و بیت رهبری و نظامیان حامی احمدی نژاد سرانجام دست به كودتا زدند.

راه توده در ادامه با نقل از عصر ما می‌نویسد:

گروه انصار حزب ا لله فعالیت خود را به طور محدود و عمدتا از یکی از مساجد تهران آغاز کرد و فعالیت‌هایش در ابتدا پرخاش به برخی مظاهر و مفاسد فرهنگی و اخلاقی بود.

راه توده سپس با اشاره به اینكه "توطئه‌ها تا مرز عملیات نظامی پیش رفته بود!" می‌نویسد:

"فرمانده سپاه پاسداران و بسیج، تا پایان تبلیغات انتخاباتی و آغاز رای گیری، به انواع توطئه‌ها برای دخالت نظامی در انتخابات متوسل شدند. در پادگان‌ها برای افراد بسیج و سپاه جلسات توجیهی و سخنرانی ترتیب دادند و سرانجام با استناد به فتوای آیت الله "موحدی کرمانی"، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران، برای بسیجی‌ها و سپاهی‌ها وظیفه شرعی برای رای دادن به رقیب آقای خاتمی تعیین کردند. تحریک نیروهای نظامی برای حمایت از انتخاب رقیب آقای خاتمی، که موارد متعددی از آن در جامعه افشاء شد و موجی از مقابله و مقاومت را در میان نیروهای مذهبی و بویژه جنبش دانشجویی کشور برانگیخت، بدانجا کشید که آیت الله مهدوی کنی، در مشهد رسما از روحانیون خواست تا به هر قیمت و با استفاده از هر امکان – از جمله نیروهای بسیجی- آقای ناطق نوری را از صندوق‌های رای بیرون آورند."

راه توده سپس به افشا شدن یك بخشنامه نظامی- انتخاباتی اشاره كرده و به نقل از روزنامه سلامی می‌نویسد:

"روزنامه سلام در شماره 18 اردیبهشت ماه خود، با عنوان "انتخابات و نیروهای مسلح" ضمن چاپ بخشنامه فرمانده نیروی مقاومت بسیج در مورد تعیین تکلیف بسیجیان در انتخابات کاندیدای ریاست جمهوری نوشت: «... مگر بسیج یک حزب سیاسی است، که در انتخاباتی که گروه‌های سیاسی داخل نظام هر یک فردی را نامزد ریاست جمهوری کرده اند، فرمانده بسیج سعی می‌کند، با یکی از گروه‌های ائتلاف نماید؟»

فرمانده بسیج به روزنامه سلام پاسخ داده است که «بخشنامه مذکور انعکاس نظریه آیت الله موحدی کرمانی، نماینده ولی فقیه در سپاه بوده و این مطلبی است که رهبر معظم انقلاب نیز در مقلاقات جمعی از طلاب بیان فرموده اند...»

راه توده سپس پاسخ مهدی کروبی به آیت الله مهدوی کنی را منتشر کرد. آیت الله مهدوی کنی در ضرورت رای ندادن به خاتمی و انتخاب ناطق نوری همگان را از تکرار مشروطه ترسانده بود و کروبی در پاسخ به او نوشت:

مطالبی به ایشان گفته می‌شود که بگویند... جای تاسف است.

 برادر محترم و عزیز و سرور من، بنی صدر که ماها را فالانژ می‌دانست شما را وزیر کشور خودش کرده بود. همان موقعی که آقای دعائی، آقای میرحسین موسوی، آقای خاتمی، آقای ناطق نوری و آقای نوربخش هر کدام اینها برای وزارت معرفی شدند به هیچ صورتی بنی صدر قبول نکرد اما جنابعالی را پذیرفت... اصلا می‌دانید مشروطه ممکن است چطور تکرار شود؟ اتفاقا حوادث مشروطه مبتنی بر تفکری اتفاق ‌می افتد که بعضی آقایان دارند، که خودشان را قیم مردم می‌دانند و خیال می‌کنند آنها باید هر چه هست تصمیم بگیرند و مردم مایوس شوند. مردم در مشروطه به خاطر چنین رفتارهائی کنار رفتند و آن حوادث تلخ رخ داد و رضا خان هم آخرش از این قضیه سر درآورد و لذا ما می‌گوئیم کاری باید بکنیم که مردم مشارکت داشته باشند... از دیگر ایراداتی که جناب آقای مهدوی به جناب آقای خاتمی گرفته اند این که چرا روی قانون اساسی تکیه می‌ کند. خیلی خوشمزه است! پس روی قانون اساسی تکیه نشود، چه شود؟ آیا به نظر شما روی قانون اساسی تکیه کردن جرم است؟ قانون اساسی میثاق ملت است. اصلا کشوری که قانون نداشته باشد هرج و مرج است.»

اینها گوشه ای از مجموعه اخبار و اطلاعاتی بود كه "راه توده" از داخل كشور و از لابلای نشریات و گزارش‌های جمع اوری كرده و مبنای تحلیل‌ها و درك بعدی خود از اوضاع ایران قرار داد. و این در شرایطی بود كه متاسفانه اپوزیسیون خارج از كشور نه تنها در شرایطی نبود كه بتواند اخبار داخل كشور را دنبال كند، بلكه خود هنوز از خواب ضربه انتخابات دوم خرداد خارج نشده بود و برخی نیز تصمیم گرفته بودند كه به هیچ عنوان از این خواب بیدار نشوند، خوابی كه برای آنان تا كودتای 22 خرداد و پس از آن نیز به طول انجامید. این بحث را در شماره‌های آینده راه توده پی خواهیم گرفت.