کمونیست ها

و سوسیال دمکرات ها

قدرت واحد

در جمهوری چک

سایت حزب کمونیست روسیه

ترجمه آزاده اسفندیاری

مجله روسی " روشنفکران روسیه " اخیرا گزارشی از فراز و نشیب فعالیت حزب کمونیست چک به قلم " الکساندر بابراکوف "  به چاپ رسانده است .

سال 1989 عوامل سرمایه داری جهانی توانستند با " انقلاب مخملی "  حاکمیت حزب کمونیست چک و سلواکی را به زیر کشیده و آن را به جرگه کشورهای اقماری خود در آورند .

جدا شدن کشورهای چک و اسلواکی لاجرم جدایی حزب واحد کمونیست این دو کشور را نیز در پی داشت .

با حاکم شدن حکومت حامی طبقاتی بودن جامعه  در جمهوری چک ، حزب کمونیست تا مرحله منحله اعلام شدن توسط حاکمان جدید پیش رفت . کمونیست ها با وجود فشار ها و محدودیت ها توانستند با حفظ پرنسیب و متکی بر ایدیولوژی سوسیالیستی حقانیت و واقعیت عینی خود را به حکومت تحمیل کنند .

سال های 1989 تا 1991 برای کمونیست ها ، سال های در پیش گرفتن سیاست مرگ و زندگی بود.

از سال 1991 تا 1993 این حزب توانست موقعیت خود را به عنوان  نیروی جدی و فعال اپوزیسیون در جامعه به اثبات برساند. حزب کمونیست چک با اعتماد به نفس و اعتقاد به نیروی مردم و با مطرح کردن نیازهای اساسی ملی ، مشی سیاسی اش به بار نشست و در سال  2002 در  انتخابات  پارلمانی 18 در صد آرای مردم را به خود اختصاص داد .

در آخرین دورانتخابات محلی ، حزب حاکم رای لازم  برای  بار دیگر به  قدرت رسیدن را نتوانست به دست بیاورد. در این انتخابات ، حزب سوسیال دمکرات 23 در صد و حزب کمونیست  22 در صد رای آورند . در صورت ائتلاف ، این دو حزب بالا ترین قدرت  را در جمهوری چک خواهند داشت . برای اولین بارکمونیست ها موفق شدند ، در انتخابات مجلس سنای چک نیز ،  دو نماینده به این مجلس بفرستند .  

پس از به هم ریختن سیستم سوسیالیستی در جمهوری چک و سلواکی ، خصوصی کردن اموال دولتی، کارخانه ها و زمین های مزروعی توسط حاکمیت طرف دار سرمایه داری ، زمینه را برای سرازیر شدن سرمایه داران خارجی جهت تصاحب دارایی های مردم مساعد ساخت . باید سال ها می گذشت تا مردم به تجربه می دیدند چوب حراج زدن به ثروت ملی ، نتیجه ای جز بیکاری و فقر و عدم اطمینان به آینده در پی نخواهد داشت . آن ها در گذشته های نه چندان دورتجربه زندگی در سیستم سوسیالیستی را آزموده بودند ، یعنی امکان تحصیل و بیمه های درمانی رایگان ، داشتن شغل و مسکن و از همه با اهمیت تر،  امید به آینده . مردم چک فرصت کافی برای مقایسه دو نوع سیستم حکومتی و اجتماعی را داشتند .حزب کمونیست در این روند مقایسه ای توانست برتری سیستم سوسیالیستی را برای توده مردم به اثبات برساند . به همین دلیل توانست امروز جای پای محکمی را در این کشور به دست بیاورد .

دست آورد دیگر حزب کمونیست ، مقاومت در مقابل  فرهنگ آمریکایی برای  زدودن سنت ها و فرهنگ  ملی ، اتکای فزاینده  به حکومت آلمان ، خاتمه دادن به واگذاری شرکت ها و زمین های مردم به دلالان خارجی ، مخالفت با عضویت در سازمان استیلا گر نظامی ناتو و اتحادیه اروپا بود . در عمل مشاهده شد که آمریکایی ها و اتحادیه اروپا تحت عنوان دمکراسی و حقوق بشر در یوگسلاوی ، افغانستان ، عراق و لیبی کشتار های فاجعه باری را انجام دادند . حزب کمونیست  چک با شناخت ازماهیت جنگ افروزانه سازمان نظامی ناتو مخالف عضویت این کشور در این سازمان بود  .

جمهوری چک در 23 سال گذشته دوران پر تنش و آشوبی را پشت سر گذاشته است . اگر امروز ما به وضعیت بطور نسبی به آرامشی باز گشته ایم ناشی از سیاست  درست و منطبق با خواست های اجتماعی مردم است که حزب کمونیست و دیگر نیروهای ملی در پیش گرفته اند .  

کمونیست های چک بر مبنای اعتقادی و ایدیولوژیک خود  سعی بر آن دارند تا سیاستی واحد و زبانی مشترک  با احزاب چپ اروپا داشته باشد و از نظر متعادل کردن منطقه ژیوپلیتیکی ، جمهوری چک  با روسیه سیاستی هماهنگ اتخاذ کند . بر مبنای تجربه اتحاد استراتژیک چکوسلواکی - اتحاد شوروی .  در صورت اتخاذ چنین سیاستی می توانیم در مقابل ستمگری های لجام گسیخته آمریکا و متحدین آن  به موجودیت خود ادامه دهیم .

اخیرا حزب کمونیست چک که میراث دار حزب کمونیست چکوسلواکی است با یکی از احزاب کمونیست منطقه "موراوی"  تحت عنوان حزب کمونیست چک موراوی متحد شده است که به کار آیی آن ها در مبارزات اجتماعی این دو حزب وسعت روز افزون بخشیده است. موفقیت قابل توجه کمونیست ها در انتخابات اخیر و روی آوری دانشمندان صاحب نام و دانشجویان و ژورنالیست ها و دیگر اقشار اجتماعی به این حزب از دستآورد های این اتحاد است .