حاکمان امروز

از دل رویدادهای

دیروز بر آمدند!

اوضاع بسیار بغرنج و پیچیده ایران، هرگز به معنای آن نیست که نتوانیم و یا نکوشیم سیر رویدادها را در پروسه ای که به لحظات کنونی ختم شد مرور و تحلیل کنیم. هیچ نوع تحلیل و ارزیابی از ایران کنونی، بدون نگاه به گذشته و آنچه که روی داد ممکن نیست و بی شک در دل همه حوادثی که در 27 سال گذاشته در ایران روی داده است مسئله بسیار مهم "یورش به حزب توده ایران" و خارج ساختن آن از گرودنه حضور علنی در جامعه انقلابی ایران نهفته است. هرگز نمی توان گفت که گذشته مربوط به گذشته است و باید از امروز گفت. امروز در آینه دیروز منعکس است. آنها که امروز در ایران حاکم اند، از دل رویدادهای گذشته بیرون آمده اند و در بسیاری از رویدادهای مهم نقش آفرین نیز بوده اند. ما یقین داریم که آینده بسیار پرتنش و حادثه سازی در پیش است. هرحادثه هم روی دهد، جدا از دیگر رویدادها و سیر و تحول 33 سال گذشته نیست.

از نگاه ما، یورش به حزب توده ایران پیوسته سرفصل گردش به راستی در جمهوری اسلامی است. چنان که هیچ تحول و رویدادی را نمی توان بدون نگاه به آن آغاز کرد. اگر زبان انقلاب – نه به تعبیر حاکمیت، بلکه با نگاه به ماهیت انقلاب ضد استبدادی و آزادیخواهانه و استقلال طلبانه 1357(در پایان سال 1361- بهمن ماه) و آغاز 1362(اردیبهشت ماه) بریده نشده بود، ای بسا میهن ما شاهد حاکمیت کنونی نبود. این نه به معنای آنست که حزب توده ایران رهبری کشور را بدست می‌گرفت، بلکه به معنای آنست که حزب ما بلندگوی تحولات اساسی در کشور بود و مانع کج روی حاکمیت. یعنی همان کج روی که در جاده خیانت به انقلاب حرکت کرد.

حزب توده ایران زبان گویای انقلاب ایران بود. ما متکی به اسناد ومدارکی دهان بازمی کنیم وبا قلم برکاغذ می گذاریم که نمونه ای ازآنرا بصورت یک سند تاریخی در زیر می خوانید!

کنکاش دلائل سازمانی- نه دلائل اجتماعی- ضرباتی که به حزب ما وارد آمد، ارتباطی به تحلیل ما از اوضاع ایران و انقلاب و نیروهای شرکت کنند در آن ندارد. مشی و سیاست حزب ما درمجموع خود دقیق، علمی و منطبق با شرایط روز ایران بود. رویدادهای 10- 15 سال گذشته و چشم گشودن نیروهای سیاسی غیر توده ای ( اعمم از نیروهای مترقی مذهبی، ملی و حتی بخش های محدودی از نیروهای متمایل به راست) و بیان و اتخاذ سیاست های منطقی و منطبق با شرایط ایران و نه تخیلات و آرزوها بر درستی آن سیاست مهر تائید گذاشت. هرگز نباید تسلیم احساسات ناشی از ضربات سازمانی به حزب قرارگرفت و یا مرعوب تبلیغات دشمنان تاریخی حزب توده ایران شد. این دشمنان تلاش می کنند ما را دراسارت ضربات سازمانی باقی نگهدارند و ما را بعنوان حزبی  مغبون و مرعوب و سرکوب شده و دچار اشتباه شده بدنبال خود بکشانند!

باید با ارائه اسناد و مدارک و با تاکید برآنچه حزب ما گفت و پیش بینی کرد، اما تا لحظه وقوع به آن توجه لازم نشد، به مقابله با کارزار تبلیغاتی علیه حزب توده ایران رفت. قضاوت نهائی با میلیون ها ایرانی است، که در انقلاب شرکت کردند، اما به رهبرانی اعتماد کردند، که اعتقادی به مردم و نظر و خواست آنان نداشتند. حزب ما با جان سختی تاریخی خود، تا آخرین لحظه ممکن و با تمام توانی که در آن شرایط داشت، درمیدان فعالیت علمی و نیمه علنی ایستاد تا سخن تاریخی خود را درجامعه بگوید. این برای حزب ما یک افتخاراست. این افتخار را باید به کمک همان توده های عظیم مردم، که امروزبا چهره واقعی حکومت آشنا شده و حکومت سعی می کند با ترویج و تشویق خرافات و بزرگ نمائی فعالیت اتمی و یا خطر حمله نظامی شناخت آنها از حاکمیت را به بیراهه بکشاند، به یک واقع بینی ملی تبدیل کرد!

اینست سرمایه نقد و اصلی حزب توده ایران در جمهوری اسلامی. ما، تنها بعنوان یک نمونه، مصاحبه آقای اصغر زاده که از پیشگامان دانشجویان خط امام بوده را در این شماره راه توده منتشر می کنیم تا نمونه ای باشد مستند بر آنچه در بالا به آن اشاره کردیم. یعنی درک تدریجی همه نیروهای ملی و مذهبی و مترقی از آنچه حزب ما از همان ابتدای برپائی جمهوری اسلامی درباره انقلاب و حاکمیت چند پارچه و پرتضاد آن گفت و امروز به یک شناخت وسیع تبدیل شده است. رهبری یک حزب باید غرق بی خردی باشد که چنین سرمایه ای را نبیند و یا آن را به باد بدهد و بجای ایستادن در جبهه انقلاب، در جبهه مخالفان انقلاب بهمن 57 قرار بگیرد.