آقای خامنه ای این هفته در دیدار با ائمه جمعه کشور به مسئله انتخابات و بقول خودش تبیین "حق الناس" پرداخت و در این میان طبق عادت گریزی هم به "فتنه 88" زد. ایشان که در گذشته "رای مردم" را حق الناس خوانده بود، این بار در تفسیر جدیدی نه "رای مردم" که "انتخابات" و نه حق انتخابات بلکه "فرآیند انتخابات" را حق الناس معرفی کرد. بعبارت دیگر حق الناس یعنی آنکه "اگر کسی چه در انتخابات خبرگان و چه مجلس شورای اسلامی، صلاحیت قانونی نداشت با اغماض و بی دقتی او را وارد عرصه نکنیم" و اعتراضی نداشته باشد. اگر به سخنرانی نامزدها حمله شد، اعتراض نشود چون حق الناس است. اگر در انتخابات تقلب شد به نتیجه انتخابات اعتراض نکند و تقلب را بپذیرد. در واقع حق الناس تبدیل شد به حق بیت رهبری در برپایی و دستکاری در نتیجه انتخابات.

تفسیر جدید از حق الناس ادامه همان چرخش های مداوم رهبر است که در بیست سال گذشته هر چند وقت یکبار کشور را به جایی کشانده است. ایشان حتی در معنای یک اصطلاح و واژه ای هم که بکار می برد پایدار نیست و باید هر روز آن را به سمتی بکشاند و تفسیری جدید از آن بدهد، چه رسد به وضعیت کشور.

تفسیر جدید رهبر از حق الناس در واقع نوعی هشدار به امثال حسن خمینی نیز هست که رهبر نگران ورود وی به عرصه انتخابات و مقایسه ای است که مردم میان مجتبی خامنه ای و حسن خمینی خواهند داشت. برخلاف حسن خمینی که خود را به رای مردم گذاشته، مجتبی خامنه ای در بیت پنهان شده و از همنشینی با مردم می گریزد. این ضعف بزرگی برای وی و نقطه اتکا برای کسانی است که در پشت صحنه مترصد روی کار آوردن مجتبی خامنه ای همچون دست نشانده و عروسک خود هستند.

آقای خامنه ای در ادامه سخنان خود به ماجرای "فتنه 88" بازگشت که شبانه روز از پایان یافتن، سرکوب شدن، تمام شدن، بسته شدن پرونده ... آن سخن می گویند. رهبر گفت: "در آن سال، برخی با حرفهای منکر و ناپسند، ادعای تقلب را مطرح کردند و خواستار بر هم خوردن نتایج آرا شدند. ما با آنها خیلی مماشات کردیم که جزئیات آن طولانی است، گفتیم بیایید هر تعداد صندوق که می خواهید بازشماری شود اما به توصیه ها اعتنایی نکردند چون بنا نبود که حرف حق را بپذیرند."

البته این سخنان رهبر را مانند آنچه درباره حق الناس می گوید کسی جدی نمی گیرد زیرا هزاران دلیل در اثبات خلاف آن وجود دارد که امضای حکم دستگیری رهبران اصلاح طلب قبل از اعلام نتیجه انتخابات ساده ترین و اجازه ندادن به موسوی و کروبی در گفتگو با مردم روشن ترین آن و اعلام نتیجه انتخابات از سوی وی حتی قبل از اعلام نظر شورای نگهبان و هیات اجرائیه و هیات نظارت و وزارت کشور و دیگر نهادها است.

اینکه در سخنان رهبر، فرماندهان سپاه، وابستگان بیت رهبری، شکست خوردگان و بازندگان همه انتخابات‌ها در جمهوری اسلامی بی وقفه به کودتا یا بقول خودشان "فتنه 88"، با وجود ادعای بسته شدن پرونده آن، بازگشت می شود به چند دلیل است.

اول اینکه شرایط جامعه اجازه بسته شدن آن دفتر را نمی دهد. موسوی و کروبی همچنان در حصر هستند و تا زمانی که آنان در حصرند و امکان سخن گفتن با مردم و تشریح آنچه را گذشته است و پاسخ به اتهامات یکجانبه ای را که علیه آنان مطرح می شود نداشته باشند پرونده کودتای 88 هم باز خواهد ماند.

دوم. کودتای 88 به دکان عده ای برای فشار به رهبر و یادآوری نقش وی در آن کودتا تبدیل شده است. این است که اگر خود رهبر هم برخلاف میل و زیر فشار و اجبار جامعه بخواهد آن پرونده را ببندد، این جمع نمی گذارند. اینها رهبر را گروگان تصمیم نابخردانه مقابله آشکار با ملت و کودتای خود او کرده اند و با جمع شدن زیر پرچم مبارزه با فتنه در واقع رهبر را ناگزیر از همسویی با خود می کنند.

بالاخره و از همه مهمتر کودتای 88 علیه رای مردم و روی کار آوردن دوباره احمدی نژاد و تحریم هایی که به عنوان "کاغذ پاره" علیه ایران برقرار شد و دزدی ها و اختلاس ها و سوء مدیریت های آن دوران جزیی از زندگی و فلاکت امروز مردم است. همه اقتصاد، جامعه، فرهنگ، سیاست خارجی و داخلی کشور ما در نکبت ناشی از تحمیل کودتای 88 به کشور است. تا این نکبت ادامه دارد چگونه می توان پرونده این کودتا را بسته شده اعلام کرد؟ و آن روزی که این نکبت پایان یافته باشد دیگر نیازی به ادامه حصر موسوی و کروبی و باز ماندن این پرونده نخواهد بود.

جامعه ما همچنان در ادامه کودتای 88 و پیآمدهای آن بر زندگی مردم و سرنوشت کشور ماست. همه دشواری هایی که دولت روحانی امروز با آن روبروست پیآمدهای آن کودتاست. رهبر، وابستگان به بیت رهبری، سرداران و فرماندهان آلوده به تجارت و نظامی گری در سپاه بیهوده تصور می کنند که با این یا آن حادثه، این یا آن انتخابات، این یا آن تفسیر از "حق الناس" پرونده کودتای 88 بسته خواهد شد. این پرونده باز خواهد ماند همانطور که پرونده کودتای 28 مرداد و جنبش 15 خرداد تا انقلاب 57 باز ماند.

        پیج فیسبوک راه توده