هر ساله دوازدهم ژوئن سازمان جهانی کار مراسم و سمینارهایی جهت مبارزه با کار کودکان در سراسر جهان برگزار می کند.

کودکان کار در سراسر جهان، تقریبا سرنوشت مشابهی دارند. در سال های اخیر روزنامه ها و وسایل ارتباط جمعی و برخی رسانه های ایران از شرایط کودکان کار ایران گزارش هائی را منتشر می کنند. موضوع مطرح شده، فقر و تنگدستی خانواده و کار اجباری کودکان است.  یعنی همان سرنوشت مشترک کودکان کار در سراسر جهان. در این زمینه سایت ریا نووستی شرایط اسفناک کار کودکان بنگلادش در شهر "داکا" پایتخت این کشور را گزارش کرده است.

کودکان بنگلادش به جای نشستن بر روی صندلی مدارس، برای امرار معاش در مؤسسه های مختلف به شدید ترین نحو استثمارمی شوند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند. تعداد کودکانی که در مکان های مختلف مشغول به کار هستند، حدود چهار میلیون و هفتصد هزار برآورد می شود. فعالیت این افراد عمدتا بر روی زمین های کشاورزی، کارگاه های خیاطی و دیگر تاسیسات مختلف تولیدی و حتی به عنوان خدمتکار در خانه‌ ها است.

 دولت این کشور در سال 2006 با تصویب قانونی، کار افراد زیر چهارده سال را در این کشور ممنوع کرد اما عملا این قانون بر روی کاغذ مانده است و هیچ کنترلی برای اجرای  آن وجود ندارد. 93 در صد این کودکان در بخش غیر رسمی اقتصاد کشور، یعنی در کارخانه های کوچک، کارگاه ها و خیابان ها در شرایط رنج‌ آور، آسیب پذیر و نامناسب مشغول به کار هستند. دستمزد ها از روزی پنج دلار فراتر نمی رود. غالبا کار فرماها کودکان را فریب می دهند  و از پرداخت دستمزد تعین شده نیز سر پیچی می کنند.

پسربچه یازده ساله ای به نام" نظام" در کارگاه ذوب فلزات برای تولید ظروف در شرایط نا ایمنی کار، مشغول است که حتی در مدت ساعات کار  حق راه رفتن و صحبت کردن با دیگران را ندارد. او مجبور است هر روز در یک اطاق کم نور و فضای آلوده، با دستان آسیب دیده از ذرات فلز کار کند.

"روبال" ده ساله، هر روزه ساعت ها در خیابان هایی که ماشین ها در حال حرکت و تردد هستند باید در یک لحظه با بازی کردن با جان خود، فرصت را غنیمت بداند و دسته گل های خود را برای فروش به راننده ها عرضه کند.  

 با وجود شرایط سخت و دشوار کار، انگیزه برای زندگی و زنده ماندن وجود دارد. کودکان بعد از کار خسته‌ کننده روزانه، گرد هم می‌آیند و شادمانه به بازی‌های ویدیویی و یا دیگر ابزار های تفریحی می پردازند. اوقات فراغت برای این بچه ها مانند دانش آموزان مدرسه با هیجانات کودکانه سپری می‌شود. در محل کار نیز خنده ها و پچ‌ پچ کردن‌ها همان فضای مدرسه را برای بیننده تداعی می‌کند با این تفاوت که در کارخانه ها با دستگاه‌های سخت جان فلزی  و ابزار های خشن دست و پنجه نرم می‌کنند!

طبق برآورد سازمان جهانی یونیسف، در جهان بیش از صد و پنجاه میلیون کودک پنج تا چهارده ساله به کار مشغول هستند. نیمی از این تعداد با شرایط عدم تأمین جانی کار و خطر سلامتی مواجه می‌باشند.

هر چند رهبران کشور های جنوب آسیا از پایین آمدن آمار کودکان کار صحبت می کنند، همچنان سوء استفاده از کودکان در کشورهای افغانستان، پاکستان، هندوستان، سریلانکا و بنگلادش ادامه دارد.

http://ria.ru/world/20160614/1447244539.html

به کانال تلگرام راه توده بپیوندید:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده