راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

عبدالصمد کامبخش و سرهنگ سیامک

خفته اند در جای جای

خاک ایران، توده ایها

 

 

مهرماه 1333. یکسال و دو ماه پس از کودتای 28 مرداد. یکی از شریف ترین و میهن دوست ترین افسران ارتش ایران به جوخه اعدام سپرده شد. سرهنگ عزت الله سیامک، بنیانگذار سازمان نظامی حزب توده ایران و از قدیمی ترین کمونیست های ایران، که در جریان یورش به گروه "ارانی" - معروف به 53 نفر- به چنگ استبداد رضاشاهی نیفتاد.

تا پیش از دستگیری 53 نفر بقایای حزب کمونیست ایران آنها در دو هسته روشنفکری و نظامی مستقل از یکدیگر فعالیت مخفیانه می کردند. حلقه واسطه این دو هسته عبدالصمد کامبخش بود، که خود از تصفیه شدگان ارتش رضاشاهی بود. او تحصیل کرده اتحاد شوروی بود و به همین دلیل رضاشاه او را از ارتش کنار گذاشت.

تا یورش به گروه معروف به 53 نفر، این دو هسته، مستقل از هم فعالیت داشتند و هیچیک از اعضای گروه 53 نفر- جز عبدالصمد کامبخش اطلاع از هسته دوم نداشتند. در هسته نظامی، علاوه بر سرهنگ سیامک، برخی نظامیان دیگر نیز فعالیت داشتند که بعدها در قیام افسران خراسان و حکومت فرقه دمکرات در آذربایجان نقش آفرین شدند.

درجریان یورش به گروه ارانی، عبدالصمد کامبخش زیر شکنجه و بازجوئی درباره این هسته دوم لب از لب نگشود و حتی در سالهای محکومیت، علیرغم فشارهای روانی برخی اعضای زندانیان گروه که تابع شایعه سازی های پلیس شده بودند و او را متهم به لو دادن 53 نفر می کردند این مهر را از لب برنداشت. پس از سقوط رژیم رضا شاه و بازشدن در زندان ها و بیرون آمدن زندانیان سیاسی، عبدالصمد کامبخش در سفری کوتاه به مرکز کمینترن، که در آن زمان کانون رهبری کمونیسم جهانی بود، گزارش حفظ این هسته مهم نظامی در جریان دستگیری و بازجوئی و زندان را داد و به همین دلیل کمینترن طی تماسی با رهبری حزب تازه تاسیس توده ایران، صلاحیت کامبخش را همه جانبه تائید و حضور او در رهبری حزب را مورد تاکید قرار داد. کامبخش در رهبری حزب توده ایران قرار گرفت و در سالهای بعد، سازمان نظامی حزب توده ایران را بنیانگذاری کرد که خسرو روزبه دبیر تشکیلاتی آن بود و سرهنگ سیامک دبیر اجرائی آن و رابط با کامبخش در مرکزیت حزب توده ایران. بعد از خروج اجباری کامبخش از ایران (بدلیل حساسیت های پلیس امنیتی محمدرضا شاه و پیگردهای ناشی از قیام ناکام افسران خراسان)، حلقه ارتباط سازمان نظامی با حزب توده ایران با تصمیم هیات اجرائی سازمان نظامی و توصیه سرهنگ سیامک به خسرو روزبه واگذار شد، تا چهره پنهان سرهنگ سیامک همچنان مانند گذشته حفظ شود. (کامبخش که در مهاجرت گرفتار بیماری تنگی نفس شده بود، سرانجام در شهر لایپزیک آلمان آسم اجازه تنفس به او نداد و از پایش در آورد و شخصیتی را از حزب توده ایران گرفت که هنوز می توانست سالها در رهبری حزب حضور داشته باشد.)

این سازماندهی تا کودتای 28 مرداد و یکسال پس از آن که یورش به سازمان نظامی حزب توده ایران آغاز شد، حفظ شده و تنها پس از این یورش بود که سرهنگ سیامک برای نخستین بار لو رفت. او از آرمان های کمونیستی و توده ای خود در دادگاه دفاع کرد. شاه از بیم تاثیر سخنان او روی ارتش شاهنشاهی که در سطوح مختلف سرهنگ سیامک را بعنوان قدیمی ترین، برجسته ترین، انسان ترین و خوش فکر ترین نظامی دوران خود می شناختند، دستور داد وی را در راس گروه اول افسران توده ای قرار داده و اعدام کنند.

در گوشه ای از گورستان امام زاده عبدالله، قلب چاک چاک انسان شریفی در زیر خاک است که بر سنگ قبر سوده شده او براثر مرور زمان نوشته شده:

 

سرمشق شهامت

پناه انسان ها

شهید سرهنگ عزت الله سیامک

22 مرداد 1275- 27 مهرماه 1333

 

 

 

به کانال تلگرام راه توده بپیوندید:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 550 راه توده - 16 اردیبهشت ماه 1395

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت