راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

مانورهای رهبر

روی موج

نارضائی مردم

نامه دریافتی

"مهران همایون"

 

 

رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی خود به انتقاد از دولت در خصوص پرداختن به مشکلات اقتصادی مردم و فقر و بیکاری در جامعه می پردازد که آخرین آن سخنرانی های اخیر ایشان در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری است و پیشتر نیز در پیام نوروزی ایشان مطرح شد.

این بازی تکراری یکبار دیگر هم در سالهای آخر دولت اصلاحات بوسیله رهبر بصورت مکرر مطرح شد و بعدها مشخص شد که این یک سیاست راهبردی در خصوص انتخابات سال 84 بوده است که به ناگهان فردی مانند احمدی نژاد را از یکسو با استفاده از نارضایتی مردم از سیاست های اقتصادی دولتهای سازندگی و اصلاحات و با حمله شدید به اشرافیگری دولتهای قبلی و از سوی دیگر با تقلب، مطرح وبه مقام رئیس جمهوری رساند.

متاسفانه دولت های رفسنجانی و خاتمی (البته با سرعت و میزان کمتر از دولت رفسنجانی)، عمدتا به توصیه های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و اقتصاددانان نئولیبرالی چون "نیلی" و "طبیبیان" و امثالهم توجه کردند و سیاست های اقتصادی خود را منطبق با این سیاست ها و کاهش هرچه بیشتر نقش دولت در تکالیف مصرح در قانون اساسی و خصوصی سازی های گسترده متمرکز کردند که همزمان با آن نیز بصورت طبیعی، رانت خواری و فساد در سیستم دولتی نیز رشد کرد. تمام این سوء رفتار درآن دولتها باعث سوءاستفاده طیف مورد حمایت بیت رهبری برای در دست گرفتن دولت و مجلس و و فاجعه غارت بی سابقه منابع کشوردر دولت بعدی شد.

متاسفانه در دولت روحانی نیز همان سیاست های نادرست اقتصادی دولت سازندگی و دولت اصلاحات تکرار و اوامر رهبر دراین زمینه به اجرا گذاشته شد. با این تفاوت که منابعی که دولت با اتکا بر آنها بتواند تنش ها و نارضایتی ها را کاهش و یا بر آن سرپوش بگذارد دیگر وجود ندارد. بدین معنی که از یکسو بخش های متکی به بیت رهبری از سپاه تا انواع واقسام نهادهای دیگرغیر پاسخگو، بسیاری از منابع مالی را به خود اختصاص داده اند و از سوی دیگر پول نفت هم مانند گذشته وجود ندارد .

در این بین تیم اقتصادی دولت متاسفانه با اتکا به تئوری هایی که شکست آن حتی در غرب هم به اثبات رسیده و همان اقتصاددانان تیم دولت رفسنجانی که بحران اواخر دولت رفسنجانی را علیرغم هشدارهای اقتصاددانانی چون مرحوم عظیمی و فرشاد مومنی بوجود آوردند، با تنظیم بودجه سالیانه و یا با تدوین ضعیف ترین برنامه پنج ساله جمهوری اسلامی عملا نقش دولت را در اداره کشور به شدت کاهش داد. مشاوران و برنامه ریزان و وزرای آن، اعتقاد عمیقی به نئولیبرالیسم و عدم دخالت دولت در اقتصاد دارند و قصد دارند که تمام وظایف و تعهدات و تکالیف دولتی، حتی آموزش و پرورش را در اختیار بخش خصوصی  قرار دهند. به صورت ظاهر برنامه ای تدوین کرده و میکنند تا زیر فشار بیت رهبری عملا دولت در اختیار بخش به ظاهر خصوصی ولی عملا در اختیار بخش فاسد حکومتی قرار گیرد. بخشی از دولت به دلیل آنکه خود در انواع و اقسام رانت ها و فسادها در گیر هستند توانایی و یا تمایلی به تغییر این مسیر ندارند و به قول فرشاد مومنی، همان سیاست های غلط دولت احمدی نژاد را با شیب ملایم تر اجرا می کنند.

اجرای این سیاست های غلط  باعث شده که رهبر جمهوری اسلامی که حتی نامزدهای کنونی و رقیب روحانی در انتخابات نیز وفاداری خود را به اجرای آن اعلام می کنند با دورویی و بی مسئولیتی وسوءاستفاده از این ضعف ها و نارضایتی مردم موضوع معیشت مردم و بیکاری را مجددا به عنوان راهبرد انتخاباتی مطرح کند.

بسیاری از مردم درک درستی از مشکلات و فسادهای باقی مانده از دولت احمدی نژاد دارند اما درعین حال نگاه به سفره خالی خود می کنند و بیم ازآنست که بار دیگر فریب یک شیاد دیگری نظیر احمدی نژاد را خورده و از چاله به چاه سقوط کنند!

 

 

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 596  راه توده -  14 اردیبهشت  1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت