|
یکسال از «استراتژی جدید» دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای افغانستان
گذشت. این استراتژی با وعده های پیش از انتخابات او، هنگامیکه ترامپ
پیشینیان خود را بخاطر« ماجراجویی» بشدت محکوم می‌کرد و با یادآوری تریلیون
دلاری که در این چاه ویل ریخته می شد و خواستار پایان عملیات بود اساسا
تفاوت داشت. «استراتژی نوین» ترامپ بنوعی شگفت انگیز بسیار شبیه استراتژی
قدیمی جورج دبلیو بوش بود. ماهیت آن رسیدن به پیروزی نظامی کامل بر«طالبان»
بود که اگر بیاد بیآوریم 17 سال است که آمریکایی ها «بدست آوردند». آنچه در
این استراتژی جدید است تنها آن است که ترامپ از استراتژی «ساخت وساز ملی»
در افغانستان امتناع کرد که گویا گران بوده است. رئیس جمهور آمریکا گفت که
«تعهدات ما نامحدود نیستند و حمایت ما چک سفید نیست. دولت افغانستان باید
بار بخش نظامی، سیاسی و اقتصادی خود را تحمل کند». و در مورد ایده خروج
نیروهای آمریکایی تذکر داد:«رفتن عجولانه خلایی ایجاد می کند که بلافاصله
تروریستها آنرا پر می کنند». این مسئله را میتوان پیش بینی کرد و به این
ترتیب نیروهای آمریکایی برای همیشه باقی خواهند ماند.
جان مک کین که هفته گذشته مرُد تصمیم دونالد ترامپ را«مبرم و تاخیرناپذیر»
خواند، بویژه مهم دانست زیرا «در استراتژی نوین اعلام شده هیچ موعد و جدول
زمانی خروج وجود ندارد: این در نوع خود تضمینی است به آنکه تصمیم درباره
کاهش گروهبندی ما در آینده با شرایط مشخص تعیین خواهد شد». در حال حاضر در
افغانستان 2440 نیروی نظامی آمریکایی جان خود را از دست داده اند و 17674
نفر زخمی شده اند. مخالفان ترامپ بلافاصله از این بهره برداری کردند. رهبر
دمکرات ها در مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا "نانسی پلوسی" گفت:
«هنگامیکه رئیس جمهور ترامپ می گوید که محدودیتی در زمینه شمار نیروها و
جدول زمانی خروج آنها نداریم، او می فهماند که نیروهای آمریکایی بصورت
نامحدود در آنجا باقی خواهند ماند و آمریکایی ها در آنجا خواهند مرُد و
دستگاه رهبری هیچ مسئولیتی را در برابر مردم آمریکا ندارد».
22 آگوست یکسال از زمان اعلام « استراتژی نوین» گذشت. همه کارشناسان در عمل
متفق القول هستند که: وضعیت در افغانستان بدتر شده است.« طالبان» قلمرو
قابل توجهی را دراختیار دارد. جارت بلانک پژوهشگر ارشد بنیاد کارنگی،
نماینده ویژه پیشین در امور افغانستان و پاکستان در دولت باراک اوباما می
گوید-« استراتژی اعلام شده سال پیش، فقط نسخه کمی مدرن شده طرح های قدیمی
است».
باید نگران بود که ترامپ به پیشنهاد جدی "اریک پرینس" بینانگذار "بلاک
واتر" برای خصوصی سازی جنگ افغانستان عمل کند. یعنی جایگزینی کردن واحدهای
نظامی منظم ایالات متحده آمریکا با نیروهای مزدور. اریک پرینس در مصاحبه با
ان.بی.سی.نیوز از« استراتژی نوین» انتقاد می کند و میگوید که مشاوران ترامپ
تصویری خوب به رئیس جمهور از آنچه که در افغانستان اتفاق می افتد نشان
نمیدهد. «جهان به معنای واقعی کلمه آنطرف پیچ خیابان است». بنیانگذار بلاک
واتر یک مهره آگاه و مطلع بشمار می رود.
علاقه ترامپ به استفاده از مزدوران در افغانستان بعلت اینکه خصوصی سازی جنگ
نوید صرفه جویی پول بودجه را می دهد جان تازه ای می گیرد. براساس این طرح
آمریکا می تواند با خصوصی کردن جنگ افغانستان تا 50 میلیارد دلار صرفه جویی
کند. طبق این طرح این تشکیلات مزدور باید تحت رهبری فرستاده ویژه ای در
امور افغانستان باشد تا ضمن هماهنگی با دولت افغانستان با رئیس حمهور
آمریکا نیز تماس مستقیم داشته باشد.
به نظر میرسد تغییرات در افغانستان نضج می گیرند. در ماه جولای رئیس جمهور
امریکا، "مایکو پومپئو" وزیر امورخارجه را با ماموریت بررسی در محل به کابل
فرستاد و خواستار گزارش اوضاع افغانستان دوبار در هفته شد. تاکنون ترامپ
مخالفان خصوصی سازی جنگ در افغانستان را از کابینه خود دور کرده است. از
جمله رکس تیللرسون وزیر خارجه و هربرت ماک مستر مشاور امنیتی کاخ سفید را.
البته هنوز شمار مخالفان کم نیست.
پژوهشگر ارشد مرکز پیشرفت آمریکا "بریان کاتولیس" می گوید: « با خصوصی سازی
جنگ در افغانستان کنگره نمی تواند از آنچه روی میدهد با خبر شود و اوضاع می
تواند وخیم تر شود. کاهش هزینه ما (امریکا) در افغانستان با خصوصی کردن جنگ
نمیتواند به امنیت ملی امریکا خدمت کند. شرکتهای خصوصی از نقض قوانین دولت
ها و قوانین جنگ نگرانی ندارد. برای نمونه در سال 2007 واحدهای مسلح "بلاک
واتر" روی انبوهی از جمعیت غیر نظامی در بغداد آتش گشودند. در نتیجه آن 17
غیرنظامی کشته و 18 تن دیگر زخمی شدند. در سال 2010 کمیته سنای کنگره
آمریکا در امور نیروهای مسلح گزارشی را منتشر کرد که براساس آن رهبر شرکت
خصوصی نظامی "آرمور گروپ" به فرمانده صحرایی گروه های مسلح افغانی برای
حفاظت از فروگاه هوایی آمریکا در استان هرات پول پرداخت کرده است. بخشی از
این پولها مستقیم بدست « طالبان» رسید تا سلاح و مهمات بخرند. اگرما قاچاق
مواد مخدر و تجارت اسلحه توسط سربازان ارتش آمریکا در افغانستان را در نظر
بگیریم، آنگاه جایگزینی آنها با نظامیان قراردادی شرکت های خصوصی نظامی به
این کسب و کار جنایت آمیز ابعاد تازه ای می بخشد و افغانستان بیش از امروز
به مرکز عمده قاچاق مواد مخدر، تجارت اسلحه و کشتار مردم تبدیل می شود و از
سوی دیگر و درحالیکه جنگ برعهده یک اقلیت جنایتکار قرار دارد، دولت آمریکا
نه تنها مسئولیت کشتار مردم بلکه مسئولیت مرگ مزدوران این اقلیت را نیز بر
عهده نمی گیرد.
منبع: پرتال تحلیلی بنیاد فرهنگ استراتژیک 23.08.2018
|
