راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

لیبی، ایران و عراق

3 کانون مهم خبری

در هفته ای که گذشت

اومانیته – ترجمه وتدوین آذرنگ

 

   

1- لیبی

 

در این هفته کنفرانس صلح لیبی در پایتخت آلمان "برلین" با حضور پوتین، صدراعظم آلمان، روسای جمهور ترکیه و فرانسه، نخست وزیر ایتالیا، وزرای خارجه امریکا، کانادا و چند کشور دیگر و همچنین ژنرال حفتر حاکم بر دو سوم لیبی و رئیس دولت حاکم بر یک سوم لیبی  تشکیل شد. این کنفرانس بدنبال مذاکرات نیمه کاره ای تشکیل شد که هفته قبل از آن در مسکو با حضور ژنرال حفتر و رئیس دولت لیبی تشکیل شده و به نتیجه قطعی نرسیده بود. کنفرانس برلین  نیز به نتیجه قطعی نرسید و تنها نتیجه آن جلوگیری از صدور سلاح به طرفین متخاصم در لیبی و مخالفت با اعزام نیروها از سوی ترکیه به لیبی بود. نیروی که گفته می شود واحدهای شکست  خورده  اسلامی در جنگ سوریه اند.

کنفرانس برلین به این نتیجه کلی رسید که هیچ راه حل نظامی برای درگیری که پس از قتل قذافی و سرنگونی رژیم او شروع شد وجود  ندارد.

 کنفرانس برلین شنبه آغاز شد و روز یکشنبه با تصویب متنی به عنوان قطعنامه ای که به شورای امنیت سازمان ملل ارائه شد، به پایان رسید. مداخلات متعدد خارجی در لیبی بر سر تقسیم ذخایر نفت این کشور ریشه جنگ است. همچنان که ریشه سرنگونی رژیم قذافی بود.

فرانسه در سال 2011 با کمک ناتو ، ایالات متحده و تعدادی دیگر از کشورها رژیم قذافی را سرنگون و آن کشور را  اشغال کردند.

در جنگ داخلی که اکنون 10 سال است در لیبی جریان دارد مارشال حفتر مرد قدرتمند شرق کشور   است و قصد فتح پایتخت "طرابلس" و سرنگونی دولت فیض السراج  را که بعنوان دولت وحدت ملی از کنفرانس لیبی خواستار آتش بس میان دو نیروی متخاصم شد، اما بعید به نظر میرسد ژنرال حفتر که با یک گام دیگر قله را فتح می کند و پایتخت را میگیرد تن به این آتش بس بدهد. یا لااقل در دراز مدت چنین نخواهد کرد.

وزیر خارجه روسیه در جریان کنفرانس برلین گفت که گفتگوی جدی برای صلح تا وقتی همه طرف های داخلی و خارجی از خاتمه جنگ حمایت نکنند ممکن نیست.

https://www.humanite.fr/comment/reply/683465

 

2- عراق

 

درعراق جنبش خیابانی سر باز ایستادن ندارد و مردم این کشور منطق لیبرالیسم نمی پذبرند . به حاشیه این جنبش تنش ها میان واشنگتن و تهران نیز اضافه شده است.

اکنون سه ماه است که عملا درعراق دولتی وجود ندارد و دستگاه حاکمه فلج است. مردم خواهان انتخابات زود هنگام و تعیین نخست وزیری جدید هستند. مداخلات خارجی عراق محاصره کرده است. جوانان ابتدا علیه فساد مالی و در خواست  شغل و خدمات عمومی به خیابانها پایتخت و شهر های بزرگ کشور آمدند اما  اکنون خواهان تغییرات بنیادین درحکومت  هستند. یک سوم مردم عراق در فقر زندگی می کنند. مردم برق و آب آشامیدنی، حق سلامت، مسکن، آموزش و پرورش، توزیع عادلانه منابع حاصل از صادرات نفت را می خواهند و این همه را از دولتی می خواهند که انتخابات زودهنگام بیرون می آید.

مطابق آمار رسمی تاکنون 460 تن از مردم در این تظاهرات کشته و 25 هزار نفر مجروح شده اند.

کارنامه ای که از "سقوط رژیم" صدام حسین با دخالت مستقیم نظامی آمریکا در سال 2003  بدست آمده همان کارنامه ایست که اکنون مردم عراق علیه آن به خیابانها آمده اند.

.https://www.humanite.fr/comment/reply/683485

 

3- ایران

 

ترور یک ژنرال سپاه پاسداران ایران (قاسم سلیمانی) علاوه بر پیامدهای  داخلی این ترور و از صحنه خارج شدن ژنرال سلیمانی یک پیام خارجی نیز داشت و آن هشدار امریکا به چین و روسیه در خاورمیانه بود.

بلافاصله پس از این ترور و متعاقب سقوط یک هواپیمای مسافربری خطوط هوائی اوکرائین بر فرار پایتخت ایران با شلیک موشکی سپاه پاسداران فشارهای امریکا بر ایران افزایش یافت. در پی گفتگوی دونالد ترامپ و امانوئل مکرون ، بوریس جانسون نخست وزیر بریتانیا گفت که آماده پیوستن به امریکا برای مذاکراتی جدید با ایران بر سر همه مسائل و از جمله اتمی و موشکی است. این نسخه جدیدی برای محدود کردن نفوذ ایران در منطقه و برنامه بالیستیک آن از طرف ایالات متحده و بریتانیا  و فرانسه است. بدیهی است که  استراتژی مهار ایران با هدف تامین هژمونی عربستان سعودی در منطقه برنامه ریزی شده است، اما عملیلت تهاجمی ایالات متحده فراتر از مسئله ایران است.  مسئله اصلی دستیابی و یا مهار متحدان ایران یعنی روسیه و چین است.

پنتاگون در جدیدترین موضع گیری خود افزایش برخورد با متحدان ایران روسیه و چین را برجسته کرده است . تحریم و فشار بر ایران به معنای حمله به پروژه عظیم "جاده ابریشم "است که چین مبتکر آنست. تحریم وفشار بیشتر به ایران فلج روسیه در خاورمیانه را دنبال می کند که از سال 2015 به عنوان یکی از قدرتهای اصلی در خاور میانه ظهور کرده  است. قدرتی که اکنون با همه بازیگران منطقه در حال گفتگو و مناسبات است. به گفته "ایگور دلانوئه " معاون رصدخانه فرانسه- روسیه ، "روسیه ، ایالات متحده و چین برای منطقه برنامه ای جهانی دارند که با متفاوت است. روسیه و چین بدنبال نفوذ سیاسی و اقتصادی اند و سیاست جدیدی را برای دستیابی به این دو هدف تجربه می کنند و با یکدیگر همآهنگ عمل می کنند اما  ترامپ خواستار مشارکت بیشتر ناتو در منطقه است.

..https://www.humanite.fr/comment/reply/683174

 

 

 



 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 725 - 3 بهمن 1398

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت