راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

آرایش طبقاتی

در ایران

پس از انقلاب

 


در بررسی نقش و موقعیت سه شخصیت خمینی، کیانوری و بازرگان در انقلاب 57، ما نمی توانیم پایگاه و خواستگاه طبقاتی آنها را نادیده بگیریم و به همین دلیل تاکنون هر زمان که لازم آمده، به این پایگاه نیز اشاره کرده ایم. اما در بررسی این پایگاه، ما با جریان های حاشیه ای این بحث نیز روبرو هستیم که آنها نیز نه تنها دارای خواستگاه های طبقاتی بودند، بلکه به سهم خود بر مسیر انقلاب ایران تاثیر خود را باقی گذاشتند. چه از میان روحانیون و چه از میان غیر روحانیون. چه از جناح چپ و چه از جناح راست. چه با فتواهای مذهبی و چه با خلق تئوری هائی که بوقت خود باعث گمراهی بخشی از چپ شد.

 

بلافاصله پس از پیروزی انقلاب در موضعگیری طبقاتی نیروهای شرکت کننده در انقلاب تغییراتی بوجود آمد. جناح‌های مختلف بورژوازی داخلی و خرده بورژوازی مرفه که تا پیش از آن در انقلاب شرکت کرده بودند بتدریج راه خود را از آن جدا کردند و رویاروی انقلاب قرار گرفتند. در نتیجه چهار جریان بوجود آمد که هدفشان متوقف کردن روند انقلاب بود.

بورژوازی تجاری و لیبرال در مرکز قرار گرفتند و رهبری مبارزه برای جلوگیری از تعمیق انقلاب را در دست گرفتند. در حول آنان دو جریان قشریون چپ و قشریون راست که خرده بورژوازی مرفه را نمایندگی می‌ کردند شکل گرفتند.

با پیروزی انقلاب خرده بورژوازی که در دوران شاه و بویژه پس از افزایش درآمد نفت امتیازات بسیاری بدست آورده بود، اکنون نگران سمتگیری خلقی انقلاب و از دست دادن امتیازات خود بود.

بخش راست و مذهبی آن زیر پوشش مبارزه با کمونیسم جمع شده بود، در همه جا خطر کمونیسم را می‌ دید و همه جا بدنبال نفوذی‌های کمونیست می‌ گشت. آنان به این کمونیسم ستیزی خود جنبه مذهبی می‌ دادند اما این وحشت در واقع محتوای طبقاتی داشت. آنان همچنین آگاهانه مواضع چپ نماها را با مواضع حزب توده ایران مخلوط می کردند و می کوشیدند از این طریق به توده های مردم وانمود کنند که توده ای ها مخالف انقلاب هستند.

این بخش از دو نیروی عمده تشکیل می‌ شد:

1 - جناح راست مجاهدین انقلاب اسلامی که بعدها موجب اختلاف و انحلال این سازمان شدند

2 - نیروهایی که توسط مصطفی چمران در جریان جنگ‌های کردستان آموزش ضدکمونیستی می‌ دیدند.

این دو جریان بعدها به هم پیوستند و هسته اصلی رهبری سپاه و نیروهای نفوذی در انقلاب را تشکیل دادند و از آن طریق به آرزوی خود و خرده بورژوازی مرفه ایران یعنی ارتقا موقعیت اجتماعی و کشاندن خود به سطح موقعیت بورژوازی دست یافتند.

در کنار این دو، بدنه انجمن حجتیه نیز وجود داشت که با این دو جریان کاملا هماهنگ و هم هدف بود و بدلیل تجربه ای که در سطح رهبری خود داشت، میدانست با گذشت زمان و با سازماندهی دقیق می تواند کل حکومت را بدست بگیرد. چنان که شاهدیم آنها ابتدا با نام جبهه اصولگرایان، سپس جبهه پایداری و اکنون حزب پایداری عملا قدرت را بدست گرفته اند!

قشریون مذهبی و چپ نماهای غیر مذهبی و تند رو نیز آتش تهیه این دو جریان را فراهم کردند.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 



 



 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 759 - 15 آبان ماه  1399

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت