راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

سرمقاله 813

امیدواری های جنبش

در برابر ناتوانی های حکومت

 

  

حوادث هفته ها و ماه های اخیر که نقطه عطف آن تحصن و اعتراض کشاورزان و باغداران و مردم اصفهان بر بستر خشکیده زاینده رود بود، نشان از یک تغییر آرام ولی جدی و نیرومند در میان مردم برای ایستادگی در مقابل حکومت دارد. این تغییر در پیوند با نزدیک شدن دیدگاه های قشرهای مختلف مردم به یکدیگر است که همگی نگران فروپاشی کشور هستند. سه گروه از مردم، آنها که امید خود را به اصلاحات از دست داده و به تغییر از بیرون امید بسته بودند، آنها که همچنان طرفدار اصلاحات از طریق انتخابات بودند و آنها که به کرامات دولتی یکدست و اصولگرا امیدوار بودند همگی در تحولات سال ها و ماه های اخیر به یکدیگر نزدیک شده اند.

شکست ترامپ در انتخابات آمریکا امید گروه اول را ناامید کرد، برگزاری انتخابات فرمایشی مجلس و ریاست جمهوری امید گروه دوم را؛ و بالاخره کارنامه چند ماهه دولت رئیسی امید گروه سوم را. از دل این ناامیدی یک آگاهی در حال زایش و بالش است به اینکه اوضاع بحرانی است و دستها را برای تغییر باید بالا زد و منتظر آمریکا و انتخابات چهار سال دیگر و معجزه اصولگرایان و بیت رهبری نشد.  این آگاهی به شکل گسترش مقاومت و آماده شدن بیشتر مردم برای پرداخت هزینه لازم خود را نشان می دهد. آنچه در سخنرانی یک دختر جوان دانشجوی "اصولگرا" در انتقاد از فیلترینگ و بیگانه بودن امامان جمعه با مسائل مردم از تریبون نماز جمعه تهران در جمعه همین هفته بیان شد و با تایید و صلوات حاضران روبرو شد از همان جنس است که توسط دبیر انجمن اسلامی دانشجویان در جریان حضور ابراهیم رئیسی در دانشگاه بیان شد که به وی گفت:

"آقای رئیسی امروز دیگر امنیتی ترین کابینه جمهوری اسلامی را با انتصاب سرداران سپاه در تک تک مناصب دولتی تشکیل داده اید. حالا سوال اینجاست که در این حاکمیت سرتاپا یکدست، آن فساد ستیزی ای که وعده می دادید کو؟ آن رفع فاصله طبقاتی و مبارزه با بی عدالتی ای که می گفتید، کو؟ آن رفاه و تأمین حداقل معیشت مردم، کو؟ آن آزادی و آن تضمین حقوق همه مردم و زنان و دختران، کو؟ آن وعده رفع تحریم هایتان چه شد؟ آن عزتی که وعده می دادید، کجاست؟"

سخنان این دو جوان هر چند هر دو یک لحن نداشت ولی به یک میزان شجاعت نیاز داشت.

امروز آن وفاق ملی در حال شکل گیری است. نابسامانی ها و ویرانی های کشور بسیار جدیست و حل و رفع آن نیاز به همکاری های داخلی و بین المللی دارد. چشم انداز عقب نشینی و منفرد شدن تدریجی چین ستیزان و روسیه ستیزان که توسط کسانی که امید خود را به مداخله آمریکا بسته بودند تبلیغ می شد، در کنار پذیرش ضرورت گفتگو و برقراری مناسبات تا حد ممکن برابر حقوق با آمریکا و اروپا نشانه ای از این چرخش در افکار عمومی است که ایران بیش از شعار و جنجال به همکاری، تفکر و دیپلماسی نیاز دارد. اندیشه همکاری با همه کشورهایی که حاضرند با ما رابطه نسبتا عادلانه برقرار کنند در میان همه قشرها و همه گرایش ها در حال گسترش است و گیر کردن دولت رئیسی در تناقض شعارهای گذشته برعلیه برجام و دنبال کردن اجرای امروز آن نمادی از این چرخش در افکار عمومی، صرفنظر از تحمیل ضرورت های اقتصادی و سیاسی است.

جدی شدن انتقادها در رسانه های نزدیک به اصلاحات، حضور مجدد محمد خاتمی، مطرح شدن دوباره میرحسین موسوی و مهدی کروبی، گسترش فعالیت بخش رادیکال اصلاح طلبان، هسمو شدن اکثریت جریان های سیاسی با الویت توجه به فقر و فساد و فاصله طبقاتی بعنوان بزرگترین معضل کشور همگی نوید توجه به ضرورت نزدیک شدن دیدگاه های طرفداران اصلاحات و تحولات به نیازها و نگرانی های وسیعترین توده مردم را بعنوان پایه امکان هرگونه تحول نشان می دهد.

تحول در شکل های مبارزه، فاصله گیری از شورش های کور، گسترش اعتراض های اقتصادی و سیاسی و مدنی دارای خواست های مشخص، توجه به شکل "تحصن" که کم هزینه تر و پردستاوردتر از تظاهرات های خیابانی و شکل مقدماتی اعتصاب های گسترده تر یا عمومی است، جنبه دیگری از این تحول است که در حال روی دادن است.

همه چیز نشان می دهد که فشار مردم و افکار عمومی و جنبش های آنان در حال عقب نشاندن و شکاندن دستگاه سرکوب است و این دستگاه بیش از این نمی تواند ادامه دهد مگر به حکومت نظامی متوسل شود که حوادث اصفهان نشان داد که آن هم بی نتیجه خواهد بود. شرایط با دوران سرکوب جنبش سبز به کلی متفاوت است. در زمان دولت احمدی نژاد با پشتوانه 700 میلیارد دلار درآمد نفتی توانستند آن جنبش را سرکوب کنند. امروز خزانه دولت خالی و همه پرده ها میان دولت و ملت دریده شده است. دولت رئیسی آینده ای ندارد و هر روز که بیشتر می ماند، طیف وسیع تری را دربرابر خود متحد می کند، طیف در گذشته پراکنده ای که تا امروز حکومت بنای بقای خود را در رویارویی آنها قرار داده بود. حکومت یکدست با ادامه برگزاری انتخابات های تقلبی و استصوابی دردی را از بیت رهبری دوا نخواهد کرد ولی راه را برای ایجاد جنبشی یکدست دربرابر این حکومت باز کرده و بیشتر خواهد کرد.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

  

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 813  - 17 آذر 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت