دکتر فرهاد عاصمی، پس از یک دوره مبارزه با بیماری، سرانجام زندگی را بدرود گفت. او از کادرهای فعال و برجسته حزب توده ایران در دهه 1350 در آلمان بود و پس از انقلاب 57 به همراه خانواده خویش به ایران بازگشت و مسئول تشکیلات مازندران حزب شد. در پلنوم وسیع 17 که در منزل پدر وی برگزار شد، عضو مشاور کمیته مرکزی حزب شد. اندک زمانی پس از همین پلنوم با دو هدف سرپرستی خانواده اش (همسر و سه پسر) که به آلمان بازگشته بودند و همچنین سرپرستی سازمانهای هواداران حزب توده ایران در خارج از کشور به آلمان بازگردانده شد. به او ماموریت داده شد تا با امکانات مالی که حزب دراختیارش گذاشته بود و کمک های مالی فعالان توده ای خارج از کشور، نشریه راه توده را برای انعکاس فعالیت ها و همچنین اسناد و اطلاعیه ها و برخی مقالات حزبی در جزوه "تحلیل رویدادهای هفته" را راه اندازی کند. نام این نشریه، یعنی "راه توده" با ابتکار و تائید هیات سیاسی حزب توده ایران در داخل کشور انتخاب شده بود. پس از انتشار چند شماره راه توده در آلمان، یورش به حزب توده ایران آغاز شد. در فاصله دو یورش به حزب در بهمن 61 و اردیبهشت 62 راه توده ضمن انتشار چند اطلاعیه هیات سیاسی رهبری پس از یورش اول به حزب، کارزار دفاع از حزب و رهبران دستگیر شده حزب توده ایران را عهده دار شد. این فصل از فعالیت راه توده نیز به درازا نیانجامید و ادامه انتشار آن را "کمیته برون مرزی" حزب که علی خاوری و حمید صفری رهبری حزب را برعهده گرفته بودند به صلاح ندانست. این تصمیم در پلنون 18 کمیته مرکزی که پس از یورش ها و برای بررسی سیاسی- اقتصادی ایران، انتخاب رهبری جدید و سازمان دادن مهاجرت تشکیل شده بود تائید شد. در همین پلنوم انتشار مجدد نشریه "نامه مردم"بعنوان ارگان مرکزی حزب زیر نظارت مستقیم حمید صفری تصویب شد. پس از این پلنوم فعالیت های حزبی دکتر عاصمی بسیار محدود شد و وظائفی که برعهده داشت به حمید صفری که مسئولیت سازمان های حزبی غرب را نیز برعهده گرفته بود منتقل شد. این انتقال وظائف همراه بود با انتقال همه امکانات مالی حزبی. دکتر عاصمی در کنفرانس ملی حزب توده ایران که در افغانستان برگزار شد به عضویت اصلی کمیته مرکزی انتخاب شد اما مسئولیتی بر عهده اش گذاشته نشد. پس از فروپاشی اتحاد شوروی و مهاجرت بخش عمده ای از توده ایهای مستقر در افغانستان، چکسلواکی (محل دبیرخانه حزب)، مسکو، مینسک، آذربایجان و... به اروپای غربی و تشکیل کنگره ای که به ابتکار علی خاوری و حمید صفری، پس از یک پلنوم تنش آفرین در آلمان تشکیل شد و شعار "طرد ولایت فقیه" بعنوان شعار مرحله ای حزب از آن بیرون آمد و ادامه آن به مشی کنونی نشریه "نامه مردم" رسیده، بسیاری از اعضای اصلی و مشاور کمیته مرکزی کنار گذاشته شدند که دکتر فرهاد عاصمی نیز از جمله آنها بود. پس از این کنگره، انتشار دوباره نشریه "راه توده" از سوی دکترعاصمی با علی خاوری مطرح و در میان گذاشته شد که وی با آن مخالفت نکرد به این شرط که هیچ نوع مقالات و تحلیل سیاسی در آن منتشر نشود و صرفا مطالب تئوریک (عمدتا ترجمه) را بازتاب دهد. این محدودیت قابل پذیرش نبود و کسانی که حاضر به همکاری با این نشریه شده بودند نیز آن را نپذیرفتند. بدین ترتیب دوره دوم نشریه راه توده از مهر ماه سال 1370 آغاز شد. جنگ روانی- تبلیغاتی با راه توده از شماره 24 این نشریه و به بهانه انتشار مقاله تحلیلی زنده یاد کیانوری تحت عنوان "سخنی با همه توده ایها" آغاز شد که همچنان به اشکال مختلف و با انواع نام های غیر واقعی و تقلبی ادامه دارد و اختلاف نظر سیاسی و ارزیابی های مختلف درباره اوضاع ایران و حاکمیت جمهوری اسلامی را تبدیل به جنگی روانی، با استفاده از زشت ترین شیوه های اتهام زنی کرده است.

دکترعاصمی 10 سال با حمایت مالی و با ترجمه برخی مقالات منتشره در نشریه "دفاتر مارکسیستی" حزب کمونیست آلمان و برخی مقالات تئوریک که همگی برگرفته از مباحث مطرح شده در نشریه "دفاتر مارکسیستی" بود، در کنار راه توده قرار داشت. او بدلیل آشنائی بسیار محدود از جامعه ایران و حاکمیت جمهوری اسلامی و بطور کلی تاریخ سیاسی و اجتماعی معاصر ایران (از نوجوانی با تقبل هزینه از جانب پدر برای تحصیل به آلمان اعزام شده بود) نقشی در مطالب سیاسی راه توده نداشت. پس از درگذشت زنده یاد کیانوری و همزمان با جدائی وی از همسر آلمانی و سر بر آوردن همسر آینده اش که ساکن ایران بود و فعالیت گسترده اقتصادی در ایران داشت، ضرورت فاصله گیری قطعی راه توده از دکتر عاصمی اجتناب ناپذیر شد. در این ارتباط، بارها به او تذکر داده شد. او مصمم به ازدواج با همسر آینده اش بود و راه توده، با تقبل سخت ترین شرایط مالی و کمک های مالی توده ای اش مصمم به حفظ امنیت خود. بدین ترتیب رابطه دکتر عاصمی با راه توده پس از 10 سال قطع شد. این قطع ارتباط هیچ نوع انگیزه و دلیل سیاسی نداشت، زیرا دکتر عاصمی نقشی در جهت گیری های سیاسی راه توده نداشت. ازدواج تازه دکتر عاصمی چند سالی بیش دوام نیآورد، اما حیات راه توده دو ده سال دیگر را هم بر آن 10 سال اولیه افزود و مهرماه امسال 30 سال از انتشار راه توده می گذرد. دکتر عاصمی فعالیت های بی ثمری را پس از آن 10 سال از خود نشان داد که عمدتا از این شاخه به آن شاخه پریدن بود و صد افسوس! او تا شماره 120 راه توده چاپی در کنار راه توده بود. دوره چاپی راه توده تا شماره 127 ادامه یافت که آرشیو آن در صفحه اول راه توده موجود است و از آن پس، بصورت اینترنتی انتشار آن روی سایت راه توده، فیسبوک راه توده و کانال تلگرامی راه توده ادامه یافت. دوره اینترنتی از شماره 1 آغاز شد و سی امین سال انتشار راه توده با شماره 803 (مهرماه آینده) پشت سر گذاشته می شود. شورای سردبیری راه توده با تاکید بر قدر و احترام نسبت به این رفیق توده ای، در گذشت دکتر فرهاد عاصمی را به همه توده ایها و به خانواده وی تسلیت می گوید!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده