علیه راه توده

در دو هفته گذشته، به بهانه های مختلف، از جمله دادگاه حمید نوری (مهره دست چندم قتل عام سال 67 که در حد و اندازه خود برای افشای جنایتی که درآن قتل عام روی داد مفید بود) و همچنین مواضع قاطع راه توده درباره حفظ دستآوردهای اتمی ایران و حفظ و گسترش قدرت نظامی ایران برای دفاع از کشور (با توجه به شرایط نوین جهانی از بعد از حوادث اوکراین) که همگی بر اساس تز لنینی "تحلیل مشخص از شرایط مشخص" تدوین شده و انتشار یافته حملات تازه ای به راه توده راه افتاده است. این حملات در مصاحبه ها و مقاله نویسی ها ادامه دارد. از جمله مقاله ای که اخیرا فرخ نعمت پور از گردانندگان نشریه "کار" خارج کشور منتشر کرده است. مقاله ای بلند بالا و پرتکرار. پرتکرار از این جهت که هیچ اندیشه و فکر نویی در آن نیست که دیگران پیش از او دهها و صدها بار نگفته باشند. پرتکرار از این جهت نیز که در داخل همان مطلب هم یک موضوع بارها تکرار شده است. دلیل این سخنان تکراری که مشابه آن را هفته گذشته مهدی اصلانی و ایرج مصداقی به نیابت از سازمان مجاهدین خلق و مهدی نصیری سردبیر سابق کیهان در جمهوری اسلامی و حتی نشریه نامه مردم گفته اند باید بیشتر تحت تاثیر نادرست از آب درامدن پیش بینی های همه آنها در باره حوادث اوکراین دانست. همه این طیف روی شکست روسیه از غرب و سرنگونی جمهوری اسلامی توسط آمریکا متمرکز شده اند.

چکیده این حملات تبلیغاتی علیه راه توده چنین است:

- راه توده "شکست سیاست سال های ۵۹ – ۶۱ " را نمی بیند (منظور ۵۷ تا به امروز است)

- راه توده همچنان به الویت مبارزه ضد امپریالیستی معتقد است و از این نگاه جهان و ایران را تحلیل می کند.

- راه توده سیاست های تبلیغاتی دو تلویزیون بی بی سی و ایران اینترنشنال را تکرار نمی کند.

- ماهیت طبقاتی روسیه کنونی در اختیار الیگارش هاست.

- روسیه به اوکراین تجاوز کرده و راه توده مانند جمهوری اسلامی از این تجاوز حمایت می کند.

- راه توده در جریان حمایت از تجاوز روسیه به اوکراین با احیای برجام مخالف است.

- راه توده خواهان تقویت مناسبات ایران با مصر و عربستان و تحت فشار قرار دادن اسرائیل است.

- عادی سازی روابط با غرب و اسرائیل بخشی از امنیت ماست که راه توده با آن مخالف است.

- راه توده اصلا چپ نیست.

و بالاخره و مهمتر از همه

- راه توده هر کسی را که با حمله روسیه به اوکراین مخالف باشد مشوق حمله غرب به ایران معرفی می کند.

درباره این ادعاها چند نکته را می توان ذکر کرد:

۱ – جنگ روسیه و مردم دنباس علیه ناتو و نازی های اوکراینی یک جنگ عادلانه است. صرفنظر از اینکه ماهیت رهبری روسیه چه باشد، الیگارش باشد یا نباشد، روسیه در این جنگ در حال دفاع از خود و مردم دنباس برای دفاع از حق تعیین سرنوشت خود است. این جنگی است که ناتو از سی سال پیش تدارک آن را دیده و از هشت سال پیش وارد مرحله اجرایی و عملی آن شده است. روسیه به مردم دنباس یعنی به روس تباران اوکراین هیچ تجاوزی نکرده بلکه به درخواست مشروع آنان در حال جنگ در کنار آنهاست. این جنگ از هر نظر و از هر زاویه عادلانه است.

۲- پشتیبانی راه توده از مبارزه روسیه و مردم دنباس علیه ناتو و نازی های اوکراینی ارتباطی به پیشداوری ها یا پیش فرض های ایدئولوژیک ضد امپریالیستی ندارد، بلکه برخاسته از تحلیل مشخص و تعهد به پشتیبانی از یک نبرد عادلانه است.

۳ - راه توده خواهان سیاست خارجی مستقل و مناسبات تا حد امکان برابر با همه کشورها و از جمله اروپا و امریکاست. مشکل اینجاست که اروپا و آمریکا سیاست خارجی مستقل و مناسبات برابر با ایران را نمی پذیرند و خود نیز به صراحت آن را می گویند و از ضرورت انتخاب ایران یا قطع روابط با شرق سخن می گویند که برای ما به هیچ عنوان پذیرفته نیست. به همین دلیل گسترش روابط با جبهه شرق که فقط شامل روسیه و چین نمی شود – هر چند مهمترین و قدرتمندترین بخش آن است – و دیگر کشورهای آسیا و افریقا و آمریکا لاتین را هم شامل می شود ضامن حفظ استقلال کشور ما و توانایی تحمیل یک مناسبات نسبتا برابر با غرب و امریکاست.

۴ - شرایط جهانی پس از جنگ اوکراین تغییری بنیادین کرده است که بازتاب آن را از جمله در منطقه خاورمیانه می بینیم. در این شرایط جدید به همان اندازه که توانایی غرب و آمریکا در تحمیل راه حل های اقتصادی و نظامی و جنگ و مصیبت کم می شود، به همان اندازه خطر آن افزایش می یابد. به همین دلیل ایران که در جمهوری اسلامی خلاصه نمی شود، بلکه به معنای یک سرزمین و بیش از هشتاد میلیون مردمی است که در آن زندگی می کنند و شهرها و روستاها و میراث تاریخی، بنیه صنعتی و اقتصادی و کشاورزی و آینده فرزندان آن است باید امنیت و امکان دفاع از خود را داشته باشد. این امنیت را نه روسیه به خطر انداخته، نه چین، نه شرق، نه برزیل و ونزوئلا و لبنان و بریکس و شانگهای، بلکه غرب و آمریکا و اسرائیل آن را به خطر انداخته اند و نقشه تکه تکه کردن آن و در بهترین حالت تبدیل کردن آن به سوریه و عراق یا افغانستانی دیگر را دارند. اپوزیسیون خارج کشور و کسانی که از آنها نام بردیم چشم امیدشان به سرنگونی جمهوری اسلامی توسط آمریکاست. آنها نمی خواهند این واقعیت را ببینند و بپذیرند. آنها مدعی هستند که تحریم ها و محاصره اقتصادی ایران نه برآمده از ماهیت آمریکا بلکه بقول ایشان برآمده از "ماهیت جمهوری اسلامی و اعمال نابخردانه آن است". یوگسلاوی و افغانستان و سوریه و عراق و لیبی و ونزوئلا که مورد تجاوز ناتو قرار گرفتند یا تکه تکه شدند یا زیر فشار محاصره اقتصادی هستند، همگی رهبرانشان نابخرد بودند؟ گسترش ناتو به مرزهای روسیه بخاطر آن بود که رهبرانشان مانند رهبران جمهوری اسلامی نابخرد بودند یا بدلیل آن بود که امثال یلتسین دست ها را دربرابر غرب بالا بردند و میراث اتحاد شوروی را به آمریکا فروختند؟ یا مثلا بشار اسد رئیس جمهور سوریه از شیخ بحرین نابخردتر است؟ یا بهای استقلال و ایستادن خود در کنار ایران را می پردازد؟ آیا نابخرد بودن - به فرض - رهبران یک کشور به آمریکا حق می دهد که آن کشور را ویران کند؟ آمریکا برای ایران سرنوشت یوگسلاوی و در بهترین حالت عراق را می خواهد. کشوری چند پارچه و تکه تکه که آمریکا باید آن وسط باشد تا همدیگر را پاره نکنند. اگر بهای سرنگونی جمهوری اسلامی چنین سرنوشتی است ما آن را نمی خواهیم و معتقدیم که بالای ۹۰ درصد مردم ایران هم آن را نمی خواهند ولو اینکه اپوزیسیون ایران - چپ و راست- راه حلی دیگر برای سرنگونی نداشته باشد.

۵ – جنگ اوکراین چشم انداز سرنگونی جمهوری اسلامی توسط آمریکا را که امید منفعلان اپوزیسیون خارج و داخل کشور بود کم رنگ کرده است. انتقاد از حمایت راه توده از عادی سازی روابط ایران با عربستان و مصر نشانه ای از نگرانی در این زمینه است. در نتیجه با از دست دادن امید به آمریکا منفعلان اپوزیسون ناگزیر خواهند شد هم درسیاست های خود تجدیدنظر کنند و هم مقداری بیشتر برای اثرگذاری روی جامعه ایرانی تلاش کنند. تاخت و تاز هفته گذشته ایرج مصداقی و مهدی اصلانی و مهدی نصیری و نامه مردم و فرخ نعمت پور به "راه توده" که به گفته همه آنها فقط یک نشریه است و نه بیشتر! ناشی از احساس این خطر است. فرق این "نشریه" با آقایان در این است که روی جامعه ایران اثرگذار است و درد اصلی آقایان همین است!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده