راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

درک برخی مسائل

و رویدادها

آسان نبوده و نیست!

 

  

درک برخی مسائل نه آسان است و نه ساده. بویژه زمانی که تنها برای بحث و حرف نباشد و عمل سیاسی پشتوانه آن باشد.

یک فعال سیاسی بهتر است وارد بحث های بی سرانجام نشود زیرا بی فایده است و تبدیل می شود به همان بحث های روشنفکرانه که بوده و هست و خواهد بود و بندرت هم به نتیجه ای عملی می رسد. بی فایده است زیرا پشت آن تجربه و ضرورت کار روزانه و عملی قرار ندارد.

اما در مورد دوم، یعنی عمل سیاسی و نه بحث های بی نتیجه سیاسی باید تکلیف این نکات روشن شود:

 ا - می خواهید فعالیت سیاسی کنید؟

2 – در کدام کشور و درمیان کدام مردم؟

3 - سابقه سیاسی شما چیست؟

4 - درک سیاسی و کشش مردم برای کار سیاسی چیست؟

5 - دانش و تجربه اجتماعی شما چقدر است؟

6 - به چه نوع فعالیت سیاسی اعتقاد دارید؟

7 - در میان کدام طبقات و اقشار می خواهید فعالیت سیاسی کنید؟

تفاوت نگاه توده ای به فعالیت سیاسی با نگاه دیگران از همین 7 خوان می گذرد. یعنی ابتدا شناخت مردم ایران، آگاهی از گرایش ها و نقش مذهب، داشتن تجربه این شناخت و فعالیت که از مسیرهای پرپیچ و خم گذشته و تجربه اشتباهات را برای بهتر دیدن و بهتر حرکت کردن سرمایه فعالیت لحظه به لحظه خود کرده است. وقتی نگاه شما متوجه طبقات و اقشاری است که ما نام آن را توده مردم می گذاریم و اعتقاد دارید که تحولات در ایران با همین توده مردم می تواند تحقق یابد، پس زبان شما باید زبان همین توده مردم باشد و در تمام عرصه های سیاسی گام به گام با آنها پیش بروید. هر نوع الگوبرداری از کشورهای دیگر و جنبش ها و انقلاب های دیگر و دگم اندیشی تئوریک در عمل یعنی جدائی از مردمی که با آنها می خواهید در راه تحولات گام بردارید. یعنی در عمل باید در کف خیابان گام برداشت و نه در آسمان پرواز کرد. این آن حرف اساسی ما با کسانی است که اغلب هیجان زده و تحت تاثیر رویدادهای پر هیاهو در آسمان پرواز می کنند و نه در کف خیابان های ایران قدم می زنند.

این تجربه حزب توده ایران است. تجربه ای که از دل جنبش جنگل و اشتباهاتی که منجر به شکست جنبش انقلابی گیلان شد، از دل فعالیت نخستین هسته های کمونیستی در انقلاب مشروطه و سپس فعالیت پر فراز و نشیب حزب کمونیست ایران و سالهای دهه 30 و جنبش ملی، انقلاب 57 و سرانجام، رویدادهای جاری در کشور.بیرون آمده است.

در همین فراز و نشیب ها بودند کسانی که نتوانستند این نوع حضور سیاسی در جامعه ایران را درک کنند. تاریخ جنبش کمونیستی ایران مملو از شکست ها، پیروزی ها و اشتباهات و درس آموزی هاست و همه این تجربه و درس آموزی در بنیانگذاری حزب توده ایران به خدمت گرفته شد. نمی گوئیم که علیرغم همه این تجربه، باز هم درمقاطعی حزب ما دچار اشتباهاتی در همین عرصه نشد. شد. در دهه 30 و جنبش ملی نیز ما گرچه بسیار محدود و گذرا، اما هنوز گرفتار این عدم درک در صفوف حزب و نه تنها در صفوف حزب، بلکه در رهبری حزب هم بودیم که البته کمرنگ بود و تاثیر چندانی نتوانست بر فعالیت حزب ما در عرصه عملی و روز بگذارد. گرایشی که متاثر از حرکات تروریستی و ارتجاعی امثال نواب صفوی و دار و دسته فدائیان اسلام، به نقش آیت الله کاشانی و جلوگیری از پیوستن او به دربار شاه و یاری رسانی او به کودتاگران بهای لازم را نداد. می خواهیم بگوئیم که حتی تا جنبش ملی دهه 30 نیز هنوز این نوسان ها در صفوف و حتی رهبری حزب وجود داشت تا آن که تجربه حاصل از آن به خدمت تدوین سیاست حزب در برابر انقلاب 57 وحاکمیت بیرون آمده از آن قرار گرفت.

حزب ما با همین تجربه پر فراز و نشیب به استقبال انقلاب 57 رفت و سیاست خود را برای فعالیت قانونی و علنی در ایران تدوین و تنظیم کرد. سیاستی که هنوز و همچنان پاسخگوی فعالیت واقعی سیاسی حزب ما در داخل کشور است. حزب ما با بهره گیری از تجربه  گذشته، تا آنجا که توانست سعی کرد اجازه ندهد نیروهای ارتجاعی مذهبی پرچم انقلاب 57 را تبدیل کنند به پرچم مذهبی در برابر غیر مذهبی. در این تلاش جان های بسیاری برباد رفت اما این بدان معنی نیست که سیاست ما غلط بود. هنوز باید در انتظار تحولاتی بود که عملا بر بستر آرمان های انقلاب 57 استوار خواهد بود. روحانیت و مذهبیون زیر آفتاب سوزان واقعیات پوست انداخته و بیش از این پوست خواهند انداخت.

امروز صف آرائی ها در حاکمیت و در جامعه نه بر اساس نگرش مذهبی، بلکه براساس سمت گیری سیاسی و اقتصادی و اجتماعی است. این دستآورد کمی نیست و نقش حزب ما در این دستآورد بسیار زیاد است. حزب ما بسیار کوشید پس از انقلاب 57 اجازه ندهد مرزهای اقتصاد و سیاست با مذهب مخلوط شود. چنان که حاصل آن را امروز درجامعه و در بحث های میان مذهبیون هم می بینیم. اینها دستآوردهای بزرگی است که توده ایها باید با چنگ و دندان از آن دفاع کنند. تفکیک باورهای مذهبی با واقعیات طبقاتی و اقتصادی و اجتماعی برای تحولات. هنوز با خرافات مذهبی باید مقابله کرد، با ارتجاع مذهبی نیز به همینگونه، اما محور اصلی فعالیت حزب ما همان برنامه حزب برای تحولات عمیق اجتماعی در ایران است و نه ورود به میدان باورهای مذهبی مردم.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 856  - 18 آبان 1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت