نخست وزیر صربستان زیر آوار یک سایه بان ترجمه و تدوین- جعفر پویا |
میلوش ووچویچ، نخست وزیر صربستان در بحبوحه تظاهرات مردمی در این کشور استعفا داد. وی این موضوع را در نشستی فوق العاده در دولت اعلام کرد. به گفته نخست وزیر، الکساندر ووچیچ رئیس جمهور صربستان در یک گفتگوی تلفنی شبانه از این تصمیم حمایت کرد. در نتیجه، دولت فعلاً بر اساس یک «اختیار موقت» به کار خود ادامه خواهد داد، زیرا استعفای نخست وزیر به معنای انحلال کل دولت نیست، زیرا تصویب آن در مجلس بر اساس یک دستور قانونی برنامه و ترکیب کابینه پیشنهادی نخست وزیر انجام می شود. میلوش ووچویچ در اخرین سخنرانیش گفت: من فکر میکنم سیاستی که من به آن تعلق دارم، حزبی که رهبری میکنم، که از سال 2012 تاکنون بارها و بارها با رئیسجمهور در همه انتخابات - ریاست جمهوری، پارلمانی، محلی - پیروز شده است، باید بالاترین درجه مسئولیت را از خود نشان دهد. باید الگوهای جدیدی در سیاست صربستان نشان دهد تا نشان دهد که این کشور از نظر عینی مسئول ترین است ووچویچ با بیان اینکه میلان جوریچ، شهردار نووی ساد نیز استعفا داده است، گفت: «از این رو تصمیم غیرقابل برگشت من برای استعفا از سمت نخست وزیری صربستان است». اعتراضات چند ده هزار نفره دانشجویان و مخالفان در صربستان در نوامبر سال گذشته و پس از کشته شدن عده ای بر اثر ریزش سایبان ساختمان ایستگاه راه آهن در«نووی ساد» آغاز شد. این فروریختن چهار ماه پس از اتمام بازسازی ساختمان ایستگاه رخ داد که به گفته «گوران وسیچ»، وزیر پیشین ساخت و ساز، 16 میلیون یورو هزینه داشت. معترضان بر این باورند که فروپاشی ناشی از کارهایی است که بر خلاف قانون و به دلیل فساد انجام شده است. تظاهرات با درخواست برای بررسی عادلانه این تراژدی آغاز شد. بلومبرگ می نویسد: «تظاهرات به بزرگترین چالش در سال های اخیر برای ووچیچ تبدیل شد، رهبری که به دنبال متعادل کردن منافع صربستان بین روسیه و اتحادیه اروپا بود.» معترضان جاده های سراسر کشور را مسدود کردند و دقایقی سکوت کردند. در 24 ژانویه، دانشجویان صرب یک "اعتصاب عمومی" را در سراسر کشور رهبری کردند. شرکت کنندگان در آن خواستار انتشار اسناد کامل در مورد بازسازی ایستگاه، مسئولیت کیفری برای مقامات دخیل در این فاجعه، و آزادی از تعقیب همه کسانی که در جریان اعتراضات بازداشت شده اند، هستند. پیش از این وزیر ساختمان، حمل و نقل و زیربنایی و همچنین وزیر بازرگانی به دلیل این حادثه تلخ استعفا داده بودند، اما این امر نتوانست جلوی اعتراضات را بگیرد واعتراضات ادامه یافت مقامات صرب، نه بی دلیل، بر این باورند که هدف از تظاهرات سرنگونی دولت و رئیس جمهور الکساندر ووچیچ است و مطمئن هستند که از خارج حمایت می شوند. به گفته رئیس دولت، طی چهار سال، رسانهها، انجمنها، احزاب و سازمانهای مختلف حدود یک میلیارد یورو برای این منظور از خارج دریافت کردهاند. «الکساندر وولین»، معاون نخست وزیر صربستان یادآور شد که جنبش رادیکال "اوتپور" توسط گروهی«کانواس» به رهبری «سرجا پوپوویچ» رهبری می شد. این او بود که سرنگونی رئیس جمهور صربستان «اسلوبودان میلوسویچ» را در سال 2000 تضمین کرد. به گفته وولین، با استفاده از همان دستور العمل، این گروه سپس در تلاش برای سرنگونی مقامات در اوکراین، مصر، تونس، هنگ کنگ و بلاروس شرکت کردند و اخیراً همان «سرجا پوپوویچ» در شبکه اجتماعی ایکس به شکلی تهدیدآمیز اعلام کرد: «این روزها بهترین روزها برای خودکامگان جاه طلب» درصربستان نیست. البته نمی توان ووچیچ را «خودکامه» نامید. ووچیچ قبلاً خواستار ثبات در کشور شده بود. رئیسجمهور آغاز گفتوگو در جامعه را ضروری میداند و با تحقق بخشی از خواستههای تظاهرکنندگان بهویژه با عفو ۱۳ دانشآموز و معلمی که در اغتشاشات شرکت کردهاند، در صورت درخواست موافقت کرده است. اما او قصد ندارد متهمان حمله به معترضان را از مجازات معاف کند.
علاوه بر این، مقامات به انتشار اسناد مربوط به بازسازی ایستگاه راه آهن در نووی ساد ادامه خواهند داد اما بعید است این استعفاها در کابینه وزیران و اکنون خود نخست وزیر صربستان به الکساندر ووچیچ کمک کند تا موج اعتراضات را پایین بیاورد. واقعیت این است که فاجعه در ایستگاه قطار در نووی ساد فقط یک بهانه است، اما در واقع حمله به او است. این ناآرامی ها توسط غرب تحریک می شود که به دنبال برانگیختن "انقلاب رنگی" در صربستان و جدا کردن آن از روسیه به هر قیمتی است. همه اینها از خارج سازماندهی شده است، در این شکی نیست. آنها حساس ترین حوزه جامعه را تحریک کردند: آموزش و پرورش و کودکان. ووچویچ در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: "این نفرت انگیز است که عمدا صربستان را به عنوان یک کشور به خطر بیندازید." در همین راستا، ناظران به یاد میآورند که رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا، رئیسجمهور ووچیچ را به اعتراضات گسترده در صربستان به دلیل موضع طرفدار روسیه تهدید کرد. و اکنون این اعتراضات آغاز شده است و مقامات هنوز نتوانسته اند آنها را سرکوب کنند. روز قبل، تظاهرکنندگان تمام روز یک تقاطع ترافیکی اصلی را در جنوب شرقی پایتخت مسدود کردند. ظهور تراکتورهای کشاورزی در جاده های بلگراد بسیاری از وقایع سال 2000 را یادآوری کرد، زمانی که تظاهرات توده ای به نام "انقلاب بولدوزر" باعث سرنگونی رئیس جمهور یوگسلاوی« اسلوبودان میلوسویچ» شد، که غرب علیه اوکودتا را سازماندهی کرده بود. اوضاع در حال متشنج شدن است. شامگاه دوشنبه در نووی ساد، افراد ناشناس به گروهی از معترضان حمله کردند. در نتیجه این حمله یک دانش آموز مجروح شد و تشخیص داده شد که جراحات شدیدی دارد. چند نفر دیگر جراحات جزئی داشتند. پلیس پیش از این سه مظنون را بازداشت کرده است. اما مشکل اصلی مقامات فعلی صربستان البته این است که ووچیچ سعی می کند روی دو صندلی بنشیند. از یک سو، او در مسیر پیوستن صربستان به اتحادیه اروپا است از سوی دیگر، چون قادر به نادیده گرفتن دلسوزی اکثریت صربها نسبت به روسیه نیست، از پیوستن به تحریمهای ضدروسی غرب خودداری میکند روزنامه انگلیسی گاردین می نویسد: «ووچیچ به دلیل روابط تاریخی صربستان با روسیه و غرب به عنوان یک بازیگر استراتژیک در صحنه بین المللی دیده می شود. - صربستان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا است، هرچند باید روابط خود را با همسایه و استان سابق کوزوو عادی کند. احزاب مخالف و فعالان حقوق بشر او و حزبش را به خرید رای، سرکوب آزادی رسانه ها، خشونت علیه مخالفان، فساد و ارتباط با جنایات سازمان یافته متهم می کنند. گاردین می گوید ووچیچ و متحدانش این اتهامات را رد می کنند. با این حال، «ماریو بیکارسکی»، تحلیلگر ارشد اروپا خاطرنشان کرد که انتظار ندارد ووچیچ مجبور به ترک از سمت خود شود، تا حدی به دلیل فقدان "جایگزین های سیاسی قابل اعتماد و قابل دوام". اما او انتظار دارد که اعتراضات ادامه یابد. ولادیمیر بروتر، کارشناس مؤسسه بین المللی مطالعات بشردوستانه و سیاسی نیز معتقد است که در حال حاضر تغییر قدرت در صربستان بعید است. به گفته وی، معترضان توافق رسمی غرب را برای سرنگونی ووچیچ ندارند. اگر ووچیچ خیلی ضعیف باشد، ممکن است در مقطعی خودش قدرت را ترک کند. در سال 2009،«ورونین» در مولداوی رفت و در سال 2020، «دودون» عملاً بدون مقاومت رفت. بله، این گزینه ممکن است، اما معترضان اکنون نمی توانند آن را به زور سرنگون کنند، زیرا واشنگتن این دستور را نداده است. این کارشناس معتقد است که اگر نیروهای خارجی به یک رهبر نیاز داشته باشند، آنها در مرحله بعدی تعیین خواهند کرد که چه کسانی خواهند بود، همانطور که برای مثال در اوکراین در جریان میدان رخ داد. اکنون آنها قصد سرنگونی ووچیچ را ندارند، حتی اگر مشکلاتی از جمله در مورد کوزوو وجود داشته باشد. اگر ووچیچ سرنگون شود، رهبر لیبرال بعدی باید خروج نیروهای صرب از منطقه را امضا کند. اما شایان ذکر است که برای هر رهبر صرب این به منزله خودکشی سیاسی است. این باید توسط کسی انجام شود که غرب با او کنارنمی اید. بنابراین، ووچیچ همچنان مورد آزار و اذیت قرار خواهد گرفت، اما از سمت خود به عنوان رئیس جمهور برکنار نخواهد شد. علاوه بر این، دولت جدیدی به رهبری دونالد ترامپ به تازگی در ایالات متحده به قدرت رسیده است. و اکنون پیش بینی اقدامات او در مورد بسیاری از مسائل اروپایی دشوار است.
https://www.stoletie.ru/politika/na_dvuh_stuljah_ne_usidish_252.htm
تلگرام راه توده:
|