مصاحبه با سفیر سابق فرانسه در روسیه،«ژان دو گلیناستی»

 در بحبوحه تشدید درگیری ها در اوکراین، بین غرب و روسیه، چین خواستار "خودداری" و "کار برای خنثی کردن اوضاع از طریق گفتگو و ایجاد شرایط برای آتش بس سریع" شد.

 اومانیته: موشک‌های دوربرد، دکترین هسته‌ای، پرتاب موشک بالستیک... چگونه این تشدید دیوانه‌کننده جنگ رادر چند روزاخیر در اطراف اوکراین را تحلیل می‌کنید؟

ژان دو گلیناستی: به نظر می رسد انتخاب دونالد ترامپ یک نقطه عطف واقعی باشد. دوره موقتی که بین پایان دوره "جو بایدن" و مراسم تحلیف او در 20 ژانویه آغاز شد، به این شتاب وقایع منجر شد. این جنگ با دو قهرمان اصلی اوکراین و روسیه است که به دنبال افزایش دستاوردهای خود در انتظار مذاکرات احتمالی تحمیل شده توسط دونالد ترامپ هستند. در صحنه، ما شاهد تشدید جنگ، تشدید تحویل تجهیزات و کمک هستیم. جو بایدن از کنگره برای تخصیص جدید 6 میلیاردی رای داد که بخشی از 60 میلیاردی بود که قبلاً تصویب شده بود. استفاده از موشک های دوربرد«آتاکامز» توسط دولت آمریکا تایید شد. مین های ضد نفر تحویل داده شد. بریتانیای کبیر همچنین اجازه استفاده موشک «استوم شادو» در خاک روسیه را صادر کرد.

روسیه نیز بمباران سایت های انرژی در آستانه زمستان تشدید شد. مسکو همچنین یک پرتاب موشک را آزمایش کرد که پیش از آن بین قاره ای نبود، با توجه به فاصله، اما برد متوسط. کمی تردید وجود دارد، اما مشخص است که نمادین است، این یک موشک بالستیک با قدرت بی نظیر است. این نوع سلاح می تواند شش کلاهک  داشته باشد. این نماد از نظر تشدید و خطرات بسیار قوی به نظر می رسد. این تصویر در حالی است که پوتین دکترین جدید هسته ای ارائه شده در سپتامبر را تایید کرد. روسیه اکنون می تواند در صورت حمله "عظیم" توسط یک کشور غیرهسته ای، اما با حمایت یک قدرت هسته ای، به استفاده از چنین سلاحی متوسل شود، اشاره ای آشکار به اوکراین و ایالات متحده بنابراین همه اینها زمینه تنش بسیار شدیدی را ایجاد می کند و کل سؤال این است که بدانیم آیا این تنش قوی به صورت مطلق وجود دارد و آیا می تواند منجر به تشدید بیشتر شود یا اینکه اینها مانورهایی با هدف افزایش «دست» از هر یک از شرکت کنندگان در آستانه مذاکرات. من هنوز تمایل دارم فکر کنم که این فرضیه دوم است.

اومانیته: آیا وضعیت جنگ میدان و زمینه بین المللی بر مذاکرات فشار وارد می کند؟

ژان دو گلیناستی: به نظر می رسد اوکراین به سمت مذاکراتی پیش می رود که عوامل متعددی آن را محدود می کند. اولین مورد نظامی است. خاک اوکراین توسط نیروهای روسی مورد حمله قرار گرفته است. هر چه روزها بیشتر می گذرد، بیشتر مشخص می شود که جهان غرب نمی تواند به اندازه سه سال گذشته از کیف حمایت مالی کند. ورود ترامپ، تضعیف مکرون که حامی کمک حداکثری  فرانسه به کیف است، تضعیف اولاف شولتز در آلمان که در سال 2025 کمک های بودجه ای را به نصف رسانده است، موید این است که وقت اوکراین رو به اتمام است. برای کی‌یف، هم تلاش برای کسب امتیاز در سطح نظامی و هم مقاومت در برابر حملات روسیه، به ویژه در منطقه کورسک که مسکو می‌خواهد دوباره آن را تسخیر کند، ضروری است. در عین حال، مقامات اوکراینی به دنبال فرمول های دیپلماتیک هستند که منافع وجودی این کشور را در دراز مدت حفظ کند. بسیاری از عناصر به نفع مذاکرات برای کیف استدلال می کنند: بسیج دشوار، خستگی افکار عمومی، مشکلات اقتصادی... تنها یک سوم افکار عمومی از ادامه درگیری حمایت می کنند. در روسیه نیزمقاماتی  وجود دارند که طرفدار مذاکرات هستند، هرچند کمتر متقاعدکننده هستندروسیه در جذب نیرو با مشکل مواجه است. در پارلمان روسیه، بحث عمده ای در مورد بودجه سه سال آینده صورت گرفت. وهمجنین مشکلات اقتصادی با موضوع اصلی تورم مورد بررسی قرار گرفت. اما در عین حال، روسیه بر این باور است که اهداف جنگی اش محقق نشده است: چهار منطقه (خرسون، زاپوروژیه، دونتسک و لوگانسک)، علاوه بر کریمه، اوکراین خنثی شده که عضو ناتو نیست، و غیرنازی سازی اوکراین.

اومانیته: در نهایت، روسیه در چارچوب مذاکرات آینده در مورد چه چیزی می تواند تسلیم  شود؟

ژان دو گلیناستی: روسیه که به پیشرفت خود در میدان ادامه می دهد، انگیزه کمتری برای مذاکره نسبت به اوکراین دارد. بدیهی است که همه در این فکر هستند که مسکو چه پیشنهادی برای دونالد ترامپ دارد. رئیس جمهور آینده دوست دارد معامله کند و بنابراین نتایج قابل توجهی را در مذاکره به دست آورد. امروز روسیه به درخواست احتمالی ایالات متحده ایران یا چین را رها نخواهد کرد. تهران شریکی است که مسکو با آن همکاری بسیار نزدیکی به ویژه در زمینه هواپیماهای بدون سرنشین برقرار کرده است. ایرانی ها حتی در روسیه کارخانه راه اندازی کرده اند. چین وزن اقتصادی آنها را تضمین می کند و روسیه نمی تواند نقش خود را به عنوان رهبر مشترک با پکن در جنوب جهانی کنار بگذارد. از سوی دیگر می توان به این موضوع فکر کرد که ترامپ که یک تاجر است، حریص منافع اقتصادی است. این مذاکره می تواند بر شرایط دسترسی ترجیحی به مواد خام یا بازار تیتانیوم که برای هوانوردی مهم است، تمرکز کند. البته این یک فرضیه است.

اومانیته: آیا وضعیت فعلی می تواند این توافق بالقوه را از مسیر خارج کند؟

ژان دو گلیناستی: من شگفت زده شدم که دونالد ترامپ به هیچ وجه به تصمیم بایدن برای صدور مجوز حمله در عمق 300 کیلومتری خاک روسیه واکنشی نشان نداد. فقط اطرافیان او را محکوم کردند. برای چی؟ زیرا رئیس جمهور جمهوریخواه معتقد است که در جریان مذاکرات اهرم های بیشتری بر روسیه خواهد داشت. در این زمینه، ما هرگز از لغزش به سمت تشدید تنش مصون نیستیم، مثلاً از استفاده از تسلیحات آمریکایی، فرانسوی یا انگلیسی علیه جمعیت غیرنظامی روسیه. این امر ناگزیر به واکنش خشونت آمیز روسیه منجر می شود. واکنش اخیر پوتین با هدف هشدار دادن به غرب است که آنها را همدست در جنگ می دانند. اما همه این ایده را در سر دارند که به زودی باید به توافق برسیم.

اومانیته: آیا  اروپایی‌ها عملاً در مذاکرات غایب هستند، وقتی یک درگیری پیامدهای امنیتی دارد که عمدتاً آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟

ژان دو گلیناستی: انها تقسیم شده اند. فرانسه، لهستان، سوئد و کشورهای بالتیک خواهان افزایش و گسترش تلاش نظامی به نفع اوکراین هستند. از سوی دیگر مجارستان و اسلواکی مطلقاً خواهان امضای صلح هستند. و در این بین، آلمان را خواهید داشت. این کشور قربانی اصلی این جنگ از نظر اقتصادی است، زیرا کل مدل آن سقوط کرده است. به نظر می رسد برلین بسیار مشتاق شرکت در روند مذاکرات است، از این رو اولاف شولز با ولادیمیر پوتین تماس تلفنی برقرار کرد. اما امنیت آن به ایالات متحده بستگی دارد و بنابراین در نهایت تنها با چراغ سبز واشنگتن عمل خواهد کرد. اروپا قطعاً می خواهد مطابق با ساختار امنیتی آینده اروپا عمل کند، همانطور که امانوئل ماکرون از آن حمایت می کند. اما در حال حاضر اروپا هیچ نقشی در نبود موتور فرانسوی-آلمانی ایفا نمی کند. هیچ ابتکار مشترکی بین آلمان و فرانسه وجود نداشت، مانند توافقات مینسک. در مورد ایتالیا، بازی جورجیا ملونی کمی سخت است. آنچه مسلم است این است که مقابل آمریکا نخواهد رفت.

 اومانیته: چه احساسی در افکار عمومی روسیه رخنه می کند؟ در نهایت، آیا این در خدمت روایت رسمی جنگ علیه ناتو نیست؟

ژان دو گلیناستی: تبلیغات موثر بود. همه روس ها فکر می کنند که در حال جنگ با ناتو هستند. شگفت‌انگیزتر این است که روسیه به انتخاب دونالد ترامپ بسیار سرد واکنش نشان داد. او واکنش خاصی به ایده های حل و فصل ارائه شده توسط محافل نزدیک به رئیس جمهور آینده نشان نداد. البته هیچ پیشنهاد رسمی وجود ندارد، اما در روزنامه‌های آمریکایی و اروپایی اطلاعاتی درز پیدا کرد: آتش‌بس، ایجاد منطقه حائل با نیروهای حافظ صلح اروپایی، چشم‌پوشی کیف از قلمرو به بهای امنیت اوکراین، و تعلیق 20 ساله عضویت در ناتو. برای اوکراین روس ها این عناصر را با سردی بسیار پذیرفتند. بدون شک نه به این دلیل که آنها در زمین مزیت دارند، بلکه به این دلیل که تجربه دوره اول ترامپ برای روس ها تجربه ای متفاوت بود. این دوره ای بود که ایالات متحده تحریم های متعددی را اعمال کرد که به شدت به اقتصاد روسیه ضربه زد و تسلیحات حیاتی اوکراین را تامین کرد. https://www.humanite.fr/monde/armement/en-ukraine-une-escalade-calculee-a-la-veille-de-negociations-entretien-avec-jean-de-gliniasty-ancien-ambassadeur-de-la-france-en-russie.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده