بخش اول

بیش از 40 هزار کشته در غزه، افزون بر آن قربانیان بی شماری که هنوز در زیر آوارها مدفون هستند، گسترش جنگ تا کرانه باختری، نسل کشی و حملات اسرائیل به لبنان و سوریه.

این فاجعه در حالی ادامه دارد که جهان نظاره گر آنست.

هفته نامه "عصر ما" در این باره و این پرسش که صهیونیسم نژادپرست چه فایده ای برای امپریالیسم دارد با "ریم هازان"، دبیر بین المللی حزب کمونیست اسرائیل گفتگو کرده است.

عصر ما: جهان از جنگ دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین مبهوت شده است. آیا می توانید چیزی در مورد اینکه جامعه اسرائیل به مناقشه کنونی چگونه نگاه می کند، به ما بگویید؟

ریم هازان: سالها اشغال، محاصره، نظامی گری فزاینده و تحریک علیه مردم فلسطین، جامعه اسرائیل را به این باور رسانده است که مردم فلسطین حق زندگی و آزادی ندارند. سی سال پس از توافق اسلو - که آشکارا هرگز قصد ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی را نداشت - امیدها برای صلح، غیرواقعی و بی اهمیت به نظر می رسند. دولت نتانیاهو به شیوه ای خصمانه از آسیب روحی مردم اینجا پس از حمله 7 اکتبر، بهره برداری نموده، و برای ادامه قتل عام در غزه، سنگ اندازی می کند و در هر فرصتی برای خود داری ازآتش بس و توافق سوء استفاده کرده است.

افزون بر آن، با به قدرت رسیدن جناح راست افراطی مذهبی، که حاشیه های باریک باقی مانده دموکراسی را نیز تضعیف می کند، وضعی بوجود آمده است که جامعه اسرائیلی- یهودی، تحت تأثیر آسیب های روحی جمعی، فقط خواهان بازگشت گروگان هاست و بدنبال یک توافق جامع و پایانی برای این جنگ نسل کشی در غزه و نه راه حلی پایدارنیستند.

حمایت مستمر قدرت‌های غربی به رهبری دولت آمریکا از سیاست‌های اسرائیل، گواه مواضع ریاکارانه و استانداردهای دوگانه در مورد زندگی فلسطینیان است. این قدرت‌ها، همان نیروهایی هستند که در 20 سال گذشته به عراق، افغانستان، سوریه، یمن و لیبی حمله کرده و آنها را ویران کرده اند. چنین طرز فکر و چنین حمایتی، این پیام را به جامعه اسرائیل می دهد که آنها نیز حق کشتن و اشغال را دارند. ما به خوبی می دانیم که وقتی کشوری منافع غرب یا ناتو را "نقض" می کند، تحریم های بین المللی چگونه عمل می کند. اما در مورد اسرائیل اینطور نیست. حمایت دیپلماتیک و نظامی از اسرائیل نشان می دهد که هیچگونه تمایلی برای پایان دادن به جنگ علیه مردم فلسطین وجود ندارد.

در میان جمعیت اسرائیل جامعه ای از فلسطینی ها وجود دارد، فلسطینی هایی که پس از "نکبه" (فاجعه) در سال 1948 در سرزمین خود و در خانه های خود باقی مانده اند. از آغاز جنگ، فاشیسم به وضوح روح دولت نتانیاهو و افکار عمومی را تسخیر کرده است و دیگر نمی توان آن را پنهان کرد: سرکوب، آزار و اذیت کارگران، هنرمندان و فعالان، دستگیری ها، محدودیت های شدید برای هرگونه فعالیت سیاسی مخالفان،  آشکارا ادامه دارد. جنگ در غزه، آزار و اذیت نمایندگان ما (حزب کمونیست اسرائیل بخشی از فهرست چاداش است - جبهه دموکراتیک برای صلح و برابری، که در کنست نمایندگی دارد- یادداشت سردبیر) و یهودیان چپ واقعی در اسرائیل که مخالف نسل کشی و نظامی گری هستند، همزمان به پیش می رود. نخست وزیر (یا جنایتکار ارشد) نتانیاهو در ماه اکتبر گفت که اسرائیل در چهار جبهه می جنگد: در غزه، کرانه باختری اشغالی، در شمال - حزب الله و ایران - و در داخل اسرائیل،که اشاره او به جبهه چهارم همان شهروندان فلسطینی اسرائیل است.

این واقعاً یک فاجعه است که مردم اسرائیل نمی‌خواهند کشتار جمعی و گرسنگی در غزه، پاکسازی قومی در کرانه باختری و جنایات روزانه شهرک نشینان تحت حمایت ارتش مسلح اسرائیل را ببینند، یا به آن اهمیت دهند. این جنگ سود صنایع نظامی اسرائیل را 24 درصد افزایش داده است. درآمد بیش از 150 هزار خانواده در اسرائیل به صنعت نظامی بستگی دارد. حمایت نظامی که اسرائیل از آمریکا و اروپا دریافت می کند، قطعا به نفع صنایع نظامی این کشورها است. این شرکت ها برای آزمایش محصولات خود و اطمینان از اینکه "تولیدات آنها در خدمت هدف هستند" به جنگ و درگیری متکی هستند.

عصر ما: اثرات اجتماعی سیاست جنگی اسرائیل چیست؟

ریم هازان: در بودجه پیشنهادی جدید، حذف تمام «مزایای اجتماعی» از افراد نیازمند، در نظر گرفته شده است. هزینه زندگی که قبلاً به طرز وحشتناکی بالا بود، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. مالیات های جدید به کارگران، معلولان، افراد مسن، والدین مجرد و طبقه متوسط ضربه می زند – نه به شرکت ها و سرمایه های بزرگ. هزینه های جنگ بر دوش کارگران و اقشار آسیب پذیر است - اگر ثروتمندان هم زیر فشار هزینه های جنگ، شروع به رنج و عذاب کنند، مقامات ممکن است به تغییراتی در شرایط تن بدهند.

ده ها هزار نفر این روزها در خیابان ها هستند و اگرچه ما در بسیاری از مسائل سیاسی با آنها مخالفیم، اما باید به واکنش بسیار وحشیانه پلیس برای سرکوب این اعتراضات اشاره کنم. انسان تعجب می‌کند که این توده‌ها چه زمانی متوجه خواهند شد، که اگر این نظام سیاسی و ارزش‌هایی که بر آن استوار است تغییری اساسی پیدا نکند، این ظلم بر سایر جنبه‌های زندگی آنها نیز تأثیرگذار خواهد بود. دموکراسی با آپارتاید یا اشغال یا فاشیسم نمی تواند وجود داشته باشد.

تنها درخواست برکناری این دولت و سرنگونی بنیامین نتانیاهو از طریق انتخابات جدید کافی نیست– بلکه باید کل ذهنیت و درک از واقعیت ها تغییر کند تا واقعاً این جنگ پایان یابد و این تنها از طریق، تغییر داخلی در اسرائیل و بافشار و حمایت بین المللی انجام می شود. کسانی که به دنبال دموکراسی در اسرائیل هستند نمی توانند اجازه دهند جنگ، اشغال و فاشیسم ادامه یابد. این معادله معتبری در تاریخ مبارزات مردم برای رهایی و آزادی نیست.

عصر ما: در حالی که ارتش اسرائیل مردم غزه را بمباران می کند، شهرک نشینان در کرانه باختری جبهه دیگری را علیه فلسطینی های ساکن در آنجا گشوده اند. می توانید برای ما توضیح دهید که آنجا چه خبر است؟

ریم هازان: جبهه در کرانه باختری از مدت ها پیش باز بوده است. از زمان روی کار آمدن این دولت، کشتارها و حملات شهرک نشینان بر علیه فلسطینی ها شدت گرفته و از اکتبر سال گذشته، دست آنها برای ارتکاب هر جنایتی علیه فلسطینیان باز شده است. از ماه اکتبر تاکنون، بیش از 600 فلسطینی در کرانه باختری توسط ارتش اشغالگر اسرائیل کشته شده اند که بیش از 140 نوجوان، از جمله آنها هستند.

در سال 2017، وزیر دارایی فعلی "بزالل اسموتریچ" (که خود یک شهرک نشین است) "طرح قاطع اسرائیل" را ارائه کرد - دستورالعملی روشن به مقامات دولتی برای شروع مقدمات اسکان نیم میلیون شهرک نشین دیگر در کرانه باختری. این بدان معناست که تحت برنامه‌های او هرگز یک کشور مستقل فلسطینی در مرزهای 1967 وجود نخواهد داشت و بدین ترتیب با اجرای این طرح، هیچ فلسطینی در کرانه باختری باقی نمی‌ماند.

جوامع فلسطینی در کرانه باختری رود اردن مورد حملات روزانه شهرک نشینان تحت نظارت و مسلح ارتش اسرائیل قرار دارند. آنها گله های دام را می دزدند، محصولات را از بین می برند و ماشین ها و خانه ها را می سوزانند. حملات فیزیکی روزانه، باعث شده است که عده زیادی از این جوامع فلسطینی سرزمین خود را ترک کنند تا مکان امن تری برای زندگی پیدا کنند. تهاجم ارتش اسرائیل به "اردوگاه آوارگان جنین"، تخریب زیرساخت‌ها، خانه‌ها و مغازه ها، بمباران غیرنظامیان با هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) و سرکوب هرگونه نشانه‌ای از مقاومت، در برابر اشغالگری در سراسر کرانه باختری به وضوح نشان می‌دهد که آنها می‌خواهند این مکان ها را دقیقاً مانند غزه غیر قابل سکونت کنند.

عصر ما: دادگاه بین المللی دادگستری در ماه ژوئیه حکم غیرقانونی بودن شهرک سازی یهودیان را صادر کرد. برخورد جامعه اسرائیل با چنین تصمیمات دادگاه های بین المللی یا قطعنامه های سازمان ملل چگونه است؟

ریم هازان: در "نکبه" (فاجعه) تا به امروز در کرانه باختری و نوار غزه، دستور کار دولت اسرائیل دستیابی به برتری نژادی بر تمام مناطق تحت کنترل خود است. تصاحب منابع طبیعی، اخراج مردم از سرزمینشان، همه اینها ستعمار مدرن و در خدمت امپریالیسم است.

شهرک ‌سازی‌ها در کرانه باختری مدت‌هاست که از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز غیرقانونی شناخته شده است اما هیچ گام واقعی برای تغییر این برنامه برداشته نشده و هیچگونه تلاشی برای برچیدن شهرک‌ها و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی در مرزهای 1967، با پایتختی بیت‌المقدس شرقی و اجرای راه‌حلی که منجر به حل و فصل این مشکل و بازگشت پناهندگان بر اساس قطعنامه های سازمان ملل باشد، انجام نشده است.

اسرائیل در 77 سال گذشته قطعنامه های سازمان ملل و شورای امنیت سازمان ملل را نادیده گرفته است. دولت‌های اسرائیل چندین دهه است که قوانین بین‌المللی را نادیده می ‌گیرند و این امر تاکنون پیامدهای چندانی برای اسرائیل به همراه نداشته است. شاید در گذشته، رهبران اسرائیل نقش دیپلماتیک خود را در سطح بین‌المللی بهتر ایفا می‌ کردند، اما امروز جهان شاهد نابودی یک جمعیت به طور کامل است. وقتی رسانه های جریان اصلی اسرائیل به طور سیستماتیک مواضع و دستور کار دولت را منعکس می کنند، این مواضع در افکار عمومی اسرائیل غالب و درونی میشود. چرا افکار عمومی در اسرائیل باید فکر کنند که این اشتباه است که اسرائیل از عواقب هر جنگی مبرا بوده است؟ چرا یک اسرائیلی عادی در سال 2024، پس از سال ها شستشوی مغزی توسط رسانه ها و سیستم آموزشی، باید به قوانین بین المللی یا قطعنامه های آن احترام بگذارد، در حالی که دولت های متوالی اسرائیل سازمان ملل را به سخره گرفته اند و ایالات متحده هر تصمیم مهمی علیه اسرائیل را وتو می کند؟ جامعه اسرائیل به این قطعنامه ها احترام نمی گذارد، زیرا دولت آن از سال 1947 تاکنون هرگز پاسخگوی نقض آنها نبوده است.

تظاهرات گسترده ای که خواستار پایان دادن به این جنگ و پاکسازی قومی هستند، به مبارزه و پایداری مردم فلسطین قدرت زیادی می بخشد. آنها باید به یک تغییر واقعی در سیاست، در مورد عملیات نظامی و تلاش برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین تبدیل شوند، زیرا این می تواند تأثیر فوری بر وضعیت فلسطینی ها داشته باشد.

https://www.unsere-zeit.de/israel-betreibt-modernen-kolonialismus-4795605/

--------------------------

کلمه عربی نکبه به معنای فاجعه یا بدبختی (نکبت) است. در رابطه با درگیری اسرائیل و فلسطین، اصطلاح نکبه (همچنین: النکبه) براییادآوری این نکته به کار می رود که بسیاری از فلسطینی ها وطن اجدادی خود را در خلال و پس از اولین جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1948 از دست دادند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده