اعلامیه حزب کمونیست ایران در سال 1307
سرمقاله "آژیر" به سردبیری پیشه وری در سال 1324
جشن ماه مه
و شعارهای کارگران و زحمتکشان ایران

 

امروز اول ماه مه است. در تمام نقاط کره زمین، هر جا که کارگر و زحمتکش متشکل وجود دارد، هرجا که کارگر خود را شناخته و شخصیت طبقاتی پیدا کرده است امروز دست از کار کشیده، جشن می گیرد. اتحاد و یگانگی خود را بمعرض نمایش می گذارد.
عید اول ماه مه برای تفریح و خوش گذرانی نیست. آن را برای تشریفات برقرار نکرده اند. این عید مبارزه است. این عیدی است که طبقه کارگر بواسطه آن زور و توانایی خود را امتحان می کند. شعارهای روزانه خود را بگوش تمام افراد زحمت کش می رساند. آن ها را به مبارزه و نبرد عادت می دهد. از این نقطه نظر، عید اول ماه مه روز مانور عمومی است.
این عید بیشتر از سه ربع قرن است از طرف کارگران دنیا معمول و متداول شده است.
کارگران ممالک مترقی در شرایط گوناگون مراسم آن را اجرا کرده حتی در اغلب ممالک در اثر زد و خوردها و تصادمات گوناگون حبس و تبعید و قربانی های فراوان هم داده است.
در تهران ۱۲۹۹ به این مناسبت نمایش عظیمی داده شد. در مسجد سپه سالار نمایندگان کارگران سخنرانی بسیار جدی تشکیل داده، آرزوهای خود را که هشت ساعت کار و حفظ قانون اساسی و مشروطیت از مواد برجسته آن ها بود، اعلان کردند.
بعد از آن همه ساله حتی در روزهای تاریک و مخوف سلطنت پهلوی همه ساله مراسم اول ماه مه اجرا می شد.
پلیس مختاری این روز را یادداشت کرده بود. می دانست که روز شکار سیاسی است و در اثر تجربه فهمیده که به هر ترتیبی هست روز اول ماه مه از طرف کارگران تظاهری خواهد بود. این تظاهر به پلیس امکان خواهد داد عده ای را به دام اندازد. اگر به دفتر اداره سیاسی مراجعه شود، معلوم خواهد شد اغلب توقیف ها در همین روز یا چند روز بعد از آن اتفاق افتاده است.
جشن اول ماه مه در زندان قصر هم معمول بود. در آنجا هم آزادیخواهان زحمت کش با وجود فشار و تضییق طاقت فرسا جشن می گرفتند. طلبات خود را به زندان اعلام می کردند.
امروز برای کارگران دنیا برای جشن و خوشحالی موجبات زیادی پیش آمده است. زحمت کشان دنیا از جنگ بر علیه فاشیسم که دشمن آزادی شده بود، پیروزمندانه بیرون آمده اند.
اولین مقدم بر علیه آزادی رنجبر، موسولینی را آزادی خواهان ایتالیا به دار زده، انتقام هزاران کارگر مبارز و سوسیالیست فداکار را که با دست این شیاد و جانور خونخوار در زندان های بیمناک قربانی شده بودند، کشیده اند.
در برلن بیرق دولت عظیم سوسیالیستی شوروی به اهتزاز در آمده است. روی این بیرق علامت داس و چکش که نشان دهنده اتحاد کارگر و زارع است، چشم دشمنان آزادی و پایمال کنندگان حقوق کارگر و زحمت کش را خیره می کند.
سال گذشته تمام اروپا به استثنای انگلستان و شوروی زیر بیرق فاشیزم بود. کارگران غیور آنجا در تاریکی، در زیرزمین ها، در کارخانه هائی که برای محو کردن آزادی کار می کرد، جشن می گرفتند. امروز تمام این ممالک آزاد شده است. در سرتاسر آن نیروی کارگر بالا آمده، اتحاد و یگانگی آن مستحکم شده، تمام افراد طبقات زحمت کش را زیر بیرق خود گرفته است.
در واقع جشن اول ماه مه امسال با جشن پیروزی های پی در پی آمیخته، احساسات زحمت کشان تمام جهان را به جنبش و هیجان آورده است. شعار کارگران دنیا استقرار صلح و محو و نابود کردن تمام آثار فاشیستی و دیکتاتوری و ظلم و جور بیدادگری است.
ما زحمت کشان ایران نیز خوشوقتیم که با طبقه آزادی بخش کارگر دنیا همکاری کرده در جشن بزرگ جهانی مانند همیشه شرکت نموده در مبارزه شدید آنها سهیم می باشیم.
جشن اول ماه مه بطوری که در بالا گفتیم با جشن و عیدهای دیگر توفیر دارد. این، روز مبارزه است، روز زورآزمایی است. روز مانور سیاسی است. روزی است که پایه اتحاد و یگانگی گذاشته می شود. روزی است [که] به طبقه حاکمه خصوصا دیکتاتورها و بیدادگران گفته می شود که پای خود را از کفش طبقه زحمت کش بیرون بکشند، در مقابل نیروی شکست ناپذیر آن سر تسلیم فرود آورده تقاضای مشروع طبقاتی آن را بپذیرند.
در این جشن شعار ما روشن و صریح است .
۱. ما می خواهیم آثار دیکتاتوری و جور و ظلم تعدی از بین برود.
۲. قانون اساسی و اصول آزادی تامین گردیده، شعارهای رژیم دموکراسی، آزادی قلم- آزادی زبان- آزادی اجتماع- آزادی جمعیت ها- آزادی وجدان- آزادی عقیده و مسلک و غیره با تمام معنی مراعات بشود.
٣. قوانین منحوس دوره دیکتاتوری مخصوصا قوانینی که بر علیه قانون اساسی از مجلس های ننگین گذشته است، هر چه زودتر ملغی گردد.
قانون سیاه داور مختاری که برای خفه کردن آزادی زیر عنوان فریبنده و ظاهر الصلاح «قانون مقدمین بر علیه امنیت» نوشته شده است هر چه زودتر ملغی گردد.
واقعا ننگ آور است در کشوری که ادعای دموکراسی و آزادی دارد، قانون سیاهی مثلا قانون ۱٣۱۰ هنوز باقی باشد.
امروز در تمام دنیا، افراطی ترین احزاب دست چپ در دولت ها شرکت می کنند، ولی در کشور ما قانون مختاری احزاب و جمعیت ها را جرم و جنایت شمرده به نام اقدام بر علیه امنیت شرکت کنندگان در امور سیاسی را با مجازات اعدام و حبس ابدی تهدید می کنند.
ما به دنیا اعلام می کنیم که در کشور ما از دموکراسی و آزادی اثری نیست. زمامداران ما اگر کوچک ترین فرصتی بدست بیاورند تمام آزادی خواهان را از پای در خواهند آورد.
یگانه طبقه ای که نقدا برای آزادی مبارزه می کند، همان طبقه کارگر و زحمت کش است.
ولی طبقه حاکمه مخصوصا کارفرمایان برای پایمال کردن آزادی و از بین بردن سازمان های کارگری بجنایات خونینی دست زده اند.
در روزی که موسولینی دشمن آزادی کارگر و عدوی خونین اصول دموکراسی را بدار می آویزند، در ایران اتحادیه کارگران را غارت می کنند، رهبران رنجبر را بواسطه چاقوکشی می ترسانند، کتک می زنند، تهدید می کنند.
یکی از شعارهای امروز کارگر باید اتحاد و یگانگی واقعی باشد. جواب کارفرمایان اصفهان مشت فشرده طبقه زحمت کش است. ما زیر این شعار جشن می گیریم.
5- شعار کارگر مبارزه با بیکاری و تعمیم و اجرای بیمه کارگران است.
6- مبارزه شدید بر ضد تقلیل مزد و تمدید ساعت کار. تمام اینها - یک بار دیگر تکرار می کنیم - فقط و فقط بواسطه اتحاد و یگانگی بدست خواهد آمد. پس هدف اساسی جشن ماه مه امسال مبارزه برای اتحاد و یگانگی است.
۷. دست چاقوکش ها باید از سازمان های کارگری دور باشد. منافقین و فتنه انگیزان و ماجراجویان هرچه زودتر باید از سازمان های کارگری اخراج شوند. پیروزی با جبهه آزادی است. تکیه تمام آزادی خواهان دنیا به طبقه زحمت کش است.
 

زنده باد یگانگی کارگران دنیا!
سرمقاله روزنامه «آژیر»، یازدهم اردیبهشت ۱۳۲۴
* * *
اعلاميه حزب کمونيست ايران در سال 1307

رفقای رنجبر و زحمتکش، امروز روز اول ماه مه، عيد رنجبران جهان است، روزی است که رنجبران قدرت تشکيلاتی و اداره دفاع از حقوق و منافع طبقاتی خود را ظاهر مىسازند.
امروز در سراسر جهان، رنجبران کار را ترک مىگويند و روز کار را جشن مىگيرند.
در اين روز رنجبران آمريکا، انگلستان، فرانسه، آلمان و ساير کشورها، و البته روسيه آزاد، زحمتکشان در خيابان ها تظاهرات بر پا مىکنند. شعار انقلابی و سرودهای بين الملی رنجبران تمام جهان را به تکان در مىآورد.
رنجبر ايرانی! تو يکی از افواج اين ارتش قدرتمند و مهيب را تشکيل مىدهی! تو بايد در کنار رنجبران تمام جهان عليه بی قانونی امپرياليسم، استبداد رژيم موجود، جنگ خونين سرمايه داران و زورگويی های روز افزون کارفرمايان قد علم کنی: تو بايد رای روز کار هشت ساعته، به خاطر اعلام قوانين مدافع کارگر، به پا خيزی! برادران، رفقا! شاه، مالکبن اراضی، ملاها، نمايندگان مجلس، سران نظام، حکام، کارمندان عالی رتبه، فرمانداران و کليه سرمايه داران بر شما حکومت مىکنند و از طريق وسائلی که شما و دهقانان فلک زده تهيه مىکنيد، به عشرت زندگی می کنند. اينان به حساب بردگی شما و فلک زدگی شما و دهقانان بدبخت ايرانی زندگی مىکنند. امروز شما محکوم به فلاکت هستيد.
شما به فردا نه اميدی داريد و نه اطمينانی. شما مدام زير تهديد بيکاری و فقر قرار داريد.
دولت اشرافی کنونی هرگز از حقوق شما دفاع نکرده و نخواهد کرد. اين دولت نماينده و مدافع اشراف، مالکين و سرمايه داران بزرگ ايران و هم چنين دست نشاندگان امپريايسم خارجی است.
نيروهای ملی و عناصر آزادی طلب اکنون عليه رژيم مستبده و عليه فعاليت های جنايت كارانه به خاطر آزادی عليه مظالم و بی قانون های دولت بورژوا مبازه مىکنند، به حمايت شما احتياج دارند. شما بايد حامی و اساس اين گروه های انقلابی پيش قراول جنبش آزادى بخش و انقلاب باشيد.
رفقا، برای کسب حقوق خود در زير بيرق سرخ انقلاب متحد شويد! رنجبران و دهقانان ايرانی مدافع و حامی ديگری ندارند مگر فرقه کمونيست ايران که فرقه رنجبران است.
رفقای رنجبر! تظاهرات کنيد، زيرا آزادی بشريت به اتحاد تظاهرات رنجبران بستگی دارد.
بپا خيزيد! زيرا خيانت ظلم و استبداد و خودسری دولت اشرافيت ايران حد و مرزی نمىشناسد. متحد شويد و برای ويران کردن اساس اين ظلم و استبداد تظاهرات کنيد.

راه توده 131 30.04.2007