مصاحبه با مورالیس، رئیس جمهور بولیوی
دیدار با احمدی نژاد
دنباله روی از
برنامه های ایران نیست
ترجمه عسگر داوودی
«اووه مورالیس» رئیس جمهور
بولیوی با نشریه «مانیفیست» چاپ ایتالیا مصاحبه ای کرده که روزنامه چپ گرای
آلمانی «یونگه ولت» آن را منتشر کرده است. آنچه را می خوانید ترجمه فشرده
این مصاحبه است.
س: 21 ماه از ریاست جمهوری شما می گذرد. اوضاع کشور
را چگونه ارزیابی می کنید؟
مورالیس: این وضعیت دارای جنبه های مختلفی است. دربعضی از مناطق که روحیه
محافظه کاری در آنجا حاکم است، مناطقی که تعدادی ازافراد مایل نیستند
امتیازات به چنگ آورده سابق خود را ازدست بدهند، تحریکاتی سازمان داده می
شود، آنها ملی کردن معادن زغال سنگ را نمی پذیرند. آنها نمی خواهند قدرت و
امتیازاتی را که اعضاء خانواده هایشان در طول زمان مفت و مجانی به چنگ
آورده و آنها را تبدیل به الیگارشی کرده را از دست بدهند. اما من مطمئنم که
ما برنامه های خود را با موفقیت ادامه خواهیم داد و به نتیجه خواهیم رساند.
مبارزه ای سخت در پیش است که با یک انقلاب دموکراتیک و صلح آمیز به تحقق
خواهد پیوست.
س: این واقعیت است که نیروهای دست راستی افراطی بتدریج به اقدامات خشونت
آمیزی متوسل می شود؟
مورالیس: بدیهی است که راست افراطی در بولیوی اقدامات مردمی جنبش را
نپذیرد. آن ها الفبای خشونت را تمرین می کنند، اما من با اطمینان می گویم
که اطلاعات ما نشان می دهد آنها برنامه یک اپوزیسیون سیاسی را ندارند.
البته آنها در جمع خود ازکودتای نظامی و حتی از انفجارهای تروریستی صحبت می
کنند.
س: اطلاعات شما در رابطه باگروه های شبه نظامی
راستگرا در بولیوی چیست؟
مورالیس: ما عکسی داریم از یک عامل سفارت آمریکا در بولیوی که با یک
شبه نظامی دست راستی کلمبیائی درحال گفتگوست. عکس مذکور اخیرا در بولیوی
گرفته شده است. البته این شبه نظامی دستگیر شده است. اگرنیروهای دست راستی
در بولیوی نتوانند مثل سابق خود را بسیج کند، آنگاه آن ها به اقدامات شبه
نظامی متوسل خواهند شد. در ماه ها گذشته در اطراف سفارت ونزوئلا، خانه های
پزشکان کوبائی و فرودگاه شهر «سانتا کروز» انفجارهائی به وقوع پیوست.
اقدامات ضد انقلابی از دو طریق رهبری می شود. از یک طرف توسط عوامل
الیگاریشی داخلی و از طرف دیگر از درون سفارت آمریکا در بولیوی. سفیر
امریکا دربولیوی« فلیپ گلد برگ» نام دارد. او رئیس سابق هیئت آمریکا در
بوسنی است. این فرد با توجه به خدمات ویژه خود در بوسنی، امتیاز سفیری در
بولیوی را دریافت کرده است . فرد دیگری که همتای دست راست او در سفارت خانه
حساب می شود، «ریچارد هول بروکس» نام دارد که او نیزاز یوگسلاوی سابق به
سفارت ملحق شده است.
س: گفته می شود میزان سرمایه گذاری در بخش صنعت
بسیار پائین است. آیا این موضوع صحت دارد؟
مورالیس: در حال حاضر مشگل ما کمبود نیروی متخصص است. نیروهای متخصص
مورد نیاز کشور باید نخست آموزش داده شوند. مهم این است که دولت قبل از ملی
کردن صنایع پایه ای کمتراز 300 میلیون دلار جهت صنعت گاز دریافت کرده است.
امسال این مبلغ بالغ بر 2 میلیارد خواهد بود. در ضمن در سال 2004 میلادی
میزان ذخیره ارزی کشور کمتر از 2 میلیارد بوده است. امسال 5 میلیارد
خواهدبود. این ها اسناد موجود می باشند.
س- مخالفان سیاسی شما روش های سیاسی شما را عین سیاست های آقای چاوز اعلام
می کنند، در این رابطه چه نظری دارید؟
مورالیس- با توجه به شرایط متفاوت دو کشور طبیعی است که سیاست های متفاوتی
وجود داشته باشد، اما بدیهی است که برنامه های سیاسی هر دو دولت تشابهاتی
در برابری طلبی، عدالت اجتماعی و حذف تبعیض های قاره ای، قومی، نژادی و
خانوادگی را در اهداف خود دارند. مهم ترین اهداف مشترک ما رهائی از سلطه
خارجی است. ما برنامه های خود را برمبنای پیشرفت زندگی ملی واحترام به
انسان و انسانیت تنظیم کرده ایم. دیدگاه های مشترک ما فقط ملی نیست، فقط
برای آمریکای لاتین نیست، بلکه در عین حال بین المللی است. در ضمن جنبش سرخ
پوستان درهر دو کشور وجوه مشترک زیادی دارند. جنبش مشترک سرخ پوستی در کل
منطقه ایجاد هماهنگی انسان با زمین را به عنوان مادر انسان در اهداف بینشی
خود جستجو می کند. ما جهان بینی مارکسیستی و سوسیالیستی خود راهماهنگ با
مبحث محیط زیست و رهائی کره خاکی را ازهمه گونه آلودگی ها تعریف می کنیم.
کره زمین توسط سود جویان به انواع آلودگی ها دچار شده است.
س- دولت شما با دولت احمدی نژاد در ایران یک قرارداد
اتمی امضاء کرده است. در این رابطه چه نظری دارید؟
مورالیس- قرارداد مذکور و همچنین روابط سیاسی، تجاری مابین ما با
هرکشوردیگری هرگز باعث نمی شود که بولیوی اهداف و برنامه های خود را تابع
اهداف و برنامه های آن کشورتنظیم کند. بولیوی هرگزدر مسیربرنامه هائی
قرارنخواهد گرفت که هدفش نابودی زندگی انسان ها باشد. فرهنگ فکری ما
شکوفائی، بالندگی وزیبائی زندگی انسان های روی زمین است. ماهرگز در جهت
نابودی انسان ها قدم نخواهیم گذاشت. تعدادی از کشورهای جهان با دراختیار
داشتن سلاح های اتمی کوشش دارند تا سلطه خود را بر دیگر خلق ها مسلط کنند.
جنگ فقرا را فقرتر و ثرتمندان را ثروتمند ترمی کند. صاحبان کنسرن های تولید
کننده اسلحه در اصل گوشت تن جنگ زدگان و کشته شدگان در جنگ را به دندان می
کشند.
راه توده 156 12.11.2007
فرمات
PDF